Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd's, tracks, mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers en harde schijven van 3VOOR12.
Luister hier naar 3VOOR12 Draait in audio. Nu ook als podcast en op Spotify. 3VOOR12 is ook op Last.fm en Twitter.
3VOOR12 Album van de week
De Staat - Machinery
3VOOR12 Single van de week
Nero - You & Me
3FM Megahit
Foo Fighters - Rope
DE TOP 10:
1. De Staat – Machinery
"De Staat, de kracht, de visie, de opwinding, de ballen, de gitaren, de euforie, de machinerie, de presentatie, de Vereeniging." (Ingmar Griffioen)
"De plaat is zompig, direct, groovend en bovenal erg rock & roll." (Jochem Boom)
"Omdat ik erg lang naar dit album heb uitgekeken en omdat ik 'Ah, I See' een te briljant nummer vind, kan ik Machinery niet laten ontbreken in mijn lijstje." (Fleur ter Horst)
"Nummers als Ah, I See en Old Macdonald Don't Have No Farm No More zijn vette nummers en zorgen er voor dat ik met plezier de plaat beluister." (Tamara Jansen)
2. Charles Bradley & Lee Fields live @ Tivoli/Paradiso
"Vrijdag stonden in Tivoli twee soulmannen op leeftijd die eigenlijk nu pas doorbreken. Lee Fields de gelikte entertainer. Ik vond hem goed, maar de star of the show was wat mij betreft toch zijn voorprogramma, Charles Bradley." (Atze de Vrieze)
"Kippevel op m'n arm en tranen in m'n ogen...WOW!" (Peter Hoogeveen)
"Twee oude soulknarren die nu pas op stoom komen. Fields gaf een goede show, maar vooral Bradley was ontwapenend en ontroerde me." (Stephan van Peursem)
3. Delicate Steve - Wondervisions (Luaka Bop/Bertus)
"Het is een soort van bij elkaar geraapt zooitje, maar dan wel een hele briljante. En vrolijke." (Fleur ter Horst)
"Niet alle nummers even goed, maar nummers als Wondervisions en Butterfly vind ik erg tof." (Tamara Jansen)
4. Siriusmo - Einmal in Der Woche Schreien (single)
"Ontzetted toffe track van de 2011 release Mosaik, makes me wanna dance." (Peter Hoogeveen)
" Mosaik. Wat een verdomd lekkere plaat." (Tamara Jansen)
5. Janelle Monae live @ Melkweg 21-02-2011
"Als ooit iemand een musical zou maken over de geschiedenis van de zwarte Amerikaanse muziek, dan zou het er ongeveer zo uit zien. Funk, hiphop, soul, met een Broadway glimlach, een aankleding om door een ringetje te halen en Hollywood-cover van Charlie Chaplin." (Atze de Vrieze)
"Ze heeft nog te weinig topnummers om er een 100 % briljant concert van te maken, maar op de beste momenten is Janelle Monae geweldig." (Willem van Zeeland)
6. Long Distance Calling - ZT (album, Superball/EMI)
"De betere postrock begeeft zich nu vooral op het snijvlak van rock en metal en herbergt zowel hardcore gitaarwerk met stuwende drumpartijen als de onmisbare ellenlange spanningsbogen." (Ingmar Griffioen)
7. Cold War Kids Live @ Melkweg
"De laatste plaat wist me niet geheel te overtuigen, maar live staat Cold War Kids nog steeds als een huis." (Jochem Boom)
8. Toro Y Moi – Underneath The Pine (album, Carpark/Konkurrent)
"De wereld heeft meer hartverwarmende, aaibare platen nodig als deze van Toro Y Moi." (Atze de Vrieze)
9. Glassjaw - Coloring Book EP (eigen beheer)
"Je merkt nu wel dat de band sinds hun oprichten in 1993 technisch enorm gegroeid is, zeker nu ze na de vele ledenwissels sinds die tijd weer in de originele bezetting spelen." (Peter Hoogeveen)
10. Julianna Barwick - The Magic Place (Asthmatic Kitty/Konkurrent)
"Mooi, heel mooi. Vreemd allegaartje van ambient geluiden en verschillende lagen vocalen. Dromerig en wonderschoon." (Stephan van Peursem)
INGMAR GRIFFIOEN DRAAIT:
Cd-presentaties Secret Handshake Club, Pien Feith & Aestrid, live @ ACU / EKKO / dB's, Utrecht
De komende dagen ga ik in Wenen weer op zoek naar clubs/podia als deze: ACU en dB's. Tenten die wellicht wat minder ooglijk, servicegericht, profi en gelikt zijn, maar waar je nog drie bands voor 5 euro (of nada) en vier bier voor acht pleuri voorgezet krijgt. Plekken ook die in Wenen stukken talrijker verspreid zijn dan in Nederland. Niettemin beleefde ik in acht dagen toch drie fijne cd-presentaties in het Utrechtse. Ga die cd's checken mensen, I kid you not! 2 van de 3 vind je op de luisterpaal.
