#PP13: Triggerfinger is de roze sensatie van de dag

Vlaams powertrio op zijn best

Atze de Vrieze ,

Verrassing: Triggerfinger is eigenlijk helemaal geen schattige coverband met glaasjes en theelepeltjes. Ze zullen er ongetwijfeld zijn, mensen die de Vlamingen kennen van wat Ruben Block liefkozend 'ons gelukkig accidentje' noemt, hun versie van Lykke Li's 'I Follow Rivers' in de ochtendshow van Giel Beelen. Nee, Triggerfinger is een snedig rocktrio, met ongelofelijk veel power en gevoel voor stijl. Al is mij even ontgaan dat roze maatpakken in de mode waren.

CONCERT:
Triggerfinger, Pinkpop 3FM stage, zondag 16 juni 2013

MUZIEK:

Triggerfinger maakte een paar aardige platen, maar het gaat natuurlijk hierom: het podium. Ruben Block heeft zijn gitaar zoals altijd zo ver omlaag gestemd dat hij bassist Monsieur Paul bijna aan kan raken. Een cruciaal element in hun sound, want zo weten ze het waanzinnig compact te houden. Block speelt een riff, maar kan ook zijn positie verlaten en soleren zonder dat de boel achter hem instort. Met deze basis waait Triggerfinger uit van stonerrock naar soulvolle hardrock, van Led Zep screams naar psychedelische minitripjes.

PLUS:
Kijk nou, wat een klasse en souplesse. Eigenlijk vanaf het begin al, maar bij 'My Baby's Got A Gun' heeft het trio de bloedvorm te pakken. Zie Block vliegen in dat pak met die hoge hakken, zo elegant zie je ze zelden rocken. Voor het eerst valt er een sonisch gat in het midden, en dan wordt het pas echt razend spannend. Block doseert alsof hij een kruising is tussen een chefkok en een jongleur. Hij soleert links en rechts, maar blijft oog houden voor zijn bandleden. En voor de camera. Elke riff krijgt zijn eigen grijns, elke stap verdient een zoom op het voetenwerk en daarna van de vingers. Drummer Mario Goossens bijt in zijn ijzerwaar, Block krijgt de microfoon van zijn twintig centimeter grotere bassist. Het is niet zo van tevoren bedacht, en dat is een verademing na alle strak geregisseerde pop en rock die we deze editie voor onze kiezen kregen. Ook All This Dancin' Around krijgt zo'n wervelende jam-uitvoering. Speelsheid, humor en pure muzikale klasse gaan hand in hand.

MIN:
Het drumsolomomentje is net wat te lang. Net.

CONCLUSIE:
Op ditzelfde podium stond Queens Of The Stone Age vrijdag met gouden songs te strooien alsof het niets was. Die heeft Triggerfinger niet eens. Maar hun gevoel voor detail, hun showmanschap en vooral het vermogen echt op elkaar in te spelen is fantastisch om te zien. Dit is een rocktrio op zijn best.

CIJFER:
8,5