CONCERT
Lord Huron, London Calling, Paradiso Amsterdam, grote zaal, 25 mei 2013
MUZIEK
En hóe zet Schneider je op het verkeerde been met die cowboy-attitude. Zo desolaat als bijvoorbeeld Other Lives of zo zanderig als Calexico klinkt Lord Huron vanavond in de grote zaal bij lange na niet. In plaats daarvan spelen de heren vrolijke folkpopliedjes. Denk daarbij nu niet meteen aan verheffende meeblèrmomenten of bierhef-anthems die op het moment zo in zwang zijn. Denk liever aan de folk die we in 2008 met z'n allen zo goed vonden: Fleet Foxes met een tikkeltje Band of Horses. Minstens zo belangrijk voor het geluid: Paul Simon ten tijde van Graceland, want de tropische drumpartijen en bongo's vliegen ons om de oren en Schneider zingt met net zo'n prettig nonchalante stem als Simon ook heeft.
PLUS
Wat een onverhuld vrolijke muziek is dit! Je zou er zowaar uitroeptekens van gaan gebruiken. Schneider staat als een Duracelkonijntje over het podium te hobbelen om zijn "amigo's" - want zo noemt hij zijn bandleden - aan te sporen, de bassist zwengelt de sambaballen in de rondte en de springerige gitaarpartijtjes zijn louter in majeur. Sterker nog: die Schneider danst wel verdacht funky voor een cowboy. Dit is glimlachende mooie meisjes-muziek, en dat zie je in de zaal.
#LC13: Lord Huron als cowboy zonder kloten
Vrolijke afrofolk zou wel een sigaretje kunnen gebruiken
Een heuse cowboy! Er staat een echte kauw-boi op het podium! Ben Schneider, de jongeman achter Lord Huron, draagt zijn hoed met verve én met een glimlach. Je ziet de gesoigneerde baardmans al hobbelend door de woestijn, pingelend op een gitaartje. "Alllllllright, Amsterdam!", hinnikt hij. En even later: "Yihaaaa!"
MIN
Eerlijk? Dit is toch compleet ongevaarlijk? Lord Huron speelt zo niets-aan-de-hand dat je er een beetje kriegelig van kunt worden. Stiekem wordt er gezongen dat we allemaal dood gaan, maar met die urgentie wordt het niet gebracht. Geen wonder dat juist dat jonge publiek dit zo goed trekt, want het bijt of wringt nergens. Al groei je midden in de Bible Belt op, een cd'tje van Lord Huron mag best.
CONCLUSIE
Kijk eens vooraan: daar staan minstens zes tieners sigaretjes te roken in de zaal. Dan valt het kwartje: wat Lord Huron mist is het verwrongen gezicht van de Marlboro-cowboy. Clint Eastwood? Die had gespuugd op deze blije guppen. Toch gaat Paradiso eventjes overstag om tijdens het einde van hit The Stranger vrolijk mee te klappen, maar volgend jaar zijn we deze band allemaal weer vergeten.
CIJFER:
6