De Staat - De Machinerie (album, Mascot/PIAS)
De Staat, de kracht, de visie, de opwinding, de ballen, de gitaren, de euforie, de machinerie, de presentatie, de Vereeniging.
Long Distance Calling - ZT (album, Superball/EMI)
De betere postrock begeeft zich nu vooral op het snijvlak van rock en metal en herbergt zowel hardcore gitaarwerk met stuwende drumpartijen als de onmisbare ellenlange spanningsbogen. Geinige bijdrage van de oud Anthrax-zanger, maar zonder toch toffer. De Duitsers stonden op Roadburn 2010 en komen ongetwijfeld wieder! Nu we toch bezig zijn: meer shoegaze, maar puntiger, poppier en stiekem ook een stuk kleurrijker en blijer dient Ringo Death Star ze op. Goede naam trouwens voor een Bospop pre-party.
JOCHEM BOOM DRAAIT:
Matthew Dear – Black City
Een goede voorbereiding is het halve werk, aanstaande woensdag start de nieuwe clubavond Closer in de Melkweg. Daar zal Matthew Dear ongetwijfeld weer een bijzondere live set laten horen. De speciale 5 Days Off luisterpaal staat verder vol met platen van artiesten die volgende week spelen op dance het festival.
De Staat – Machinery
Hij is er eindelijk. Het langverwachte tweede album Machinery van De Staat. De plaat is zompig, direct, groovend en bovenal erg rock & roll. Deze draai ik komend weekend grijs.
Cold War Kids Live @ Melkweg
Ik kon er helaas niet bij zijn, maar gelukkig hebben we de opnames nog. De laatste plaat wist me niet geheel te overtuigen, maar live staat Cold War Kids nog steeds als een huis.
FLEUR TER HORST DRAAIT:
Sean Rowe - Magic (Anti-)
Heerlijke muziek die ik echt op elk moment van de dag op kan zetten. En dat ik het dan ook nog fijn vind ook. Vooral die donkere (en eens een keer niet doorgerookte) stem gaat nooit vervelen.
Delicate Steve - Wondervisions (Luaka Bop/Bertus)
De eerste keer dat ik dit hoorde vond ik het zo vervelend dat ik het eigenlijk meteen weer af wou zetten. Ik vond het qua melodie en ritme totaal niet kloppen, eigenlijk nog steeds niet. Maar hoe vaker ik het ging luisteren, hoe meer alles in elkaar paste. Het is een soort van bij elkaar geraapt zooitje, maar dan wel een hele briljante. En vrolijke.
De Staat - Machinery (Mascot/PIAS)
Omdat ik erg lang naar dit album heb uitgekeken en omdat ik 'Ah, I See' een te briljant nummer vind, kan ik Machinery niet laten ontbreken in mijn lijstje. Maar na de eerste keer luisteren viel ie stiekem toch een beetje tegen. Ik moet vast nog wat vaker luisteren. Het komt goed.
ATZE DE VRIEZE DRAAIT:
Janelle Monae live @ Melkweg 21-02-2011
Als ooit iemand een musical zou maken over de geschiedenis van de zwarte Amerikaanse muziek, dan zou het er ongeveer zo uit zien. Funk, hiphop, soul, met een Broadway glimlach, een aankleding om door een ringetje te halen en Hollywood-cover van Charlie Chaplin. Janelle heeft wat mij betreft vier echt sterke songs – Dance Or Die, Wondaland, Cold War en Tightrope. Daar tussen zakte het soms wat in, maar maakte miss Monae wel een gezellig vingerverf schilderij, dat na de show met een popquizje weg gegeven werd. Binnenkort op 3VOOR12TV.
