3VOOR12 Draait (week 42): 2562, Florence and the Machine & Fu Manchu

De favorieten van de redactie

Ingmar Griffioen ,

Ook deze week weer een kijkje in de favorietenlijstjes van de redactie. Ditmaal sprongen de namen van 2562, Florence and the Machine, OST Twilight en Fu Manchu het meest in het oog.

De favorieten van de redactie

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd's, tracks, mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers en harde schijven van 3VOOR12.

Luister hier naar 3VOOR12 Draait in audio. Nu ook als podcast. 3VOOR12 is ook op Last.fm en Twitter.

3VOOR12 album van de week

OST Twilight: New Moon (Atlantic/Warner)

3VOOR12 single van de week
Matt And Kim - Daylight (Nettwerk/Munich)

3FM Megahit

Jay-Z feat. Alicia Keys - Empire State Of Mind (Roc Nation/Warner)

DE TOP 10

1. 2562 - Unbalance (album, Tectonic/Rush Hour)
"Dieper en donkerder dan zijn debuut, maar minstens zo fascinerend." (Atze de Vrieze)
"Unbalance is vooral een heel boeiende plaat geworden." (Fiona Fortuin)

2. 3VOOR12PRESENTEERT Florence & The Machine  (liveconcert op 3VOOR12.TV)
"Op London Calling was Florence nog een meisje, op Lowlands een nymfe en nu in de Melkweg een sexy koningin." (Menno Visser)
"Florence and the Machine is zoveel meer dan muziek. Het is magie..." (Martijn van der Vlist)

3. OST Twilight: New Moon (soundtrack, Atlantic/Warner)
"De liedjes van Death Cab For Cutie, Bon Iver en Grizzly Bear sidderen van spanning." (Menno Visser)
"Een soundtrack die waarschijnlijk spannender is dan de film…" (Tomas Delsing)

4. Fu Manchu – Signs of Infinite Power (album, Century Media)
"Gewoon ouderwets, ongecompliceerd hard. Heerlijk jeugdsentiment!" (Tomas Delsing)
"De thema's zijn onveranderd: desert, dope, babes en hot rods. "El Busta says let's go!" (Ingmar Griffioen)

5. Dj Promo - Boombox op Duizend (EP, Top Notch/Universal)
"Dubstep, house, hardcore, gabber, hardrock... Promo is een duizendpoot zonder zijn gezicht te verliezen." (Erik Zwennes)

6. The Hickey Underworld - The Hickey Underworld (album, Naive)
"Zo'n stem die lang onder een lekkende whiskyleiding in Enschede heeft gelegen, aangevuld met een perfecte gruisgarnituur." (Ron van der Sterren)

7. Neon Indian - Psychis Chasm (album, Lefse)
"Retro-futuristische spacepop die de ene keer klinkt als Wham en de andere keer als Stereolab of een obscure elektronische act." (Stephan van Peursem)

8. C-Mon & Kypski – We Are Square (album, Jammm/Rough Trade)
"Energiek en ‘gewoon’ weer ijzersterk vierde album van Utrechts kwartet." (Tomas Delsing)

9. Yura Yura Teikoku – Hollow Me (album, DFA/Konkurrent)
"Yura Yura Teikoku brengt zwoele 80’s pop samen met stoere krautrock en psychedelica." (Atze de Vrieze)

10.  Port 'O Brien - Threadbare (album, City Slang/V2)
"Zelfs het uiterlijk klopt; Port 'O Brien is de muzikale belichaming van The Beauty and the Beast." (Martijn van der Vlist)


DE LIJSTJES

MENNO VISSER DRAAIT

3VOOR12PRESENTEERT Florence & The Machine  (liveconcert op 3VOOR12.TV)
Op London Calling was Florence nog een meisje, op Lowlands een nymfe en nu in de Melkweg een sexy koningin. Door 3VOOR12 prachtig in beeld en geluid vastgelegd voor het nageslacht, mis het niet.

Matt And Kim - Daylight (single Nettwerk/Munich)
Lesmateriaal: Hoe je van een aanstekelijk pianoriedeltje en een ongewone songstructuur een topliedje maakt. Word ik heul vrolijk van. En ze komen ook naar Nederland, in ieder geval naar de Melkweg.

OST Twilight New Moon (soundtrack, Atlantic/Warner)
De vampierenfilm zal vast te eng voor me zijn, maar geef mij maar de liedjes van Death Cab For Cutie, Bon Iver en Grizzly Bear, die sidderen ook van spanning. Op de Luisterpaal.


RON VAN DER STERREN DRAAIT

The Mad Trist en alle andere bands op deze lijst
Al was het maar omdat je ze kunt embedden zonder problemen.

The Hickey Underworld - The Hickey Underworld (album, Naive)
Zo'n stem die een weekend lang onder een lekkende whiskyleiding in Enschede heeft gelegen en daarna over een kaasschaaf is strak getrokken, aangevuld met een perfecte gruisgarnituur.

Concrete Jungle - Bullet In The Head, live in de V39, Tilburg
Duh, een lame cover van een has been band. Kun je zeggen. Maar ik bespeurde iets heel anders tijdens de presentatie van twintig beginnende Popsport-bandjes afgelopen weekend in Limburg en Noord-Brabant. Gek om te merken dat je oprecht kunt genieten van puur speelplezier en de opwinding over een optreden bij de muzikanten.


MARTIJN VAN DER VLIST DRAAIT

Florence and the Machine - 3VOOR12 Presenteert
Helaas schitterde ik door afwezigheid, maar wat een adembenemende performance. Muzikaal weet Florence mij niet altijd te raken, ik hou per definitie niet van zangeressen, maar wat weet deze 'dame' met de grandeur van Edith Piaf alles en iedereen stil te krijgen. De mimiek, de uitstraling, Florence and the Machine is zoveel meer dan muziek. Het is magie...

Port 'O Brien - Threadbare (album, City Slang/V2)

Ik val in herhaling, vorige week stond Port 'O Brien immers al in mijn Draaitlijst met My Will is Good, maar dat betekent niet dat ik voorbij wil gaan aan het nieuwe album Threadbare. Luisteren is in dit geval geloven. Schreef ik net nog dat ik per definitie niet van vrouwenstemmen hou, ik maak graag een uitzondering voor zangeres Goodwin van het singer-songwriter duo. In combinatie met haar wederhelft Pierszalowski valt alles op zijn plek. Laten we het verder niet over uiterlijk hebben, maar zelfs dat klopt. Hij met zijn flaporen en ongewassen sluik haar en zij met wonderschone krullen en ogen om in te verdrinken; Port 'O Brien is de muzikale belichaming van The Beauty and the Beast. De dood van de broer van Goodwin klinkt overigens wel door in de muziek, want erg vrolijk is het allemaal niet.  

The Leisure Society - Sleeper (album, Fulltime Hobby/PIAS) 
Voor mij een onbekende band, maar ik ben blij ze via onze Luisterpaal te hebben leren kennen. Niets moeilijk doen, gewoon mooie down to earth folkliedjes met sterke teksten. Vooral A Short Weekend Begins With Longing is een pareltje. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat het debuutalbum na een nummertje of zes wat saai en voorspelbaar begint te worden, al is A Matter of Time (10) weer een uitschieter naar boven. Al met al meer dan geslaagd debuut, die het verdient gehoord te worden.


TOMAS DELSING DRAAIT

Fu Manchu – Signs of Infinite Power (album, Century Media) Verrassend? Mwah... Vernieuwend of steengoed? Ook niet. Wat deze plaat zo leuk maakt is dat ‘ie me doet denken aan de tijden van weleer. Tony Hawk 2 spelen en vervolgens zelf de halfpipe opzoeken, met alle gevolgen van dien. Gewoon ouderwets, ongecompliceerd hard. Heerlijk jeugdsentiment!
 
