Paloma Faith, Pinkpop Brand Stage, vrijdag 12 juni 2015

 De Engelse Paloma Faith verscheen in 2009 in beeld, toen soulpop door Amy Winehouse een grootse revival beleefde. Retrozangeressen Duffy en Pixie Lott maakten destijds ook handig van die golf gebruik, maar Faith is de enige die sindsdien relevant weet te blijven. Haar excentrieke verschijning en persoonlijkheid dragen daar ongetwijfeld aan bij. Faith heeft een prettig maf gevoel voor humor en is altijd stijlvol en extravagant gekleed, vandaag in een strakke zwarte jurk bedekt met glimmende krokodillenschubben en met een Brigitte Bardotsuikerspin op het hoofd. Samen met haar vijfkoppige band en drie dansende achtergrondzangeressen vormt het geheel een geweldig kloppend plaatje. Faiths stem is ontegenzeggelijk indrukwekkend; ze doet de acrobatische sprongen van laag naar hoog en van rauw naar zwoel moeiteloos lijken. Paloma Faith probeert geen tragische heldin te zijn zoals Winehouse dat was. In plaats daarvan gaat ze voor een luchtigere versie van soulpop, zoals meidengroepen als The Supremes en The Ronettes het deden. Toch mist er bij Faith iets essentieels dat alle voorgenoemde acts wel hadden: hele goede liedjes. Het blijft allemaal wat oppervlakkig en weinig dynamisch, en een geweldig poprefrein zit er niet per se tussen.

Het door Pharrell Williams geproduceerde 'Can't Rely On You' is in Nederland Faiths grootste recente hit, en het steekt met kop en schouders boven de rest van de set uit. Die typische minimalistisch-funky Pharrellbeat geeft haar stem volop de ruimte om te schitteren in James Browneske uithalen, en het nummer heeft wat veel van Faiths songs missen: een lekker refreintje. Het is een van de laatste nummers in de set, maar nu pas begint het publiek mee te bewegen.  

'Ik houd ervan om naar andere muziek te luisteren als ik aan een nieuw album begin,' vertelt Faith halverwege de show. 'Ik wil niet steeds hetzelfde doen. Naar dit volgende nummer luister ik veel nu ik met mijn volgende album bezig ben, dus hierbij een voorproefje van hoe dat wellicht gaat klinken.' We zijn benieuwd; Faith laat zich tot dusver voornamelijk inspireren door gospel, soul en disco en dat brengt nog geen grote hits of favorieten voort, dus wellicht kan een nieuwe inspiratiebron daar verandering in brengen. Je gunt het de aimabele zangeres direct. Dan horen we de eerste tonen van 'Purple Haze', en we vrezen het ergste, maar Faith weet het nummer te benaderen met zowel oprechte passie als humor, en dat blijkt een gouden combinatie. 'Ik wil dat jullie allemaal geluid maken alsof je de liefde bedrijft,' grapt ze, waarna ze zich in een bloedserieus 'Oeh! Ah!' stort. Dit uitstapje van soul naar rock past haar goed, en ineens zijn we best nieuwsgierig naar dat volgende album. 

Paloma Faith staat in eigen land bekend als iemand die op politiek gebied geen blad voor de mond neemt, en ook vanavond laat ze haar socialistische opvattingen doorschemeren: 'Het spijt me dat ik jullie taal niet spreek, maar omdat jullie een beter onderwijssysteem hebben dan wij kunnen jullie mij gelukkig allemaal verstaan. Dus een applaus voor jullie onderwijssysteem! Jullie slaan bruggen tussen de wereldbevolking!'

Dat de tent voorafgaand aan de show al bomvol staat, heeft wellicht te maken met de enorme hoosbui die zich op dat moment buiten afspeelt. De grote hoeveelheid mensen vertaalt zich dan ook niet naar een bijzonder warm onthaal: de buitenste cirkel kijkt minder naar Faith, en meer naar buiten om te zien of het al droog is. Dat is het niet, en dus staat een deel van het publiek tot de enkels in het water of de modder - niet echt bevorderlijk voor de sfeer. Meerdere malen probeert de zangeres aan te zetten tot dansen, maar buiten de binnenste cirkel gebeurt dat nauwelijks. Als het dan eindelijk opklaart, verlaat een aanzienlijk deel van het publiek de tent, maar ook het deel dat blijft staan, en zich dus blijkbaar amuseert, laat dat behalve op hit 'Can't Rely On You' nauwelijks merken. Wellicht heeft de opeenvolging van intense hitte en de regenbuien de fut er een beetje uitgehaald, maar de lauwe reactie is ook deels te wijten aan de weinig sterke songs die Faith ten gehore brengt. 

Paloma Faith zou fantastisch moeten zijn: ze ziet er prachtig uit, ze zingt goed, haar band is strak en ze komt ook nog eens grappig en oprecht over. Behalve enkele uitschieters als 'Can't Rely On You', het aardige disconummer 'Impossible Heart' en het met veel eigenwijze attitude gebrachte 'Ready For The Good Life', willen haar songs helaas niet bepaald beklijven. Door de collage van muzikale stijlen en de grote variatie in de kwaliteit van de songs is de set uiteindelijk wat onsamenhangend. Faith komt er wel mee weg, puur op kracht van haar stem en persoonlijkheid.