Charles Bradley & Lee Fields live @ Tivoli 18-02-2011
Vrijdag stonden in Tivoli twee soulmannen op leeftijd die eigenlijk nu pas doorbreken. Lee Fields de gelikte entertainer, een klein mannetje in een smetteloos pak, vertrouwend op de Daptone band achter zich. Ik vond hem goed, maar de star of the show was wat mij betreft toch zijn voorprogramma, Charles Bradley. Zijn stijl doet denken aan James Brown in zijn Apollo-dagen. Was die oude baas maar zo mooi oud geworden als deze man.
Toro Y Moi – Underneath The Pine (album, Carpark/Konkurrent)
De wereld heeft meer hartverwarmende, aaibare platen nodig als deze van Toro Y Moi. Een jaar na hun debuut is dit al album nummer twee. Wat minder chillwave, wat meer disco. En dan niet van het soort Sylvester-paarspaars-glitterjasjes, maar het melancholische-vergeeldefoto’s-slag.
PETER HOOGEVEEN DRAAIT:
Glassjaw - Coloring Book EP (eigen beheer)
Iets meer dan een maand na hun vorige langverwachte officiële release "Our Color Green" EP brengt mijn favoriete legendarische post-hardcore formatie Glassjaw deze 6 tracks tellende bak gestructureerde herrie uit.
Binnenkort alleen via iTunes te koop of live te vangen in het publiek bij een van hun schaarse shows. De producties zijn een stuk frisser en simpeler dan de vorige, wat als voordeel heeft dat ze lekker wegluisteren, maar als nadeel dat ze niet echt een hoogtepunt hebben. Je merkt nu wel dat de band sinds hun oprichten in 1993 technisch enorm gegroeid is, zeker nu ze na de vele ledenwissels sinds die tijd weer in de originele bezetting spelen. Luister vooral even naar Vanilla Poltergeist Snake, met een bijna The Who-achtig orgelloopje in het refrein....me like!
Charles Bradley, Lee Fields en The Menahan Street Band (live in Paradiso 19-02-2011)
Daptone, Daptone en nog eens Daptone!
Ik had het geluk om erbij te mogen zijn, wat was dit een ontzettend harde avond zeg! Onder leiding van gitarist Thomas Brenneck, was de Menahan Street Band (met leden van Antibalas, El Michels Affair, Sharon Jones & the Dap-Kings en de Budos Band) stond het geluid als een huis, en was de sfeer meteen opperbest. Charles Bradley bracht de rauwe Soul naar boven in de poptempel, waarna Lee Fields zijn best deed om de dames het allemaal naar hun zin te maken, met daarin als uitsmijter een bijna acapella versie van It Could Have Been. Kippevel op m'n arm en tranen in m'n ogen...WOW!
Siriusmo - Einmal in Der Woche Schreien (videoclip)
Ontzetted toffe track van de 2011 release Mosaik, makes me wanna dance! Kom eens naar 5 Days Off jij!De toch al iets oudere clip van Modeselektor-stalgenoot joeg me op het eerste gezicht de stuipen op het lijf, maar dankzij Lucky Fonz III, die hem behandelde in de laatste AFZIEN?!, staat hij nu voor altijd synoniem met Desert Boot Clarks™-schoenen. Kijk hier op 1:58 om te zien wat ik bedoel.....
TAMARA JANSEN DRAAIT:
De Staat – Machinery
De langverwachte tweede van De Staat. Of niet dan? Ik keek er in ieder geval heel erg naar uit. Eerlijk, ik ben niet zo enthousiast als bij Wait for Evolution, maar nummers als Ah, I See en Old Macdonald Don't Have No Farm No More zijn vette nummers en zorgen er voor dat ik met plezier de plaat beluister.
