ESNS15: Voor Bade zet je de radio harder

Aanstekelijke stuiterpop waar live nog een stuk meer in zit

door Ralph-Hermen Huiskamp, foto's Harold Zijp ,

Hij was even uit beeld verdwenen, maar met Bade is Bart "The Sheer" van Liemt weer terug op het toneel. Natuurlijk weer met een hoog stuiter gehalte en met dit project zelfs wat danspotentie, wat hij wellicht heeft overgehouden aan zijn samenwerking met Baskerville. Het album Miracle Wave kenden we al. Nu eens zien hoe het live uit pakt.

HET CONCERT:

Bade, Noorderslag, Foyer Grote Zaal, zaterdag 17 januari 2015

DE ACT:

Weet je nog, dat stuiterpop bandje The Sheer? Bart van Liemt, de frontman daarvan heeft daarna nog meer projecten gedaan. Maar nu is hij terug met een echt solo project. Aanstekelijke pop met dit keer een elektronisch sausje. 

HET NUMMER:

Hoewel het grootste deel van het publiek de show uitzit, blijft het vrij tam. Totdat de band als een na laatste nummer 'Hide No More' inzet. Meteen blijkt dat het nummer behoorlijk wat airtime op de radio heeft gekregen. Intuïtief gaan er handen in de lucht, mensen komen in beweging en er wordt zelfs her en der wat mee gezongen. Het extra lange eindstuk met een housy piano riffje verhoogt de feestvreugde nog eens extra. 

HET MOMENT:

Halverwege de show neemt Van Liemt even een moment om de foyer toe te spreken. Hij blijkt nogal blij met de opkomst. Omdat hij een paar jaar geleden met The Sheer ook al stond en nu met een geheel nieuw project weer mag spelen, maar meer nog omdat hij een lastige tijd achter de rug heeft. Hij werd getroffen door een heftig nierfalen, en kwam er weer bovenop omdat zijn moeder een nieur aan hem afstond. Het niet zo sterke sentimentele nummer over de kleine dingen die tellen is hem vergeven. Zeker als je hem kippevel ziet krijgen bij het outro dat de trompetist er aan plakt.

HET PUBLIEK:

Vroeg op de avond staan geprogrammeerd, is niet makkelijk, en in de foyer, waar iedereen in en uit loopt, is het sowieso lastig om publiek vast te houden. Toch is het gevuld met een aardige doorsnee van het festival publiek. Jong, oud, zakelijk, hip, alles door elkaar. 

HET OORDEEL:

De eerste paar nummers en het eindschot zijn het sterkst. Bart van Liemt blijkt nog steeds een enorm talent in het schrijven van aanstekelijke melodieën. De band weet het allemaal nog eens wat extra in te kleuren met opzwepende baspartijen, koperen accenten en frisse toetsen. Niet per se liedjes die je gaat onthouden, maar wel van het type waarbij je de radio nog even wat harder zet en automatisch begint mee te zingen. Zonde dat er in het middenstuk wat langzamere mindere liedjes ingezet worden, waardoor de vaart er uit gaat. Als die nog wat opgefleurd worden, is het als show ook wat meer de moeite waard. De poses heeft de frontman alvast in huis. Geen show om met zijn allen nog jaren aan terug denken, maar voor het moment gewoon leuk. En als de dansbare stukken nog verder uitgerekt worden, live ook echt de moeite waard. De band en de nummers zijn er goed genoeg voor. 

DE FOTO: