Het is de laatste ronde van vanavond, dus Lady Tyson gaat er vol in. Hitgirl weet zich aanvankelijk geen raad met de energieke Lady Tyson, die als een dolle, maar goed verdedigende stier tekeer gaat. Als ze vermoeid raakt lijkt Hitgirl even het tij te kunnen keren, maar Lady Tyson weet Hitgirl alsnog een paar keer in het gezicht te raken. Bij iedere goedgemikte uithaal begint het publiek op Planet Paradise luid te joelen: wie dacht dat er op Lowlands uitsluitend zachtaardige hippies rondlopen, heeft het duidelijk mis.
Op Lowlands wordt dit jaar keihard gevochten
En het ooit zo gemoedelijke publiek smult ervan
Ook dit jaar een veel gehoord, maar fijn cliché: de sfeer is zo gemoedelijk op Lowlands, zonder ruzie, zonder opstootjes. Maar die vrede wordt ’s avonds om half negen bruut verstoord, door een boksring in hartje van Planet Paradise. Hier vechten dagelijks twee boksers onder de muzikale begeleiding van een brassband om de titel ‘Champ of Lowlands’. En de ooit zo zachtaardige toeschouwers? Die vinden het ge-wel-dig.
Marco Roelofs
De dagelijkse bokswedstrijden zijn een idee van Johan Reebergen (de vader van Roosbeef), vertelt master of ceremony Marco Roelofs. De voormalig Heideroosjes-frontman had geen flauw idee wat hij kon verwachten van de presentatieklus. ‘Het straattheater is dit jaar alleen in de nacht. Johan bedacht de bokswedstrijd om het straattheater dagelijks af te trappen. Je merkt aan hoe het publiek meedoet dat ze het fantastisch vindt: geef ze een gekke brassband, twee vechters en een ring en ze gaan compleet uit hun dak.’
Roelofs weigert zichzelf een bokser te noemen. ‘Ik ben meer van karate. Vechten zit in mijn DNA, Heideroosjes’ vierde album heet niet voor niets Kung Fu.’ Echt voorbereid voor vandaag heeft hij zich niet. ‘Ik kneep hem gisteren ook wel even, want tot een minuut voor de wedstrijd stond hier helemaal niemand. Maar dat is ook het mooie aan Lowlands: je loopt rond, ziet iets gebeuren en kunt niet zeggen dat je een afspraak hebt – als iets je triggert, ga je kijken.’
Eerkwestie
Je zult geen Lowlandsbezoekers in de ring aantreffen: hier staan uitsluitend professionele boksers. ‘Het is ook meer een demonstratie dan een gevecht. Gisteren hadden we echter een Marokkaan van 97 kilo en een Turk van 100 kilo tegenover elkaar staan: twee vrienden, maar door de aanmoediging in het publiek probeerden ze elkaar toch af te drogen. Het werd plotseling een eerkwestie.’
Roelofs is niet bang dat het publiek de technieken die het ziet later zal uitproberen in de moshpit. ‘Al organiseren we de wedstrijden bewust niet op een te laat tijdstip, anders raakt het mogelijk toch wat opgefokt. Voor mij als presentator voelt dit echter hetzelfde als een punkshow: je hebt het publiek dat actie wil zien en agressieve mensen in de ring, die samen flink willen stampen. Dat heb je bij punk- en metalconcerten ook.’
Gelijkspel
Als de laatste ronde is afgelopen overlegt Roelofs met de scheidsrechter: het is een gelijkspel, het publiek moet nu uitmaken wie er wint. Hitgirl krijgt een verdient applaus, maar het publiek schreeuwt en fluit het hardst voor Lady Tyson. De bokster stapt op haar tegenstander af, pakt haar hand en steekt hun beiden armen de lucht in. ‘We hebben een gelijkspel!’ roept Roelofs enthousiast. ‘Maar morgen gaan we hier weer verder, dan gaan twee heren elkaar het leven zuur maken.’ Het publiek klapt voor de laatste keer zijn handen stuk: vechten op Lowlands, da’s nog lang niet zo’n slecht idee.