Von Raven: “Ben Ik Te Min is eigenlijk het enige waar mensen het altijd over hebben. Er is nog een onderbelichte periode in zijn leven. We selecteerden liedjes die hij maakte tussen 1973 en 2003.” Zoals Snelle Jongens, waarover Armand zei: “Het nummer gaat over cocaïnegebruik. Dat was de tijd dat het van rich man’s aspirin iets voor de gewone man werd. Mijn laatste snuif nam ik op 6 september 1998, toen vond ik het wel goed geweest. Ik snoof twee elektrisch gitaren per week weg.” Dave von Raven vindt het nummer nog steeds heel urgent, zegt hij. “Zeker ook weer in deze periode, er is natuurlijk nog steeds van alles aan de hand en iedereen heeft ruzie met elkaar. Armand is nu 68 maar hij kan zich er nog steeds niet bij neerleggen, hij blijft kanttekeningen zetten. En dat blijft hij uiten in goede muziek.”
Von Raven wil dan ook spreken over een Armand-album, dat door The Kik opniew gearrangeerd wordt. “Veel van zijn liedjes zijn ooit in de slaapkamer opgenomen. Nu geven we ze met de hele band de behandeling zoals ze die volgens ons altijd hadden moeten hebben. Veel van die jaren zeventig-arrangementen klinken nu toch wat belegen, die kunnen net ietsje lekkerder en meer van deze tijd.”
#RSD15 Primeur: Snelle Jongens van Armand & The Kik
Eerste dubbelsingle voor Record Store Day, plaat nog voor de zomer
Armand en The Kik werken samen aan een album dat nog voor de zomer verschijnt via Excelsior Recordings/Top Notch. En 3voor12 Radio had de primeur van de eerste single Snelle Jongens. Volgens Dave von Raven gaat het om bewerkingen van minder bekende, maar “zwaar onderschatte” Armand-liedjes. Als voorproefje brengen Armand & The Kik op Record Store Day de dubbelsingle Snelle Jongens/Fuck the Blues uit, die dan gratis wordt weggegeven aan de eerste 5000 bezoekers aan de deelnemende platenzaken. Von Raven: “Armand is de eerste Nederlandstalige beatartiest waarnaar ik luisterde. Hij heeft voor ons de weg geplaveid.”
Hard en oprecht
Eerder werkten Armand en The Kik al samen op het nummer Want Er Is Niemand, een cover die op het eerste album Springlevend van The Kik staat. Ook Lucky Fonz III deed daaraan mee. Von Raven: “Ik ken Armand al vanaf mijn achttiende, hij is eigenlijk de eerste Nederlandstalige beatartiest waarnaar ik luisterde. Ik vond het te gek hoe die gozer zingt, zo hard en oprecht. Hij heeft als Nederlandstalige artiest voor ons de weg geplaveid, net als bijvoorbeeld Boudewijn de Groot. Het leek me tof om die cover met Lucky Fonz te doen. Nadat we drie coupletten hadden gedaan, dachten we: eigenlijk moeten we de meester zelf ook vragen. Hij was meteen enthousiast.”
Destijds deden ze samen een theatertour en stond Armand zelfs met The Kik op Lowlands, maar zulke grote plannen zijn er deze keer (nog) niet. Wel doen ze een soort mini-tour om Record Store Day “om de plaat luister bij te zetten”, zegt Von Raven. “We willen het een beetje exclusief houden. Dit is natuurlijk geen formatie die tot in lengte van dagen gaat touren.”
Droge muil
Het plan om een album samen te gaan doen ontstond ook op tour in 2012, vertelt Von Raven. “Het is zo gegroeid. In de kleedkamer leer je elkaar goed kennen, en op een gegeven moment kwamen we op het idee om zoiets te gaan doen.” De opnames zaten er binnen zes dagen op. “We hebben alles in de studio gearrangeerd, niets van tevoren doodgerepeteerd.” Inmiddels wordt de plaat gemixt in de studio in Amsterdam-Noord.
Ook daar zit Armand bovenop, zegt Von Raven. “Hij komt nog steeds elke dag, weliswaar drie uur te laat. Hij is nu eenmaal een avondmens, voor drie uur ’s middags doet hij niks. En het eerste wat hij doet als hij binnenkomt, is een joint draaien.” Armand mag dan afgekickt zijn van de cocaïne, zijn blowtje laat hij zich niet afpakken. En dat had ook zijn weerslag op The Kik. “Ik blow zelf niet, maar met alle ramen en deuren dicht zijn wij aan het eind van de dag ook hartstikke stoned. Ik kreeg er echt een droge muil van.”