Door het succes van hun tweede album We Are the 21st Century Ambassadors of Peace & Magic moest het Californische duo Foxygen op toer, waardoor de levens van de twee in een grote snelkookpan terechtkwamen. Eigenlijk voorspelde gitarist/toetsenist Jonathan Rado - kortweg Rado - het al in februari van het afgelopen jaar, net na het verschijnen van We Are: 'Het slechtste wat ons kan overkomen, is dat we instorten door de druk van het toeren en de interviews.' Zanger Sam France stelde ons toen meteen gerust: 'Rado en ik zullen nooit uit elkaar gaan. We blijven altijd opnemen. Maar of we als band blijven toeren? Ik weet het niet.' Niet veel later stortte Foxygen in.

Twee jaar daarvoor, in 2012, verscheen hun debuut Take the Kids Off Broadway, het eerste album waarvan ze overtuigd genoeg waren om er geld voor te durven vragen. De - pak hem beet - tien albums die ze eerder maakten, zagen nooit het levenslicht en bleven binnen de muren van hun slaapkamerstudio. 'Vervolgens kwam dus We Are. Dat er ineens iemand bij onze platenmaatschappij een fulltime baan had om onze liedjes in een film of een reclame te krijgen, wilde er bij ons nog niet in. En we kregen te horen dat we in 2013 en 2014 al helemaal waren volgeboekt: we moesten elke dag aan de bak. Rado en ik zijn nogal fragiel en na een week in Europa waren we al helemaal van onszelf en elkaar vervreemd.'

Klap
De twee begonnen samen muziek te maken toen ze vijftien jaar waren. Inmiddels zijn Rado en France 24 en is de eerste klap die het verworven sterrendom uitdeelde verwerkt. France: 'We hadden er nooit aan gedacht dat we voor publiek moesten gaan optreden. Omdat Foxygen als een project in ons huisstudiootje begon, was live spelen niet eens een optie. We hadden de lat niet bepaald hoog liggen. We wilden ooit wel eens een echt album maken. Meer niet.' Dit gebrek aan ambitie kwam ze uiteindelijk dus duur te staan. Foxygen, op het podium aangevuld met wat vrienden en vriendinnen, speelde live wisselvallig. France kreeg het in 2013 tijdens een belangrijk optreden op showcasefestival South By Southwest in Austin, Texas aan de stok met het publiek en brak tijdens een concert een paar maanden later zijn been. Vervolgens kregen de twee frontmannen publiekelijk ruzie over hun soloalbums die zij los van elkaar online hadden gezet. Alles bij elkaar genoeg stof voor de pers om over te schrijven, maar niet echt handig als je net een mooi gezamenlijk album in de winkel hebt liggen met daarop negen instant popklassiekers.

Rado en France namen een rigoureus besluit. Zij schrapten de rest van de toer en maakten de agenda's verder helemaal leeg. 'Dat was beter voor de creatieve gezondheid van de band.' Verder werd er veel gepraat. 'We hebben moeten leren om een rockgroep te worden,' zegt Rado. 'De optredens waren tot dan toe echt te wisselvallig. Nu zijn we consistent. Vroeger vochten we wel eens op het podium en viel er geregeld een klap. De show is nog altijd crazy en vol energie, maar nu wel meer gecontroleerd. We weten inmiddels dat Foxygen onze baan is.' Al met al kijken France en Rado terug op hun eerste boekjaar als een 'vol ups en downs. Want we hebben zeker ook lol gehad.'

Hype
En nu is daar dan het nieuwe album ...And Star Power, een dubbel-cd met 24 nummers, als een heus prog-rock album onderverdeeld in vier suites. Voor de argeloze luisteraar geen gemakkelijke zit. Natuurlijk, de briljante pop waardoor we Foxygen het afgelopen jaar omarmden, komt ook nog met grote regelmaat voorbij. En ook ditmaal staat het album vol met verwijzingen en knipogen naar bands en muzikanten die inmiddels allang de plaat hebben gepoetst. Moest We Are nog de ultieme sixties popplaat worden, ditmaal heeft Foxygen de pijlen gericht op de jaren zeventig. 'We wilden een dubbel-cd uitbrengen om een goede mix te kunnen maken van popliedjes en lange jams vol experimentele noise rock,' zegt France. 'Voordat we begonnen met opnemen, hebben we veel geluisterd naar Fleetwood Mac, Linda Ronstadt en Todd Rundgren, maar ook ontoegankelijke bands als The Stooges en Throbbing Gristle.' Op ...And Star Power komt het allemaal voorbij.

De hype die - zeker in Amerika - het afgelopen jaar rond Foxygen was ontstaan, zorgde ervoor dat de band met een groter budget aan de nieuwe opnamen kon beginnen. We Are was in Rado's slaapkamer in het huis van zijn ouders opgenomen. Ook ...And Star Power is daar nog voor een deel opgenomen. 'Maar inmiddels heb ik mijn eigen huis,' vertelt Rado. 'Daar nemen we nu op. Het geld van onze platenmaatschappij is verder voornamelijk in ons levensonderhoud gaan zitten.' Verder kozen de twee ervoor om zonder producer Richard Swift verder te gaan. 'We hebben de techniek en de productie nu zelf gedaan. Producers zijn duur en dus ben je aan tijd gebonden. Nu konden we alles zelf doen in ons eigen tempo. We waren al meteen na het opnemen van het vorige album met het schrijven van nieuwe liedjes begonnen. Er zaten al vijf nieuwe cd's in ons hoofd. We moesten alleen nog nadenken hoe we ze zouden laten klinken. De keuze voor het soms onaangename, experimentele geluid is voor zowel ons als de luisteraar belangrijk: het houdt iedereen scherp.'