Lowlands 2012: Light Asylum redt het niet op inzet alleen

Te weinig goed materiaal

Erik Zwennes ,

Light Asylum uit Brooklyn, NY probeert de korte hoogtijdagen van de electroclash te doen herleven. Natuurlijk, het titelloze debuutalbum is meer dan dat alleen. LCD Soundsystems James Murphy bemoeide zich er hoogstpersoonlijk tegenaan. Nu is de vraag of voorvrouwe Shannonn Funchess de X-Ray mee krijgt in haar boze mars.

CONCERT:
Light Asylum, Lowlands X-Ray Stage, zondag 19 augustus 2012

MUZIEK:
Shannonn Funchess speelde eerder al met TV On the Radio en !!!, samen met producer Bruno Coviello is ze Light Asylum. Onder de productionele leiding van James Murphy (LCD Soundsystem) maakten de Brooklynites het titelloze debuutalbum dat dit jaar verscheen. Denk aan electro, electroclash en wat donkere invloeden die onder meer naar voren komen door de Ian Curtus’iaanse stem van Funchess. 

PLUS:
Light Asylum begint dapper met een pittige opener waarin Fuchess bewust semi-vals tegen de melodie in zingt. Na twee minuten horen we de eerste brute brul van de dreigende Funchess. Het keiharde militaristische dat ze nog wel eens tentoon spreidt gaat vandaag enigszins aan de kant om het publiek te waarschuwen voor de hitte. ‘Ik wil niet dat er mensen out gaan bij ons optreden’. Halverwege de set komt de riot grrrl in haar toch los, wanneer ze op dwingende toon de vrijlating van Pussy Riot eist. Fuchess is Grace Jones, Peaches en Keith Flint in één. Ze is de ster van elk optreden, ook nu. In het niet erg subtiel getitelde 'Skull Fuct' leent Light Asylum de beat van New Orders Blue Monday, waar Portishead op Machine Gun ook al naar hintte. Het is een hit in de set die voor het eerst met flink gejuich wordt verwelkomd. Net als de twee tracks er na, waarin producer Coviello afwijkt van de droge electro en meer melodie en dromerige sounds mengt. 

MIN:
Ten tijden van Mu en Peaches bij Rauw in 11 had Light Asylum nog potten kunnen breken (flauw, sorry). Anno nu is de sound niet alleen erg verjaard, de act ook. Wanneer iets afgeweken wordt van de kille electro komt er veel meer energie terug. Na de Pussy Riot-oproep brult Fuchess nog iets over Bush en een grote erecte penis die 'ze' zal penetreren; hoe ‘ze’ door de duivel geneukt zullen worden zoals wij door hen zijn geneukt. Een paar rastapunks juichen. Het illustreert een beetje hoe deze band tien jaar geleden door had moeten breken. 

CONCLUSIE:
Tijdens de hele set durft het duo een eigen koers te volgen, de doorzetter wordt beloond met een sterk slot. Maar bovenal mist Light Asylum voldoende goede tracks. Nu is het vooral de Shannon show. Best leuk, maar niet goed genoeg.

CIJFER:
6,5