C-Mon & Kypski – We Are Square (album, Jammm/Rough Trade)
Nog even niet in de bakken bij de platenboer, maar al wel op de Luisterpaal! We Are Square is een stuk instrumentaler dan voorgaande albums van het kwartet. Energiek en ‘gewoon’ weer ijzersterk vierde album van Utrechts kwartet.
 
OST Twilight: New Moon (soundtrack, Atlantic/Warner) 
Ik kan me haast niet voorstellen dat de film de moeite waard is: zodra de eerste vampier zijn hoektanden laat zien haak ik meestal ongeïnteresseerd af. De soundtrack daarentegen is andere koek. Een greep uit het rijtje artiesten levert namen op als Thom Yorke, The Killers, Muse, Bon Iver, Editors, Grizzly Bear en ga zo maar door! Een soundtrack die waarschijnlijk spannender is dan de film…


ERIK ZWENNES DRAAIT

Shaking Godspeed - Does It Still Thrill (track, eigen beheer/online)
The Bloody Honkies zijn niet meer, lang leve Shaking Godspeed. We schreven er eerder over maar nu staat de eerste track in een goede mix online. En wat voor een track! Does It Still Thrill heb ik deze week minstens 15 keer gehoord en hij verveelt nog steeds niet. Is het vernieuwend? Niet echt. Maar godverdomme wel urgent, rauw en goed gedaan. Muziek om vrouwen bij te schaken en naar het toilet te slepen, midden in een politiebureau te gaan pissen en in bloederige bargevechten te geraken. Laugh about it! Cry about it!
 
Alec Ounsworth - Mo Beauty (album, Anti/Epitaph)
De zanger van Clap Your Hand Say Yeah brengt enkele weken na zijn Flashy Python plaat vrolijk een soloalbum uit. Minder freaky en moeilijk dan je van hem zou kunnen verwachten. Mo Beauty is enorm muzikaal en knap vakwerk. Vanaf maandag op de Luisterpaal.
 
Promo - Boombox op Duizend (EP, Top Notch/Universal)
Dubstep, house, hardcore, gabber, hardrock... Promo is een duizendpoot zonder zijn gezicht te verliezen. Een beetje zoals Tarantino van genre naar genre huppelt in zijn filmcarrière. Favoriet van deze week is Iemand Anders samen met Sef van Flinke Namen. 


INGMAR GRIFFIOEN DRAAIT

4x live @ Popronde Utrecht, 9 oktober
Een van de meest sympathieke en - op Bevrijdingsfestival na - meest laagdrempelige festivals van Nederland is de Popronde, die voert al jaren door Nederland en dit jaar langs 22 steden. Een mooie kans om gratis in kroeg of podium verrast te worden. In Utrecht bekeek ik vier optredens en het was vier keer raak. Eerst songwriter Fabiana Dammers, die ontwapende en liet zien waarom ze de Grote Prijs won. Dan het getipte The Secret Love Parade, dat voor het eerst met eigen apparatuur op pad ging... Met hulp van bevriende muzikanten verstomde het gepiep, bleef de microfoonstandaard overeind en kreeg de wonderschone samenzang alle ruimte. Genoeg rust: door naar wat meer gitaarwerk met Pony Pack in de Boothill Saloon, eigenaardig ogend trio dat verdraait lekkere punky rock door de kroeg ramt. Na drie Amsterdamse acts eindigen we Utrechts en met de grootste verrassing: John Coffey. Het kwintet is strak, bezeten rockend en vreet het podium op. Zeg indie post-punk, met emo- en core-elementen en sporadisch een passende brul. Snel dat debuut maar eens opzetten! Vanity komt 22 oktober uit bij Sally Forth en wordt die avond gepresenteerd in EKKO, Utrecht.
 
