Je zou Canadees Patrick Watson eenvoudigweg een singer-songwriter kunnen noemen, maar tegen dat stempel zou hij zeker protesteren. Patrick Watson is geen zanger, het is een band, zou hij zeggen. En: ik schrijf geen liedjes, ik schrijf stukken. Hij heeft gelijk. Een van de sterkste liedjes op het nieuwe album Wooden Arms – Big Bird In A Small Cage - gaat over een vogel, die zijn lied moet zingen in een te klein kooitje. Dat beeld moet voor Watson een nachtmerrie zijn, waar hij zich met dit album met veel overtuiging van ontdoet. Wooden Arms is Album van de Week.

Patrick Watson maakte de afgelopen jaren vrienden. Twee jaar terug zorgde zijn album Close To Paradise voor een wereldwijde doorbraak. Vooral op het podium maakte de kleine Canadees indruk. Watson speelde veel in het Nederlandse clubcircuit (drie keer Paradiso in één maand!) en bekroonde zijn status met fraaie optredens op Lowlands en Pinkpop. Live worden de liedjes uit elkaar getrokken en wordt het publiek meegenomen op een muzikale trip. Watson laat zich daarbij niet tegenhouden door genregrenzen en conventies. Zo speelt hij graag liedjes tussen het publiek, zonder microfoon, en doorspekt hij zijn folksongs met vreemde jams, flarden jazz en klassieke muziek.

Zo onbegrensd klinkt ook Wooden Arms. Liedje voor liedje bouwt Wooden Arms vervolgens verder. Het album voelt als een geheel, met songs die organisch in elkaar overlopen, aanzwellen en weer terugvallen tot bijna niets. Vooral het ritmische spel op de achtergrond spreekt tot de verbeelding. Een compleet potten-en-pannen-orkest is uit de kast gehaald, wat de songs een prettige ouderwetse sfeer geeft. Met kalme strijkers, ingehouden blazers, een eigenwijze piano, de voorzichtig krassende gitaar van Watsons oude maatje Simon Angell en natuurlijk Watsons speels uitwaaierende falset, is het palet aan mogelijkheden enorm.

Wooden Arms is als een film zonder beelden, als een 21ste eeuwse indiepopvariant op Peter en de Wolf. Patrick Watson doet aan sferen, niet aan liedjes. Dat kun je als zijn achilleshiel beschouwen, maar ook als zijn grote kracht. Zijn songs zijn vaak abstract en ongrijpbaar, maar ook warm en bij vlagen gewichtloos. Het is muziek die vraagt om aandacht, maar niet veel energie vergt. Een zeldzame combinatie.

Wooden Arms van Patrick Watson verschijnt op Peacefrog/V2. 24 mei speelt Patrick Watson in Mezz in Breda, 26 mei in de Melkweg in Amsterdam. 3VOOR12 neemt de show in Amsterdam op in beeld en geluid. Wooden Arms staat tijdelijk op de Luisterpaal.