Lowlands 2012: De woestijnglijerij van Eagles of Death Metal

Hitte speelt de band parten

Erik Zwennes ,

Precies drie jaar geleden, op precies dezelfde plek, ging het goed mis. Jesse Hughes van Eagles of Death Metal had zich helemaal suf geblowd en stond toch een partij slecht optreden te geven. Hughes gaf destijds de schuld aan Snoop Dogg die ook in de Alpha mocht optreden, maar dat onder invloed toch een stuk beter deed dan deze redhead. Eens zien of de band drie jaar later wel de scherpte heeft om een goede indruk te maken.

CONCERT:
Eagles of Death Metal, Lowlands Alpha, zaterdag 18 augustus 2012

MUZIEK:
Eagles of Death Metal is allereerst het verhaal van Jesse Hughes. Na een mislukte carriere als politiek verslaggever van 100+ kilo werkte hij als manager in een video depot. Hij schreef goede liedjes, viel af en raakte al heel vroeg bevriend met Josh Homme van Queens of the Stone Age (QOTSA). Samen begonnen ze Eagles of Death Metal en maakten ze drie leuke albums vol supergoede liedjes, seks en seks. Hitgevoelige piemel-in-de-hand-rock zonder ooit testosteroni te worden. In het verleden wilde Josh Homme nog wel eens meedrummen. Jarenlang deed Joey Castillo van QOTSA dit en vandaag zien we ineens een nieuwe drumbeul. Eagles of Death Metal is ook het verhaal van gitarist Dave Catching die met de tofste rockbands op aarde heeft gespeeld, of Brian O’Connor die met Unkle en Peaches werkte. 

PLUS:
Jesse komt zijn heupen loswiegen op Kool & the Gang’s Jungle Boogie, get dooowwwn get doooowwwn. De man heeft er zin in en is zowaar hartstikke nuchter. Als een pastoor predikt hij de rock-'n-roll: CAN I GET AN AMEN! Ja, we zijn ready voor the spirits of rock-'n-roll. 'Make a Bang', 'Bad Dream', 'Cherry Cola', we zijn los hoor. Jesse grapt en grolt, danst en springt. Een papieren vliegtuig landt op het podium. 'Godverdomme, this must be a Dutch plane.' De nieuwe drummer heeft een goede klik met de rest van de band. De ritmesectie bestaat hier uit alle vier de heren. Woestijnglijer 'Already Died' is natuurlijk enorm passend. Cover 'Stuck in the Middle With You' krijgt de handen op elkaar. Met 'Whorehoppin'' en 'English Girl' wordt de zandrock voortgezet. Tijdens slotstuk 'I Want You So Hard' en 'Speaking in Tongues' gaat de gitaar van Jesse tegen de grond en wordt het lijk verscheurd door de hongerige menigte. Rawwwwrrr.

MIN:
Op het heetst van de dag in de heetste tent van het festival wordt pijnlijk duidelijk dat de rockers ouder zijn geworden. Dave Catching is de vijftig al voorbij en Jesse heeft flinke lijnen in zijn hoofd gekregen. De hitte speelt ze parten en tussen de nummers door moeten ze op adem komen. Met zoveel nummers van het geweldige debuut Peace, Love, Death Metal had het in potentie een lekker vieze woestijnglijsessie kunnen worden, maar het voelt bij vlagen eerder sloom aan. Het ontbreekt Eagles of Death Metal - mede door de enorme flop van Jesse’s soloalbum - aan vers materiaal. De laatste plaat is uit 2008 en die kennen we nu wel. De glans raakt er af en Jesse moet enorm hard werken. 

CONCLUSIE:
Even leek het er op dat Eagles of Death Metal de heren van The Black Keys een poepie zouden laten ruiken. Beide bands hebben de hits en de meezingers, beide staan dit festival in de Alpha. Maar waar The Black Keys de uitstraling van een plastic zak hebben, is Jesse Hughes de rockgod in puurste vorm. Helaas moet hij het vandaag toch afleggen. Is het trucje aan het opraken, worden de bandleden te oud? De band is nog steeds een perfecte festivalband, maar er moet wel hard gewerkt worden. 

CIJFER:
7-