Coparck @ 3VOOR12 Radio Live / A Dog And Pony Show (album, V2)
Zag Coparck pas live een fijne try-out doen bij Club 3VOOR12/Utrecht in dB's, maar die klonk bij lange na niet zo mooi als de live-sessie op 3VOOR12 TV die me afgelopen weekend in de greep hield. Op Coparck @ 3VOOR12 Radio Live (02-09-09) vallen de puzzelstukjes van de creatieve Amsterdamse band eindelijk weer eens op de juiste plaats. Opvallend: samenzang in bijvoorbeeld het bij vlagen a capella pareltje The Moonset. Nieuwe gitarist Gijs Coolen (Woost) pakt het ook uitstekend op en Coparck staat als vijftal wel steviger in de schoenen en beter op de planken. Meteen die nieuwe plaat A Dog And Pony Show erbij pakken, die vandaag uitkomt en op de Luisterpaal staat. De cd wordt vanavond in EKKO, Utrecht (met Awkward i) gepresenteerd en morgen in het Rotterdamse Rotown. Zwaar aanbevolen dus!
 
Fu Manchu - Signs Of Infinite Power (album, Century Media)
Nee Fu Manchu gaat zich echt niet meer vernieuwen, maar dat hadden we ook verwacht noch gehoopt. Scott Hill en zijn mannen brengen ook op het tiende album hun trademark stonerrock, met seventies-invloeden. Check 'm op de Luisterpaal. Precies wat je van de Zuid-Californische woestijnrockers gewend bent. Het niveau van The Action Is Go en In Search Of... halen ze niet meer, maar wie maalt daar om? De groove pakt je nog altijd heerlijk bij de kladden, de riffs zijn scherp en vuil als de vocalen van Hill en de thema's zijn onveranderd: desert, dope, babes en hot rods. "El Busta says let's go!" 


JONA ROVERS DRAAIT

Ditchcreeper - Rotting Repugnancy (album, Pathologically Explicit Recordings)
Het is jammer van de rare, ver-weg productie, want de tien tracks op ‘Rotting Repugnance’ bevatten veel creatieve kwaliteit die nu lichtelijk verloren gaat. Leuke band met weldoordachte nummers; alleen lijkt de riff halverwege ‘Malodorous Vaginal Deflagration’ wel èrg op de uitgesponnen eindriff van Haemophagia’s openingtrack op ‘From Sickness To Cult’. Dat kan niet jongens!

Lost Soul - Immerse In Infinity (album, Witching Hour Productions)
Het nieuwe album van Lost Soul doet me denken aan Fleshgod Apocalypse: dezelfde muzikale waanzin met overdreven snelle drums, de soms behoorlijk kitschige gitaarpartijen en solo’s, en het algehele streven naar perfectie. Maar zo nu en dan is dat best vermakelijk, en het is wel zo verdomde knap dat alleen al uit waardering voor het vermogen en de toewijding van de bandleden deze release de moeite waard is.

Fumes Of Decay - Festering Abscess Fornication (demo, eigen beheer)
Wat een spelvreugde op deze zelf uitgebrachte demo! Niet vaak weet een nieuw (Nederlands) bandje zo te verrassen in het brute genre. Vier nummers wordt er schaamteloos op los geragd, zonder daarbij de groove uit het oog te verliezen. Fumes Of Decay speelt als een band uit de Unique Leader Records stal van pakweg zeven jaar geleden; en de (oude) Severed Saviour of Disavowed invloeden zijn duidelijk aanwezig. Er zijn voldoende catchy riffs aanwezig om niet in pure bruutheid te verzuipen, en ik verwacht dat een Brutal Bands of Sevared Records deze gasten met open armen zal ontvangen. Ik kijk reikhalzend uit naar een debuut!


