Ondergetekende kwam pas schandalig laat, via de plaat King For A Day... Fool For A Lifetime uit 1995, met Faith No More in aanraking. En pas toen een vriendin me twee jaar later op Lowlands meetroonde naar de Alpha viel het kwartje. Daar voelde ik de passie en power van Mike Patton, sleepte de hard funk- en groovende band me volledig mee door vele hoogtepunten van het dat jaar verschenen Album Of The Year. Dat was alweer het zoveelste verrassend sterke album op rij en dat de band een jaar later opeens stopte was dan ook nog veel verrassender. In 2009 waren ze net zo plots en onverwacht weer terug, met de aankondiging van nieuw werk in jaren en weer een spot op Lowlands. Pas in 2011 spelen ze nieuwe nummers waaronder 'Matador'. Bepaald geen lichtvoetig werk, maar wel typisch FNM en ze staan dan ook op het net uitgekomen Sol Invictus, de eerste plaat in achttien jaar, die weer verrassend goed is.