3voor12draait (week 5): Shigeto, The Black Keys en d'Angelo is back!

3voor12 single van de week: Blaudzun - Elephants | Album van de week: Howler

Pepijn van Gils ,

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3voor12 welke drie cd's, tracks, mp3's of concerten de meeste indruk maakten, en om deze toe te lichten. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook een top 5 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers en harde schijven van 3voor12.

Top 5

1.Shigeto - Lineage (album, Ghostly)
"Knap, kristalhelder, strak, vakwerk. Maakt indruk. Ook op mij." (Pepijn van Gils)
"Japanner Shigeto heeft alweer een nieuwe plaat. Erg veel bekendheid kreeg hij met zijn vorige een jaar geleden niet, maar als hij zo door blijft produceren zal zijn naam langzaam maar onherroepelijk groeien. Shigeto heeft een eigen stijl gevonden, een elegante mix van jazz, experimentele elektronica en dubstep." (Atze de Vrieze)
"Het vorige album Full Circle heb ik ontzettend veel gedraait, en ook deze is weer helemaal raak. Ik kon vorig jaar niet bij het optreden in Den Haag zijn. Wie haalt Shigeto weer naar Nederland?" (Christiaan Walraven)

2. The Black Keys live in Klokgebouw Eindhoven 01-02-2012
"Met een straffe hitshow kandideerden The Black Keys zich in Eindhoven definitief als headliner voor de grote festivals. Het eerste half uur was nog wat jakkerig en vlak (waardoor de swing in Gold On The Ceiling helaas verdween) maar vanaf het moment dat de twee extra muzikanten even weg gestuurd werden voor wat oude nummers ging het duo de diepte in. Hoogtepunt was uiteraard nieuwe hit Lonely Boy, de enige  échte anthem in het oeuvre." (Atze de Vrieze)
"
Deze week speelden ze in Nederland en ik was er helaas niet bij, dus bij wijze van troost nog maar een paar keer deze plaat gedraaid. Ik ben inmiddels over mijn eerste teleurstelling heen en kan hem toch wel waarderen als een lekker ongecompliceerde feestplaat die niet in mij jaarlijst zal belanden, maar die ik vast nog wel een paar keer zal draaien dit jaar." (Willem van Zeeland)

3. Case Mayfield - Case' Choice
Gister in de uitzending. Mooi klein nummertje en mooie nieuwe plaat van iets dat volgens mij een ouvre gaat heten over 40 jaar.

4.
D'Angelo live in Paradiso 02-02-2012
Ik zag dinsdag wat mensen klagen dat D'Angelo bij zijn comeback zo weinig 'liedjes' speelde. Mijn enige conclusie kon donderdag zijn die mensen de funk niet begrijpen. Want ja, de verloren zoon heeft de soul definitief ingeruild voor de funk. Niet voor niets was een van de hoogtepunten van D'Angelo en zijn vier geweldige achtergrondzangers een cover van Parliaments I've Been Watching You (Move Your Sexy Body). Veel credits waren er (terecht) voor bassist Pino Palladino, maar de echte kracht van de band was voor mij toch die vocalisten. Enfin, na twee uur powerplay kunnen we concluderen dat D'Angelo echt terug is. (Atze de Vrieze)

5. Pulled Apart By Horses - Tough Love (abum, Transgressive/V2)
Gewoon over je heen laten komen. Want gestructueerde herrie. Lekker heur. (Menno Visser)


HESTER MARIJNIS DRAAIT:
M.Ward - The First Time I Ran Away (Merge, album A Wasteland Companion verschijnt 9 april)
Nog altijd onder de indruk van het concert dat singer-songwriter Matt Ward in september in Vredenburg Leeuwenbergh in Utrecht gaf, kan ik niet wachten op het nieuwe album A Wasteland Companion. The First Time I Ran Away is een voorproefje daarop. Met een voller geluid dan op z’n vorige albums en zijn typische dromerige vocalen een veelbelovend goed begin.
Errors - Have Some Faith In Magic (Rock Action, album nu op Luisterpaal)
Uitgekomen op het label van Mogwai, maar zeker niet meer in één hokje met ze te stoppen. Vette synths, een flinke snuf jaren tachtig en opvallend veel zang  zorgen voor een spannend en toch wel bij vlagen magisch album.
Andrew Bird - Eyeoneye (Mom+Pop, album Break it yourself verschijnt in maart)
Op Eyeoneye klinkt de stem van Bird rauwer en de muziek minder gelikt dan eerst. Ook wel eens fijn, zeker na zijn laatste album Noble Beast die ik wat saai vond. Het album Break it yourself komt volgende maand uit.