STEPHAN VAN PEURSEM DRAAIT

Atlas Sound - Logos (album, Kranky/4AD/V2)
Mooie, melancholische plaat van Bradford Cox, ook bekend van het geweldige Deerhunter. Soms wat schetsmatig, maar misschien daarom wel zo spannend. Op de Luisterpaal.

Neon Indian - Psychis Chasm (album, Lefse)
Retro-futuristische spacepop die de ene keer klinkt als Wham en de andere keer als Stereolab of een obscure elektronische act. Experiment met een glimlach en een knipoog. Om heel vrolijk van te worden. In december op Bazar Curieux, nu op de Luisterpaal.

Dead Man's Bones - Dead Man's Bones (album, Anti-/Epitaph)
De plaat waarop mijn hulpverlenings-verleden met moeilijk opvoedbare kinderen en mijn liefde voor nieuwe alternatieve muziek samen komen. Want hoe mooi en intens de liedjes ook zijn op deze plaat, het is het wel haast satanische kinderkoor wat de show steelt op deze ontregelende, intense plaat.


FIONA FORTUIN DRAAIT:

Memory Tapes - Graphics (nummer van album Seek Magic)

Sowieso een goed -kort door de bocht- dancepop album, maar het nummer Graphics springt er uit: melancholisch zachte jongensstemmetje op een Bastian baslijn.

2562 - Unbalance (album, Tectonic/Rush Hour)

Zijn debuut was er een voor de meisjes om op te dansen, zijn nieuwe Unbalance is er een om eens goed naar te luisteren. In eerste instantie vond ik hem wat hectisch, maar daar moet ik op terugkomen. Unbalance is vooral een heel boeiende plaat geworden. Zeker nog te definiëren als dubstep, maar met discosamples, soundscapes, en tegendraadse ritmes.

Canyons - Fire Eyes (EP/DFA)

Fire Eyes is het eerste wat ik van Canyons hoor; een duo uit Australië dat op deze ep acidhouse, disco en soul met elkaar mixt. Het heeft ook dat rafelige randje van oude house platen. Heel leuk!


ATZE DE VRIEZE DRAAIT

2562 – Unbalance (album, Tectonic/Rush Hour), Various Artists – Beat Dimensions 2 (Rush Hour)
Weetje: Kameleon van 2562 is al dik een jaar mijn ringtone. Tijd voor een nieuwe? Deze week maar liefst twee beat/dubstep-albums van eigen bodem die internationale keuring moeten kunnen doorstaan. Hagenees Dave Huismans alias 2562 komt met zijn tweede album Unbalanced, dieper en donkerder dan zijn debuut, maar minstens zo fascinerend. Juha en Cinnaman presenteren Beat Dimensions 2, een compilatie met experimentele beats uit een scene waarin zij langzaam maar zeker het schakelpunt geworden zijn. Met tracks van o.a. Dorian Concept en Nosaj Thing.

Yura Yura Teikoku – Hollow Me (album, DFA/Konkurrent)
Album staat al twee jaar in de kast, maar ik haal het er voor de rerelease (op DFA!) met alle liefde weer uit. Japanse bands zijn vaak – eerlijk is eerlijk – eerder leuk dan goed, maar dat geldt niet voor Yura Yura Teikoku. Hun sound brengt zwoele 80’s pop samen met krautrock en psychedelica. Op de Luisterpaal.

Thao with the Get Down Stay Down - Easy (album: Known Better Learn Faster, Kill Rock Stars/Konkurrent)
Ik dacht tot gisteravond dat Friska Viljor’s If I Die Now – met Zweedse snik - mijn favoriete popliedje van de week zou worden, tot onze bebaarde hartsvrienden op het laatste moment voorbij gestoken werden door Thao. Wat je noemt een outsider: haar vorige plaat belandde op het stapeltje OK, maar is me verder niet bijgebleven. Verder dan dit liedje ben ik op haar nieuwe plaat nog niet gekomen, maar wat een catchy dansbaar indiepophit is dit.