Bosma kiest voortdurend dezelfde strategie ten opzichte van de partijen die de kunstsector een warm hart toedragen, met name de PvdA: wijzen op pijnlijke beslissingen van tegenstanders op plekken waar ze wel besturen. "De PvdA speelt verstoppertje", stelt Bosma. "Iedere keer sturen ze iemand anders, kennelijk om te voorkomen dat we ze betrappen op consistentie. Mevrouw Kleinsma sprak over revanchisme. Een roofoverval op de kunstsector, blablabla. 'Het kabinet maakt de kunsten kapot', zei ze, 'en dat doet deze staatssecretaris in ijltempo.' Kennelijk doet de PvdA dat nu zelf. De PvdA wilde kennelijk een wit voetje halen bij de kunstsector, meedeinen op de Mars der Beschaving met al zijn Hitlervergelijkingen. Mevrouw Kleinsma moest extra ruimte maken in haar mailbox om alle steunbetuigingen te kunnen ontvangen. Maar de bezuinigingen worden niet gehalveerd, ze blijven overeind. Alleen dan niet met een kil hart, maar met een warm hart. Plat populisme."

Het is een haast cabareteske reactie op de felle protesten ten tijde van het kabinet Rutte 1, toen de kunstsector, gesteund door linkse partijen, op de barricade ging tegen de bezuinigingen onder leiding van Halbe Zijlstra (VVD). PvdA Kamerlid Monasch stelde dat de veranderde toon een wezenlijk verschil is ten opzichte van het vorige kabinet. "Revanchisme gaat over de toonzetting van het beleid. Met respect en erkenning naar het beleid kijken." Bosma kreeg bijval van SP-kamerlid Jasper van Dijk. "Ik stond met mevrouw Kleinsma op die barricaden. Zou het niet eerlijker te zijn te zeggen dat het niet gelukt is 50 miljoen te investeren in cultuur en dat u dus toch het beleid gewoon voortzet? Dit is toch een zwak verhaal? Die 200 miljoen van Rutte, daar doet u niets aan."

Monasch wees op een aantal inhoudelijke verschillen met het vorige kabinetsbeleid. "Ik geef u aan waar wij inhoudelijk andere keuzes maken. CKV onderwijs, regionale spreiding, de situatie in de filmtop waarvoor een oplossing moet komen, het pleidooi voor de cultuurkaart, de btw-verhoging voor concertkaartjes. Daar bovenop is er weer waardering voor waar mensen mee bezig zijn." D66-kamerlid Bergkamp: "Het probleem was de snelheid en de omvang van de bezuinigingen." Bosma gedroeg zich in het verloop van het debat dusdanig als een stampvoetend klein kind dat zich uitgedaagd voelt op het schoolplein, dat hij door de voorzitter tot de orde geroepen werd. "Ik wil u niet meer horen, en ook niet meer zien gebaren."