ATZE DE VRIEZE DRAAIT:
The Black Keys live in Klokgebouw Eindhoven 01-02-2012
Met een straffe hitshow kandideerden The Black Keys zich in Eindhoven definitief als headliner voor de grote festivals. Het eerste half uur was nog wat jakkerig en vlak (waardoor de swing in Gold On The Ceiling helaas verdween) maar vanaf het moment dat de twee extra muzikanten even weg gestuurd werden voor wat oude nummers ging het duo de diepte in. Hoogtepunt was uiteraard nieuwe hit Lonely Boy, de enige  échte anthem in het oeuvre.
D'Angelo live in Paradiso 02-02-2012
Ik zag dinsdag wat mensen klagen dat D'Angelo bij zijn comeback zo weinig 'liedjes' speelde. Mijn enige conclusie kon donderdag zijn die mensen de funk niet begrijpen. Want ja, de verloren zoon heeft de soul definitief ingeruild voor de funk. Niet voor niets was een van de hoogtepunten van D'Angelo en zijn vier geweldige achtergrondzangers een cover van Parliaments I've Been Watching You (Move Your Sexy Body). Veel credits waren er (terecht) voor bassist Pino Palladino, maar de echte kracht van de band was voor mij toch die vocalisten. Enfin, na twee uur powerplay kunnen we concluderen dat D'Angelo echt terug is.
Shigeto - Lineage (album, Ghostly)

Japanner Shigeto heeft alweer een nieuwe plaat. Erg veel bekendheid kreeg hij met zijn vorige een jaar geleden niet, maar als hij zo door blijft produceren zal zijn naam langzaam maar onherroepelijk groeien. Shigeto heeft een eigen stijl gevonden, een elegante mix van jazz, experimentele elektronica en dubstep.

MENNO VISSER DRAAIT:
Django Django - Default (single, Because/Warner UK)
Snoepje van de week. Britse artrock met lentestuiters, tip van @sandeman. Opkikkertje voor je bevroren bloembollen. Letten meelezende boekers even op? Want dit werkt live natuurlijk als een tierelier… Dank heur!
The Neighbourhoud - Female Robbery (single, eigen beheer)
Retespannende productie, film-noir clip, boys uit Californie, voor het eerst gespot door de hitfabriek van @derique. Goed heur.
Pulled Apart By Horses - Tough Love (abum, Transgressive/V2)
Gewoon over je heen laten komen. Want gestructueerde herrie. Lekker heur.

ROOSMARIJN REIJMER:

Die Antwoord - I Fink U Freeky

90s rave iemand? Je kunt er met goed fatsoen niet meer mee aankomen, maar dat zal Die Antwoord worst zijn. Absoluut gedateerde pokkeherrie, maar slim in elkaar gezet en probeer er maar eens stil bij te blijven zitten. I Fink U Freeky is de eerste single van hun nieuwe album dat ieder moment uit gaat komen. Check vooral ook de clip!
Jamie N Commons - Devil In Me
Ik blijf dit zo fascinerend vinden, hoe komt een 23-jarige aan een stem van een 78-jarige blueszanger? Jamie N Commons werd geboren in Bristol, verhuisde naar Chicago op zn zesde en is inmiddels in het bezit van een major ass platendeal. Ik bied iedere avond tot mijn Jamie N Commons altaar dat hij tijdens de opnames van zn debuutalbum niet verzandt in slicke producties en te glijerige pop. Op zn debuut EP zit dat helemaal snor, maar deze nieuwe Devil In Me, voorbode van zn album, vind ik op het randje van te glad gestreken. Ach, en anders hebben we de optredens nog.
Case Mayfield - Case' Choice

12 van 3 voor12 belofte voor 2012 Case Mayfield was gisteren in de 3FM studio voor een sessie. Van hem wist ik dat ie eigenlijk al genoeg heeft van de nummers die op zijn nog uit te komen debuutalbum staan. Naar aanleiding daarvan speelde hij een nieuw liedje, nog zonder titel. Luisteraars droegen de ene na de andere mooie titel aan, maar Case koos voor die ene grapjurk die 'Case' Choice' instuurde. Dus niet raar opkijken als die titel tegenkomt op zijn tweede album.

INGMAR GRIFFIOEN DRAAIT:
Mark Lanegan Band - Blues Funeral (4AD/V2)
Man man wat een keuze weer: A Place To Bury Strangers, Horses On Fire, Black Bananas, onverwoestbare garagerocker Dan Sartain is terug en vooral de nieuwe Pulled Apart By Horses! (25-2 in Sugar Factory mensen) en ja Moss, Porcelain Raft en Pop. 1280 staan er ook nog steeds op... Toch leggen die het allemaal even af tegen Mark Lanegan met dat verslavende, roestbruine stemgeluid. Blues Funeral staat al dagenlang op repeat.
Dj-sets @3voor12

Ok nog lang niet alle oude dj-sets uit het immense archief staan online (wordt aan gewerkt!), maar er komen wel geregeld nieuwe bij: Juan Sanchez, Dj Gomes, Pitto, Thomas Martojo, Awakenings sets van o.a. Invite & Tim Wolff, Dekmantel en Dj Rush, mixtapes van Bart B More en Mike Mago en Dansen met Delsing sets van the likes of Boemklatsch, Sandeman en Jameszoo en Rauw sets, waaronder deze knaller van RipTide (m'n favo vrijdagmiddag doorwerk set)
Blacklisters - Trickf*ck (Brew)
Leeds hardcore punkers Blacklisters streamen hun nieuwe single Trickf*ck vast op Bandcamp. Het debuutalbum volgt op 4 april.

