#PP13: The Gaslight Anthem vindt stem terug

En doet vooral waar het goed in is

Door Ingmar Griffioen, foto's Jelmer de Haas ,

Hé, daar is The Gaslight Anthem weer. De band die we de laatste jaren al op Pinkpop (2009, 2011), Lowlands (2012) en Paaspop (2013) zagen. De vorige keer in Landgraaf (nog voor de release van de laatste plaat Handwritten) stonden ze op de 3FM Stage en ook nu mogen de mannen van Brian Fallon het weer aan de noordkant proberen.

CONCERT:
The Gaslight Anthem, 3FM stage, zaterdag 15 juni 2013

MUZIEK:
Typisch Amerikaanse rootsrock van een kwartet vrienden uit New Jersey die ook hoorbaar beïnvloed zijn door punk en blues. Ze hebben vier langspelers op zak, waarvan de laatste (Handwritten) zomer 2012 verscheen, inclusief single '45'. Het is de derde keer voor The Gaslight Anthem op Pinkpop en de tweede maal op de 3FM stage. De eerste keer, in 2009, mochten ze (vroeg) nog op het hoofdpodium van start.

PLUS:
Wat is '45' toch een superfijn rocknummer. Als de gaslamp over tien jaar nog brandt, dan is het nóg een festivalanthem, kan niet missen. Dat geldt iets minder voor 'The '59 Sound' en 'American Slang', maar ook deze titelnummers van respectievelijk de tweede en derde plaat mogen er zijn en springen er vandaag uit. De band geeft in het optreden duidelijk de voorkeur aan de laatste plaat, waarvan ze liefst zeven nummers spelen. Dat is meer dan de helft van de set, maar net als op Lowlands is het genieten van dat materiaal.

MIN:
Alleen setopener 'Biloxi Parish' detoneert. Want oh oh oh, wat begint Fallon slecht. Niet verrassend, want ook op Lowlands moest hij de stembanden opwarmen, maar de eerste twee nummers doet het rauwe gekraai zeer aan de oren. Alsof er wat kapot is gegaan. Gelukkig hervindt hij zijn meeslepende stem weer. Op het laatst ebt de fut weer wat weg uit de band. Mensen vinden het na drie van de vier kwartier wel genoeg en de band ook.

CONCLUSIE:
Het mooiste moment is als frontman Fallon het stil legt middenin '45', toch de sterkste troef in de huidige set. Lachend vertelt hij zijn bandleden waar zijn oog op viel: 'Look, Bon Jovi on a flag! Really! That guy is livin' on a prayer.' Toch veelzeggend dat deze kwinkslag de uitschieter vormt. De band speelt een prima optreden, de vrienden zijn volledig op elkaar ingespeeld en ogen comfortabel. En toch is de uitkomst niet meer dan je van ze zou verwachten. Dat is niet niks, maar we smachten naar meer passie en nieuw materiaal.

CIJFER:
7