Veel bands hebben niet eens één goede zanger, in het Britse Wild Beasts zitten er twee: Hayden Thorpe en Tom Fleming. Op het debuut Limbo, Panto werden de teksten nog gezongen door Thorpe, die de woorden had neergepend. Op het nieuwe album Two Dancers hebben Fleming en Thorpe meer balans gevonden en versterken de twee elkaar. Op de huidige single All The King's Men bijvoorbeeld, waar Tom met zijn diepere stem - denk aan Morrissey en Nick Cave - afwisselt met de typische falsetto van Hayden. Alsof de stemmen door het nummer dansen.

Twee dansers vormen de prachtige metafoor van het tweede album van Wild Beasts. De dansers staan voor het ontkoppelen van lichaam en geest tijdens die ene perfecte dans. Maar ook voor de jongen-meisje-dynamiek, het afstoten en aantrekken van de ander en de dynamiek tussen de twee zangers. In elk nummer op de plaat komt het dansen terug, toch kwam de band hier pas later achter. Noem Two Dancers dus geen conceptalbum.

"Je bent veel creatiever wanneer je jezelf zo min mogelijk regels oplegt," aldus Fleming. "Als we met een vooraf bedacht thema zouden zijn begonnen, was de plaat veel minder open en uitgelaten geworden." De teksten schrijven de twee afzonderlijk van elkaar. Het zijn vaak losse schetsen. In de oefenruimte en later in de studio vallen stukken in elkaar en openen ze deuren naar nieuwe arrangementen. Hayden: "Een album is als een huis. Deuren gaan open en je wandelt steeds weer nieuwe kamers in die met elkaar verbonden blijken. Als in een huis kunnen we ons ook afzonderen in eigen kamers, of juist de deur open zetten voor een ander."

Creativiteit kent dan wel geen regels, het is wel hard werken, zegt Thorpe. "Je moet ook bereid zijn gevaarlijk obsessief met de muziek bezig te zijn. Het schrijven en opnemen van een album is mentaal en fysiek geen gezonde bezigheid." De vier bandleden sloten zich op in een boerderij annex studio bij een buitentemperatuur van min tien, zonder enige afleiding. "Je kunt niet anders dan bezig zijn met de muziek, maar volgens mij is dat ook essentieel," aldus Thorpe. Maar hoe ontspan je je dan, na een dag hard werken? Fleming: "Een fles gin per dag." Thorpe: "De dvd-serie van Planet Earth en Nintendo Wii."

"Ik vind dat je als jonge band de taak hebt om risico's te nemen; je niet bezig te houden met goed en fout, met verwachtingen binnen de muziek. Het zou lui en verwaand zijn om de veilige weg te kiezen," aldus Thorpe. Fleming knikt en vult aan, "Alsof je een iemand over de snelweg ziet wandelen: dat je weet dat het elk moment desastreus af kan lopen." Wild Beasts zegt popmuziek te maken of in ieder geval simpele structuren als basis te gebruiken. Thorpe: "Elk geluid moet een functie binnen het liedje hebben. Geluid enkel voor het geluid is nonsens, het moet een melodisch of ritmisch doel hebben. Er is geen ruimte voor overbodige rotzooi in popmuziek."

Thorpe en Fleming zeggen weinig visueel ingesteld te zijn. Toch werpen de teksten op Two Dancers heftige beelden op. Of het nu de metaforische rivier in Hooting & Howling is of de intense seksuele frustraties en verlangens die onder de hele plaat grommen. Het lijkt haast onmogelijk dat het hier puur fantasieën en verhalen betreft. De heren geven toe sinds het debuut enorm veel meegemaakt te hebben en hier in diverse teksten op te reflecteren. Neem de zin 'girls astride me, girls beneath me, girls before me, girls between me' in All The King's Men. "Het komt voort uit de omgeving waarin we ons na Limbo, Panto bevonden: veel optredens, veel drank; hedonisme ten top. Het doet wel wat met je als je net een complete zaal in vervoering hebt gebracht. Je beseft in wat voor unieke positie je je begeeft wanneer jij verantwoordelijk bent voor het feit dat mensen voor even al hun aangeleerde gedrag vergeten lijken. Die macht fascineert ons. Op een dierlijke manier je verlangens volgen, dat is iets waar we tekstueel mee spelen op dit album."

Beluister Two Dancers nu op de Luisterpaal. Het album verschijnt op Domino/Munich. Dit najaar staan de heren op London Calling en het Utrechtse Le Guess Who festival.