LGW15: Sunn O))) 's Stephen O'Malley over "hun" programma op Le Guess Who?

Van legendarische jazzsaxofonisten, tot vergeten avant-garde en Russsische keelzang

Ralph-Hermen Huiskamp ,

Vanavond gaat het Utrechtse festival Le Guess Who? voor de negende keer van start. Met alweer een bomvol programma dat alle kanten op gaat, maar vooral de diepte in. Net als voorgaande jaren zijn er binnen de line-up weer diverse programma’s met thema’s. Een Arabisch programma, een avond geprogrammeerd door Jacco Gardner en een overvol onderdeel vol acts die de legendarische droneband Sunn O))) aandroeg. 3voor12 belde met Sunn O))’s Stephen O’Malley over de keuzes die ze als curatoren maakten.

Hoewel Sunn O)) live in verschillende formaties op het podium staat, is de harde kern na bijna twintig jaar ongewijzigd. Stephen O’Malley en Greg Anderson delen nog altijd de muzikale lakens uit. Of de monnikspijen, als het om optreden gaat. Wie de zijprojecten en de labels die de twee opgericht hebben een beetje volgt, weet dat hun smaak een stuk breder is dan enkel de allerdiepste en hardste drones. Toch is het door Sunn O))) samengestelde programma op Le Guess Who? behoorlijk verrassend. De snoeiharde metalfolk van Chelsea Wolfe zag iedereen wel aankomen, de boekingen van Keiji Haoino en Goatsnake zijn ook niet meer dan logisch. Maar de cultcomponiste Annette Peacock, of jazzsaxofonist Bennie Maupin? Die had niemand verwacht. Ze blijken bewust zo veel mogelijk de breedte te hebben gezocht. 

“Ik ken Bob (van Heur, programmeur van het festival) sinds een jaar. Hij boekte me vorig jaar voor 24h Dronefest, en contactte me later of we met Sunn O))) een onderdeel wilde cureren. We hebben eerder zoiets gedaan, op Roadburn. Maar daar ging het vooral om heavy muziek. Iemand als Julia Holter had daar niet kunnen staan, maar op Le Guess Who? is ze perfect op haar plek. Precies toen Bob ons ervoor vroeg, werden we voor hetzelfde gevraagd door een Australisch festival. Omdat we het nogal raar vonden om het gelijktijdig voor twee festivals te doen, besloten Greg en ik een zo idioot mogelijke lijst op te stellen. Volgens mij stond Stevie Wonder er ook eerst nog op. Maar alsnog bleken Bob en zijn team heel snel enorm veel namen bevestigd te hebben. Ze hadden bijvoorbeeld de manager van Bennie Maupin gevraagd of hij geen zin had in een Europese tour. Dat bleek hij wel te hebben, te gek! Greg en ik luisteren al zo lang we elkaar kennen naar zijn muziek. Hij zat gewoon in The Headhunters he!”

O’Malley heeft zich vaker uitgelaten over de huidige populaire muziek. Hij vindt het te snel, voor mensen met een korte spanningsboog. Luisteraars zouden weer de tijd moeten nemen, voor trage muziek. Sunn O))) haakt daar met hun trage muren van geluid natuurlijk zelf ook op aan, maar het hele programma lijkt er om heen te draaien. Neem het Russische Phurpa. Het duo maakt muziek geïnspireerd op Tibetaanse, boeddhistische rituelen. Veel keelzang, langerekte klanken, met af en toe een rinkelend belletje. Niet bepaald een concert waar je even vijf minuten van meepakt, meer iets wat je als geheel moet ervaren. “Als je niet weet wat je moet verwachten: Het gaat een hele heftige heftige ervaring worden, dat weet ik nu al” lacht de curator.

Zo zullen er wel meer heftige shows zijn. Allereerst hun eigen concert natuurlijk, zaterdag in de Ronda, maar ook Arthur Brown zal met iets bijzonders komen. De zelfbenoemde god van het hellevuur staat nog steeds theatraal geschminkt op het podium, zoals hij dat in de jaren zestig bij zijn hit Fire ook al deed. Of neem Magma, de legendarische Franse progressive rockband rond drummer Christian Vander. “Als je ze nooit hebt gezien, mag je ze absoluut niet missen. Veel vrienden van me omschrijven hun shows letterlijk als life changing. Het wordt op zijn minst enorm inspirerend en mindblowing."

Een van de boekingen waar O'Malley het meest enthousiast over is, is Annette Peacock. De Amerikaanse componiste maakte in de jaren zestig en zeventig naam in de avant-gardewereld met een onvergelijkbare stijl. "Een vriend van me is performance art curator van het Whitney Museum in New York. Hij vertelde me dat hij een optreden van Annette Peacock. Ik kon het niet geloven. Hoe kon hij haar ooit gevonden hebben? Echt, hoe?! Ze heeft in de jaren negentig nog een paar dingen uitgebracht, maar is eigenlijk al twintig jaar compleet verdwenen. Toen ik dat hoorde, mailde ik naar haar label. Echt zo'n fanmail. Ik hield van haar muziek, hoopte dat ze nog weer eens iets zou maken, blablabla. Ze beantwoorde hem zelf, en nu staat ze op ons programma. Wow."

Uiteindelijk, ondanks alle bijzondere verschijningen op het podium en persoonlijke verhalen achter de acts, hebben Anderson en O’Malley de artiesten puur om de muziek geboekt. Dat sommigen er op het podium bijna richting performance art gaan, zoals bijvoorbeeld ook Keij Haino die dans in zijn concert verwerkt, is een “onverwachte bonus". Tijdens het bellen lijkt O'Malley zich nog steeds te verbazen over hoeveelheid de acts die er dit weekend in Utrecht spelen. "Ik probeer het nog steeds allemaal in mijn hoofd te krijgen, maar vergeet er steeds weer wat. Het is gigantisch. Het is zoals de beginjaren van ATP, van die line-ups waar je het echt van uitschreeuwde. Al met al geeft hele programma geeft een goede afspiegeling van wat wij met Sunn O)) zijn. Van die types die hun hele leven besteden aan muziek ontdekken, opnemen en optreden.”