CHRISTIAAN WALRAVEN DRAAIT:
Pulled Apart By Horses - Tough Love (Transgressive/V2)
Pulled Apart By Horses laat maar weer horen dat een flinke portie teringherrie toch ontzettend heerlijk kan klinken. Mensen die de fantastische plaat van twee jaar geleden hebben gemist krijgen hier een volwaardige tweede kans. Ik zal niet snel vergeten hoe zanger Tom Hudson op Eurosonic vorig jaar naar de rand van het podium liep, kotste en daarna onvermoeid doorging met spelen. Fuck Yeah!
Shigeto - Lineage (Ghostly)
Het vorige album Full Circle heb ik ontzettend veel gedraait, en ook deze is weer helemaal raak. Ik kon vorig jaar niet bij het optreden in Den Haag zijn. Wie haalt Shigeto weer naar Nederland?
aKido - Undark
Ik had nog nooit van aKido gehoord, maar ben erg te spreken over het gratis downloadbare mini-album van de Canadees. Het gaat alle kanten op en tegelijkertijd klinken alle nummers heel erg eigen. Perfect voor het wakkerworden of als soundtrack van de stilte voor de storm. Zet hem vanavond eens op na het eten, voordat je uitgaat en hij zal inslaan als een bom.

STEPHAN VAN PEURSEM DRAAIT:
Shigeto - Lineage (Ghostly)
Warme beats, tegen het jazzy aan. Knisperende beats, flarden dubstep en fijne kleine bijgeluidjes houden je toch bij de les. Heerlijk ontspannen zonder dat het achtergrond muziek wordt. Mijn kersverse dochter Lien wordt er direct rustig van. Daarom meeste gedraaid in huize van Peursem afgelopen week.
Lindstrøm - Six Cups of Rebel (Smalltown Supersound/Konkurrent)
Toffe mengelmoes tussen disco, prog en fijne beats uit Noorwegen. Speels, maar niet vrijblijvend.
Sharon Van Etten- Tramp (Jagjaguwar/Konkurrent)
Warme, afwisselende singer-songwriter plaat die soms rockt, maar vaak recht naar je hart gaat. Goede plaat hoor!

WILLEM VAN ZEELAND:
Lana Del Rey - Born To Die (album)
Er is de afgelopen week veel te doen geweest over deze plaat en de vraag of hij al of niet tegen zou vallen. Ik ben er zelf nog niet helemaal uit, maar ik vind hem op zijn minst intrigerend. Er staan een paar hele mooie nummers op (Born To Die, Off To The Races, Radio, Video Games), naast pure drakerigheid (Dark Paradise), waarvan ik me oprecht afvraag hoe die ooit op dit album heeft kunnen belanden. Maar de sound is prachtig en de filmische sfeer (Twin Peaks! American Beauty!) doet het goed als je met de auto door een sneeuwlandschap rijdt. Het is hoe dan ook mijn meest gedraaide album van deze week.
The Black Keys - El Camino (album)

Dit nieuwe album van The Black Keys viel mij in eerste instantie heel erg tegen. Voorganger Brothers was voor mij een van de beste platen van 2010 en daarmee vergeleken vond ik deze een beetje dun. Met als grote uitzondering de briljante single Lonely Boy. Deze week speelden ze in Nederland en ik was er helaas niet bij, dus bij wijze van troost nog maar een paar keer deze plaat gedraaid. Ik ben inmiddels over mijn eerste teleurstelling heen en kan hem toch wel waarderen als een lekker ongecompliceerde feestplaat die niet in mij jaarlijst zal belanden, maar die ik vast nog wel een paar keer zal draaien dit jaar.
Guided By Voices - Alien Lanes (album)
Wat een goed nieuws dat de cultband Guided By Voices ons verrast met een nieuw album en dat met de heerlijke titel Let's Go Eat The Factory. Op die plaat halen ze niet het niveau van hun beste werk, maar het is wel een mooie aanleiding om die oude platen nog eens op te zetten. Dit is mijn favoriet: het fragmentarische Alien Lanes uit 1995. De band blonk in die dagen uit in vaak ultrakorte songs die niet meer behelsden dan 1 couplet en 1 refrein. Zeker eens luisteren als je hem nog niet kent, te vinden op Spotify.