Rudimental, Lowlands Alpha, vrijdag 21 augustus 2015
Lowlands: Nodeloos getoeter van Rudimental
Nieuwe nummers slaan dood
Toen Rudimental drie jaar geleden op Lowlands in de X-Ray stond, waren ze eigenlijk nog helemaal niet klaar voor het grote succes. Met hun wereldhit 'Feel The Love' op zak hadden ze niet meer dan een slappe drive-in act te bieden. Nu staan ze er heel anders voor: hun tweede album is af, in eigen land zijn ze een mega-act, en hier op het podium treden ze aan met elf man.
HET CONCERT:
DE ACT:
Eigenlijk bestaat Rudimental uit vier Londense gasten, die in de studio met heel veel verschillende vocalisten werken. Een echt gezicht heeft de groep niet, ook al treedt DJ Locksmith op als een soort MC/host zoals we dat gewend zijn van drum ’n bass acts. Drum ’n bass was in eerste instantie inderdaad het basisingredient van Rudimental, maar ze bouwden hun geluid gaandeweg vol met allerlei andere elementen. Pop, rap, een beetje house en 2step, vooral een heleboel gospel. Dat past ook goed bij de liefdesboodschap die Rudimental verkondigt.
HET NUMMER:
Eigenlijk heeft Rudimental twee hits, maar doorbraaknummer 'Feel The Love' geldt nog altijd als de grote trekker. Het zit helemaal in de staart van de set, nadat het publiek eerst plichtsgetrouw een aantal oersaaie nieuwe nummers door heeft moeten werken. Zo’n heel uur Rudimental zit vol met nodeloos getoeter, zingen om het zingen door inwisselbare achtergrondzangers en -zangeressen en hoogst irritant uitsloofgedrag van de drummer. Dan zijn die twee compacte hits aan het einde zowaar een verademing.
HET MOMENT:
Je zag het al aankomen vanaf de eerste sprong van DJ Locksmith bij aanvang. Er zou een moment komen dat alle bandleden met witte handdoeken door elkaar zouden gaan springen. Van het toeterpodium tussen de toetsen door, elkaar net niet rakend, grijnzend en omhelzend. Dat moment komt nadat 'Waiting All Night' na wederom een veel te lang intro ingezet wordt. Richtingloos gespring in de rondte, een treffend beeld.
OOK OPMERKELIJK:
Die nieuwe nummers dus, die slaan opvallend hard dood. In maart al verscheen 'Bloodstream', met niemand minder dan hitkanon Ed Sheeran als zanger. Het nummer flopte genadeloos, en ook hier zit schijnbaar niemand er op te wachten. 'Rumour Mill' deed het als single iets beter, al krijgt het collectief het meeste respons op 'Never Let You Go'.
HET PUBLIEK:
Dit soort hos-dance met toeters, daar lopen toch verbazingwekkend veel mensen voor uit. Het grootste deel van de show houden ze zich bezig met hun waterpistooltjes en wespenmeppers, maar als 'Waiting For Love' begint, vallen ze elkaar als verloren geliefden in de armen en cirkelen ze al springend naar voren.
HET OORDEEL:
Rudimental’s crossover-potpourri van dance-stijlen is als een tweedehands theezakje, met een hoop suiker erbij om het toch nog een suggestie van smaak te geven. Muziek om in een prettig hardlooptempo je armen naar voren en achteren op te slingeren, terwijl je voeten achteloos de loopband raken. Nu snel weer naar de X-Ray voor iets verfijnders.