Fotowalhalla Roadburn in beeld: on stage met Down en Walter & Yob

Paul Verhagen legt muziekwereld noodgedwongen in zwartwit vast

Ingmar Griffioen, foto's Paul Verhagen ,

Het zal niet verbazen dat het Tilburgse Roadburn Festival een walhalla voor concertfotografie is. Ga maar na: vanaf deze donderdag staan er vier dagen lang talloze bands in stoner, psychedelica en extremere genres op de strak uitverkochte podia van 013 en Patronaat. Dat levert dus prachtplaten op en dat gaat Roadburn ook laten zien: dit jaar mogen meerdere fotografen exposeren en 3voor12 strikte Paul Verhagen voor een voorpublicatie. Verhagen die onder meer voor 3voor12 Eindhoven, maar ook voor Roadburn zef fotografeert, selecteerde en becommentarieerde zes foto's. "Deze expo is voor mij wel de kers op de taart."

Vier vragen aan de exposant
Hoe ben je begonnen met concertfotografie?

"Ik dacht laat ik eens wat mailtjes sturen en kon voor MusicFromNL beginnen. Daarna ben ik ook onder meer Roar gaan doen. Het idee kwam bij me op toen ik in 2007/2008 als huwelijksreis vijf maanden aan het reizen was. Ik was altijd al actief als zanger in verschillende bands en tijdens het reizen veel bezig met fotografie. Op reis heb je ontzettend veel tijd en ruimte in hoofd om te kijken waar je van houdt. Ik houd van fotografie en van muziek en besloot die twee dingen te gaan combineren."

Waarom gebruik je de naam Achrome Moments?
"Daar heb ik tijdens dezelfde reis over nagedacht. Ik heb achromatopsie, een zeer zeldzame, aangeboren oogafwijking waardoor ik kleurenblind ben. Ik dacht monochrome is 1 kleur, achrome is a-kleur en dus gebrek aan kleur. Dat moet 'm ook gewoon worden. Naast dat ik geen kleur zie, heb ik gemiddeld ook maar ongeveer 15% zicht in elk oog. Hoe meer licht in m'n oog hoe minder ik zie."

Hoe kun je daarmee fotograferen dan?
"Ik ben natuurlijk heel erg blij met de autofocus, haha. Ik dank juist fotografie: de telelens is ook een stukje verlengstuk van m'n oog, hoe verder weg hoe minder ik zie en door middel van fotografie kan ik de wereld ook dichterbij mij halen, kan ik toch zorgen dat ik dingen wel meekrijg. Dat daar ook nog foto's uit komen die een beetje ok zijn, is wel mooi meegenomen."

Wat heb je met Roadburn?
Het zit in je hart he. Dat geldt voor mij sowowieso vanaf de allereerste editie die ik meemaakte. Dit is voor mij wel hét festival qua sfeer, publiek en muziek. En dankzij de bezieling die organisator Walter (Hoeijmakers, red.) er in stopt. Het lijkt wel of iedereen dat overneemt en in meegaat. Roadburn heeft mij ook weer opgevoed, ook meegenomen op reis naar nieuwe muziek en fotografie. Toen Walter vroeg of ik wilde fotograferen, sprong ik wel een gat in de lucht. Deze expositie was wel de slagroom op de taart. Blijkbaar houdt Walter ontzettend van mijn concertfotografie. Na de eerste keer heeft hij mijn foto's meteen gebruikt en sindsdien ben ik een van de huisfotografen. Ik fotografeer ook voor Roadburn Records, bijvoorbeeld voor Yob (uitgave liveshow op Roadburn 2012 met aan de binnenkant een collage met mijn foto's). Ook voor de vorige Yob, Voivod, Ulver, Bongripper, White Hills en vele anderen leverde ik Roadburn-foto's. Voor deze editie wordt het ook heen en weer rennnen. Maar ik ga zeker bij Indian kijken, bij Old Man Gloom en Triptykon heb ik ook wel een zwak voor. Maar Roadburn is voor mij ook wel je laten verrassen door de beste sets."

