#MM14: Quilt speelt hypnotiserende show op laag pitje

Het is moeilijk om nog uit te blinken in het psych genre, anno 2014

Tekst: Joris Telgen Foto's: Dennis Wisse ,

Ze komen uit Boston, Massachusetts en brachten in januari van dit jaar hun tweede album uit: Held In Splendor. Vandaag spelen ze in de hal van de Schouwburg. Vier langharige Amerikanen, eind twintig, gitaren, drums en een sixties orgeltje, je weet wel. Naast Temples, Eagulls en Gentlemen is het een logische naam op het affiche van de vrijdag.

HET CONCERT: Quilt, Hal Rotterdamse Schouwburg, vrijdag 4 april

DE ACT:
Een moderne, psychedelische versie van The Kinks. De galmende psych vibes golven hier comfortabel door de hal. De zangmelodieën en gitaarriffs doen denken aan de beatmuziek van jaren zestig en flower power van de jaren zeventig. Quilt haakt dat ook perfect in in deze vibe. De lieftallige gitariste Anna Rochinski wisselt zangpartijen af met de andere gitaristen, Shane Butler en Keven Lareau.

HET NUMMER:
De single van het nieuwe album is ‘Tired & Buttered’. Eén van de meer uptempo nummers op de plaat.

HET MOMENT:
Quilt zet een fijn sfeertje neer. Het is niet te hard, de basgitaar dreunt lekker op je borst en de prettige popliedjes laten je in je hoofd afdwalen naar een plek met zon, gras, bloemen en twijfelachtige postzegels. De samenzang tussen Rochinski en Butler werkt bezwerend. De rifjes, de eindeloze baslijnen en dat scheurende orgeltje. Het ligt allemaal heerlijk in het gehoor.

NIET OPMERKELIJK:
Quilt is een band waar eigenlijk niks op aan te merken valt en dat is gelijk hun grootste minpunt. De nummers klinken prettig maar zijn niet memorabel. Het lukt Quilt niet om het publiek verder mee te voeren dan het in eerste instantie doet bij het inzetten van de show. Hier komt bij dat een aantal nummers in de set wat onderdoen aan de rest waardoor het hier en daar lichtelijk inkakt. Het grootste gemis is een goede climax, halverwege of aan het eind van de set.

HET PUBLIEK:
De bandleden van Quilt zijn redelijk introvert en straling dit ook uit op het podium. zijn in trance, meegevoerd door hun eigen muziek, als een kabbelend beekje. Dit gevoel slaat over op het publiek, een rustig deinende zee van hoofdjes. Hoewel het bij het begin van het optreden het nog behoorlijk druk is, zeker na het leeglopen van de Grote Zaal na Darryl-Ann, druipt het merendeel halverwege de show af, op zoek naar iets anders.

HET OORDEEL:
Je deint lekker mee op de zonnige tunes van deze band maar de set bevat te weinig elementen om het optreden naar een hoger niveau te tillen. Zeker met de grote concurrentie in het hedendaagse psych genre, met acts als Kurt Vile, Real Estate en Wooden Shjips, is het moeilijk om je nog te onderscheiden. De lat ligt hoog in 2014. Quilt doet het prima. Toch, als je naar buiten loopt ben je het optreden eigenlijk alweer vergeten.

DE FOTO: