Roze bril helpt Jack Peñate uit de sleur

Britse zanger gooit het roer om

Atze de Vrieze ,

Aan het eind van zijn tour was zanger Jack Peñate er helemaal klaar mee. Tot een nieuwe liefde hem de spreekwoordelijke roze bril op zette. waardoor alles veranderde. "Bij mij is het alles of niets. Ik ben of dolgelukkig, of heel verdrietig."

Britse zanger gooit het roer om

Jack Peñate is verliefd. Hij wil er niet te veel over kwijt, zelfs niet of het liefde op het eerste gezicht was, maar dat er een nieuwe inspiratiebron in zijn leven is, dat kan hij niet ontkennen. Na twee jaar touren had de Britse singer-songwriter de liedjes van zijn debuutalbum Matinee helemaal stuk gespeeld. Toen hij thuis kwam, had hij nog niet één nieuwe song om zich in vast te bijten. "Ik had er even totaal geen zin meer in en had geen flauw idee wat ik moest. Er moest 'iets' gebeuren. In mijn geval werd het 'iemand'. Een persoon waardoor je dingen die je al duizend keer gezien hebt, ineens anders gaat bekijken. Roze bril? Die uitdrukking kennen we in Engeland niet, maar dat is precies wat ik bedoel."

Dat debuutalbum uit 2007 maakte van Jack Peñate geen grote ster, zoals veel mensen verwacht hadden. De jonge zanger trok immers op met Kate Nash, Jamie T en Adele, een clubje muzikanten in Londen dat in no time getekend werd op belangrijke labels. XL, in het geval van Peñate. In eigen land scoorde hij een bescheiden hitje met Torn On The Platform. In ons land deed hij onder meer London Calling en Lowlands aan, waar hij opviel door zijn luchtige praatjes tussen de nummers. "Dat doe ik niet meer. Vroeger was ik een kwebbelaar. Dat is ontstaan in de tijd dat ik in kroegjes speelde en eerst maar eens moest zorgen dat mensen opletten. Maar ik wil liever dat mensen mijn muziek onthouden, in plaats van mijn grapjes."

De titel van het nieuwe album kun je moeilijk een verrassing noemen: Everything Is New. Peñate heeft ook nog een nieuwe producer (Paul Epworth) en een nieuw geluid, dat veel volwassener en gelaagder klinkt. "De hype rond ons was bizar", blikt hij terug. "Pers en labels waren heel gretig om ons te ontdekken en te laten exploderen. Dat is te gek, maar het kan ook een hindernis vormen. Ik weet niet zo goed hoe ik het in mijn geval moet zien. Ik was al jaren met muziek bezig en wilde op dat moment heel graag getekend worden. Maar voor mijn debuutalbum had ik nog nooit iets serieus opgenomen. Die ervaring heb ik nu wel. Ik had gelukkig genoeg succes om een tweede album te kunnen maken. En stel je voor dat ik een gigantische hit had gescoord: dan was de persoon die ik toen was misschien wel in cement gegoten. Nu kan ik me ontwikkelen."

Everything Is New heeft - vanzelfsprekend - een fris geluid. Peñate experimenteert met Afrikaanse ritmes, soul, folk. Eigenlijk alles behalve britpop, want ook de Britse bandjescultuur is veranderd. Jack Peñate is er blij om. "Die directe gitaarpopliedjes hebben me nooit wat gedaan, en die scene is op dit moment helemaal dood. Mijn nieuwe album moest ook niet de labels 'indie' en 'gitaarpop' krijgen." Peñate werkt liever ergens tussen categorieën door. Dat is hij van huis uit gewend. "Ik kom uit een heel raar gezin", zegt hij. "Mijn opa was dichter en aan mijn moeders kant kent de familie veel kunstenaars. Mijn vader komt uit een arbeidersfamilie. Ik zelf zit dus ergens in het midden. De grote tragedie van Engeland is dat iedereen mensen altijd in klasse-hokjes probeert te duwen. Je afkomst moet altijd vastgesteld worden en bepaalt wat je wel en niet kunt bereiken in het leven. Toen ik jong was, ben ik daar heel vaak tegenaan gelopen."

Dat Jack Peñate verder kijkt dan zijn achtertuin, blijkt ook uit een liedje als Let's All Die, een rasechte meezinger over de dood. Waarom zou je zitten treuren in een hoekje als iemand dood gaat, vraagt hij zich af. Jack Peñate als rasoptimist? "Op mijn 19e ben ik in New Orleans geweest", legt hij uit. "Ik zag daar een begrafenisoptocht, met dansende en zingende mensen. Het was een soort viering van het leven. Dat sprak me aan, omdat ik mezelf er af en toe aan moet herinneren dat het leven het vieren waard is. Veel van mijn liedjes zijn vrolijk, soms in tegenstelling tot hoe ik me voel als ik ze schrijf. Bij mij is het alles of niets. Ik ben of dolgelukkig, of heel verdrietig. De kunst is om een zekere balans te vinden. Weet je, je slecht voelen is ook een soort verslavend. Op sommige momenten is er niets lekkerder dan je klote voelen."

Jack Peñate's album Everything Is New verschijnt op XL/V2. Het album is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.