I never said I was deep, but I am profoundly shallow
My lack of knowledge is vast, and my horizons are narrow
I never said I was big, I never said that I was clever
And if you're waiting to find what's going on in my mind, you could be waiting forever
Forever and ever
(Uit: I Never Said I Was Deep)

Word je vaak onterecht aangezien voor een diepzinnig mens?
“Ha, nou mensen denken al snel dat je intelligent bent wanneer je een bril draagt. Ik probeer op deze manier te laten weten dat dit absoluut voor mij niet op gaat.”

Probeer je de teleurstelling bij mensen weg te nemen?
“Ik denk dat mijn platen zeker een poging zijn. Ik zeg er mee: dit is het beste dat ik kan, probeer alsjeblieft een relatie met de nummers op te bouwen, maar vergeet mij.”

Voor de nieuwe plaat Further Complications toog Jarvis en band naar de Verenigde Staten om zich in de studio over te geven aan producer Steve Albini. De twee legendes ontmoetten elkaar op SXSW in Austin, Texas. Door de beperkte tijd van de producer moest de plaat in de afgesproken tijd worden gemaakt. “Steve werkt alle dagen van de week behalve dinsdag, vraag me niet waarom.” Het dwong Cocker om gestructureerder te werken; minder te blijven hangen in details en pathos. Het resultaat is een stoere rockplaat met een Jarvis zoals niemand hem ooit heeft gehoord.

Je hebt de rocker in jezelf ontdekt!
“Dat is een proces van enkele jaren nu. Eigenlijk sinds ik mijn huidige band bij elkaar heb en we er achter kwamen dat de liedjes van mijn eerste soloalbum live een stuk beter klonken. We klinken behoorlijk authentiek als rockband, dat is me nog nooit overkomen met een formatie.”

Dan loopt er een Brusselse schone langs ons typische buurtkroegje. Meterslange stelten onder een perfect lijf in een charmant stippeltjeslentejurkje. Jarvis maakt een geluid alsof het hoofdgerecht in restaurant de Librije wordt opgediend. Het is duidelijk waarom hij naar Parijs is verhuisd. “Ook van de achterkant levert het een mooi plaatje op.”

“Further Complications is eigenlijk een andere formulering van ‘shit happens’, het staat voor het acceptatieproces dat dingen nooit helemaal zo zullen zijn als je zou willen. Wanneer je dat eenmaal realiseert, kun je net zo goed maar proberen te genieten van het leven. Niemand vindt het prettig om ouder te worden, het is verschrikkelijk. Maar ja, iedereen wordt oud en uiteindelijk gaan we allemaal dood, ‘deal with it’.”

“Steve Albini is een purist, iemand die vierentwintig uur per dag muziek communiceert. Hij ziet zichzelf puur als een engineer; iemand die enkel vastlegt en niets inbrengt. We hebben daar flink over gediscussieerd. Ik zie het als een vorm van kwantumtheorie; dat het al verschil maakt door iets te observeren. Een mooie metafoor ontstond aldaar in Chicago toen we de plaat al aan het mixen waren. Ik zat te patiencen en dacht dat ik helemaal vast zat. Hij keek over mijn schouder en wees op op enkele mogelijkheden die ik blijkbaar nog had en ineens was ik helemaal uit. Zo was zijn rol ook bij het opnameproces. Alles ligt voor je, maar hij laat je zien hoe het nummer in elkaar valt.”

En wat voor type kaartspeler ben jij in het spel des levens?
“Het passief-agressieve type. Kalm, schijnbaar onbewogen…en dan ineens actie!”

Vóór je soloplaten heb je overwogen om helemaal uit de muziek te stappen. Heb je inmiddels geaccepteerd dat muziek je leven nog gewoon beheerst.
“Inderdaad, muziek beheerst mijn leven. Ik heb net een paar vinylplaatjes gekocht en ik kan echt niet wachten om ze te beluisteren. Ik zou nu graag mijn draagbare pickupje bij me hebben. Het gevoel dat je weer iets nieuws kunt ontdekken in muziek is, als ik er zo over nadenk, een van de belangrijkste zaken in mijn leven. Ja, ik accepteer dat.”

Kun je oud worden in de muziek?
“Ik heb weinig keus, dus ik hoop het in ieder geval. ‘Otherwise i’m fucked’.”

Je zou niet willen werken als cultureel attaché of journalist?
“Er worden mij regelmatig dingen aangeboden. Het is goed om je breed te oriënteren en niet alleen te mijmeren over gitaarsnaren. Maar ik ben nog niet klaar voor pensioen.”

Tijdens de BRIT Awards van 1996 liep Jarvis het podium van Michael Jackson op en verstoorde zijn Earth Song. Met de 50 shows van Jackson deze zomer is de vraag of Jarvis weer een poging gaat wagen. “Nee, laat ik dat maar niet doen. Het lijkt me overigens sterk dat ze me binnen laten.”