Siriusmo - Einmal in Der Woche Schreien (single)
Mosaik. Wat een verdomd lekkere plaat. Volgende week op 5 Days Off, samen met vrienden op Modeselektion. Zorg dat je erbij bent! Opmerkelijk is dat Siriusmo vreselijke podiumvrees heeft. Allemaal te lezen in het interview dat Atze met Siriusmo had.
Delicate Steve - Wondervisions (Luaka Bop/Bertus)
Fijn album. Doet me soms denken aan Ratatat. Tof dus. Niet alle nummers even goed, maar nummers als Wondervisions en Butterfly vind ik erg tof.
STEPHAN VAN PEURSEM DRAAIT:
Charles Bradley & Lee Fields live @ Tivoli 18-02-2011
Ik ben te jong om de echte groten van de soul in hun hoogtijdagen te hebben kunnen zien. Deze avond maakte veel goed. Twee oude soulknarren die nu pas op stoom komen. Fields gaf een goede show, maar vooral Bradley was ontwapenend en ontroerde me. Op je 62e debuteren en dan zo voor de dag komen. Prachtig.
Disappears live @ Sunday Noise in Ekko 20-02-2011
Het nieuwe album van Disappers (Glider) is goed, maar live komt de band pas echt goed uit de verf. Stuwende ritmes van invaldrummer (Steve Shelley van Sonic Youth) en de dreinende zang van Brain Case maken de band opzwepen en meeslepend; een soort krautrockende punk. Erg lekker, vooral op hoog volume.
Julianna Barwick - The Magic Place (Asthmatic Kitty/Konkurrent)
Mooi, heel mooi. Vreemd allegaartje van ambient geluiden en verschillende lagen vocalen. Dromerig en wonderschoon.
WILLEM VAN ZEELAND DRAAIT:
The National - Muziekgebouw - Eindhoven (concert)
Tot nu toe was ik niet zo'n zware fan van The National, maar dit was zo'n spreekwoordelijk concert waarmee je vriend en vijand overtuigt. Zeer gepassioneerd gespeeld en met een schitterende opbouw die ervoor zorgt dat uiteindelijk iedereen voor de bijl gaat. Vanaf 1 maart te zien op 3VOOR12TV.
Janelle Monae - Melkweg - Amsterdam (concert)
Ze heeft nog te weinig topnummers om er een 100 % briljant concert van te maken, maar op de beste momenten is Janelle Monae geweldig. In de eerste drie nummers toont ze een grootse vorm waardoor ik even denk bij een zeer legendarisch optreden aanwezig te zijn, maar als vierde nummer zet ze een drakerige ballad in waarvan er helaas meerdere zullen volgen. De finale met onder andere Tightrope maakt vervolgens gelukkig veel goed.
Radiohead - The King Of Limbs (album)
Het lijkt wel alsof Thom Yorke steeds lieflijker en zachtaardiger gaat zingen en ondertussen knarst en piept Radiohead er ouderwets doorheen, want dit mag je 11 jaar na Kid A gerust vintage Radiohead noemen.
ERIK ZWENNES DRAAIT:
Malachai - Return To The Ugly Side (Double Six/Domino/Munich)
Wat een knap geproduceerd album is dit toch weer. De vriendjes van Geoff Barrow (Portishead) flikken het ‘m weer. Minder freaky en rijker georchestreerd. Jammer dat het geen toerende band is. Al vraag ik me ook af hoe je dit live wil doen.
Jessica Lea Mayfield - Tell Me (Nonesuch/Warner)
Alsof je een random muurbloempje uit een middelbare schoolklas haalt en haar achter een microfoon zet met wat tekst. Mayfield heeft een zangstem die het dichtst bij totale desinteresse komt. Ik hou er van. Samen met Dan Auerbach (The Black Keys) heeft ze weer een wonderschoon nu-country album gemaakt. Wat vreemder dan haar debuut, maar niet minder verslavend.
Rimer London ft Cata.Pirata - Love Dagger (Magnetron/Universal)
De helft van Le Le doet het met de helft van Skip & Die. Het resultaat is een sterke track die lang in je kop blijft hangen. Hou deze man in de gaten. Over een paar weken verschijnt een fris en dansbaar album van hem. De clip van Sandder is erg geslaagd.