DOWN

Deze is in 2011 in de Effenaar gemaakt. Toen zanger Philip Anselmo (ex-Pantera) mij het podium op wou trekken probeerde ik aanvankelijk te weigeren. Maar als je de achtergrond (grootsheid) van de man kent, dan kun je eigenlijk niet weigeren. Ik liet me dus toch overhalen en werd door hem het podium opgetrokken. De mannen gingen er goed voor staan (gebeurde allemaal in 'n paar seconden, tijdens het spelen van een song), de zaalllichten gingen aan en het publiek gooide de handen omhoog. Het resultaat is deze foto. Een foto die overigens op het randje van 'mislukt' zit. Tijdens het beklimmen van het podium, wat niet 'zacht handig' ging is het instelwiel voor de sluitertijd verdraaid. Ik had geen tijd om dit te herstellen en moest direct afdrukken. Een mooi voorbeeld van hoe het moment soms prevaleert aan de kwaliteit van het plaatje.

RAKETKANON

Raketkanon: Gemaakt in W2, januari 2013. Ik werd helemaal omver geblazen door de ultra gekkigheid van deze zanger. Het was alweer lang geleden dat ik met mijn mond wagenwijd open stond te fotograferen. Het is sowieso een feest om zo'n tafereel voor de lens te krijgen. Het is een dramatisch moment en het puzzelt me in welke exacte gemoedstoestand de zanger hier is? Klaar? Leeg? Dood? Het contrast tussen de ongelofelijke hectische show en daarbinnen de klaarblijkelijke rust en/of berusting van het moment wat ik vastgelegd houd me bezig. 

YOB + WALTER

Walter + Yob onstage: Genomen op Roadburn 2012. Yob speelde 'Catharsis' integraal tijdens de Afterburner. Ik fotografeerde on-stage en zag in mijn ooghoek Walter vredig, afgezonderd en dromerig achter de coulissen op de grond zitten. Een intiem moment om vast te leggen. Er vanuit gaande dat dit misschien wel Walter's veiligste plekje op Roadburn zou kunnen zijn? Even geen hectiek en geregel, gewoon genieten. Uiterst uniek om Walter op deze manier vast te kunnen leggen. De stage-hand die ook behoorlijk prominent in beeld is heb ik daarom maar op de koop toegenomen.

VOIVOD

Voivod: Geschoten op Roadburn 2011 (de set in MIDI). Ik wil natuurlijk niet teveel prijsgeven van de expo zelf, maar wil wel verklappen dat dit een foto is die onderdeel uitmaakt van de getoonde beelden. Ondanks het feit dat de plaat enigszins out of focus is en er ook sprake is van bewegingsonscherpte vind ik 'm toch heel tof. Eigenlijk ook wel juist dankzij voornoemde factoren. De fan heeft zich tijdens deze show meester gemaakt van de fotograaf. Ik heb me dus weinig bekommerd om mijn beelden en ben helemaal uit mijn dak gegaan. Het was een fantastische show met een hoge sentimentele/emotionele waarde. Ik was natuurlijk apetrots toen mij gevraagd werd om fotomateriaal te leveren voor de live-LP die Roadburn Records later uit heeft gebracht. Big cherry on top!

TRIPTYKON

Triptykon: Deze is genomen op Fortarock in 2011. Een jaar nadat zanger Tom 'Warrior' Gabriel Fischer de Roadburn-vrijdag gecureerd had. Naar aanleiding van de serie die ik had gemaakt van de Roadburn-set, kreeg ik een mail van Tom waarin hij met veel doordachte (en daarmee oprechte) woorden uitdrukking gaf aan de kwaliteit van mijn foto's. Tom is voor mij een absolute cultheld en als ik vroeger had gewezen dat die man zelf ooit eens contact met mij zou zoeken, dan had ik dat nooit kunnen geloven. Natuurlijk heb ik de e-mail bewaard.

WHITE HILLS

White Hills: Een band die ik al diverse keren voor de lens kreeg. Ook voor hun live @ Roadburn LP/CD heb ik foto's geleverd die gebruikt zijn voor het artwork. Hun bassiste is nogal een verschijning op het podium en als fotograaf is het makkelijk om wat 'platte' platen van deze rock-chick te maken. Deze plaat echter laat toch nog het nodige aan de verbeelding over. Niet al te expliciet en hij bezit juist die artistieke waarde die ik als fotograaf zo graag nastreef.