Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers en harde schijven van 3VOOR12.

Luister hier naar 3VOOR12 Draait in audio. Nu ook als podcast. 3VOOR12 is ook op Last.fm en Twitter.


3VOOR12 Album van de week:
Placebo – Battle For The Sun (Dreambrother/PIAS)

3VOOR12 Single van de week:
Go Back To The Zoo – Beam Me Up (Universal)

3VOOR12.TV Clipper van de week:
Dizzee Rascal & Armand van Helden - Bonkers (Dirtee Stank/NEWS)

3FM Megahit
Green Day - 21 Guns (Warner)


TOP 10:

1 Dirty Projectors - Bitte Orca (album, Domino/Munich)
“Dadaistische popsongs, verpakt in fraai geproduceerde r&b. West-Afrika ontmoet Brooklyn op deze excentrieke plaat” (Atze de Vrieze)
“Alsof Talking Heads met het mannelijke gemankeerde broetje van Mariah Carey op safari zijn geweest.” (Stephan van Peursem)
“De balans tussen gekte en liedjes wordt steeds beter” (Bart Snoeren)

2.Kyteman live @ Pinkpop 2009
“Het moment dat de bomvolle tent onder de muziek kruipt en Colin Benders figuurlijk gezien optilt, was voor mij het absolute hoogtepunt van het festival.” (Atze de Vrieze)
“Kyteman en zijn vrienden (waaronder de mannen van de Staat) in sessie backstage lieten mij willen dat ik ook muziek kon maken.” (Stephan van Peursem)
“Wat een Zuid-Amerikaanse passie, wat een kinderlijk enthousiasme.” (Martijn van der Vlist)
 
3. Bruce Springsteen live @ Pinkpop 2009
“Bruce was gewoon de baas van het festival, icoon Jan Smeets ten spijt.. (Stephan van Peursem)
“Verder was ik onder de indruk van het massieve geluid van de E Street Band” (Atze de Vrieze)

4. The Killers live @ Pinkpop 2009
“Alles viel op zijn plaats: de show - heel goed, het geluid- heel goed, Brandon Flowers- wat een man, de nummers- ik vond ze prachtig. Ik, ik ben fan geworden!” (Fiona Fortuin)

5.De Staat live @ Pinkpop 2009
“Het beste optreden van Pinkpop 2009. Punt.” (Erik Zwennes)

6. Patrick Wolf – The Bachelor (album, 101 Distribution/Rough Trade)
“Wie dacht dat hij voorgoed van het toneel verdwenen was, zit er compleet naast. Weg bij die nare major en op eigen kracht een ongelofelijk sterke plaat maken.” (Erik Zwennes)
“Heb je hem nou al geluisterd? Gelukkig staat hij nu op de Luisterpaal!” (Fiona Fortuin)

7.Eels – Hombre Lobo (E-Works/Vagrant/Co-Op/V2)
“Traditioneel tragisch, meeslepend, maar op de nieuwe van Eels kan ook lekker gedanst worden!” (Marijke Ursem)

8. Miike Snow - Animal (single) (Downtown/Sony)
“Al meer dan een week verslavend!  En dan draai je hem gewoon nog een keer!” (Bart Snoeren)

9. Damaru – Mi Rowsu (Tuintje In Mijn Hart) (single, Top-Notch/Universal)
“Ik heb een tuintje in mijn hart, alleen voor jou, mijn roosje. Dat niemand dat eerder bedacht heeft.”  (Atze de Vrieze)

10. The Smiths - Meat is Murder (album, Warner Bros / Wea)
“Na ongeveer 10.989 luisterbeurten dompel ik mij nog steeds vol overgave onder in de emotionele waterval van de koning van de treurnis.” (Martijn van der Vlist)


DE LIJSTJES:

JONA ROVERS DRAAIT:

Fermento - Recipe For Cremation (album, Die Todesrune, juni 2009)
Waarom je je album zou beginnen met tweeëneenhalve minuut bijna-stilte is me een raadsel, maar de relevantie van die vraag vergeet je snel na het horen van de muzikale mortier die volgt. De geschifte zang trekt direct de aandacht, maar ook de eigenzinnige en niet altijd logische opbouw van de nummers vallen op. Fermento doet denken aan Mortal Decay, en dat komt waarschijnlijk omdat beide bands al in 1991 begonnen met dezelfde stijl Amerikaanse death metal. Fermento is verknipt, duister en ligt zwaar op de maag, maar weet in een overvolle scene wel een eigen pad uit te stippelen, dat ik met veel plezier bewandel.

Suffocation – Cataclysmic Purification (single, Nuclear Blast Records)
Als voorproefje op het aankomende album ‘Blood Oath’ dat op 3 juli via Nuclear Blast Records zal verschijnen, wordt door de godfathers van de US death metal vast deze single gelanceerd. Mooi om te horen hoe Suffocation trouw blijft aan haar kenmerkende, pompende bandgeluid, maar tegelijkertijd niet in herhaling valt. Vooral door de rauwe pre-productie en de loodzware gitaarmuur doet het nummer sterk aan de begintijd van Suffocation denken, en een verwijzing naar het oudere werk van de band is dan ook onvermijdelijk. Prima, want de eerste Suffocation CD’s gelden ook nu nog altijd als mijlpalen in de death metal. In de uiteindelijke productie mag de hoeveelheid bas wel flink teruggedraaid worden, maar als alle nummers op ‘Blood Oath’ deze kwaliteit gaan hebben, wordt het ’t beste Suffocation album in jaren. En dat wil heel wat zeggen.

Gorod - Process Of A New Decline (album, Willowtip Records, 1 juni 2009)
En ook op hun derde langspeler is het Franse Gorod weer jazzy, creatief en speels. Herkenbare gitaarlijnen en pakkende loopjes geven elk nummer een andere identiteit, en er bestaat een hele prettige balans tussen plagerig experimentele uitspattingen, kabbelende deuntjes en (on)gecompliceerde beukstukken. Opnieuw een sterk Frans product!


ERIK ZWENNES DRAAIT:

Patrick Wolf - The Bachelor (album, 101 Distribution/Rough Trade)
Patrick heeft een moeilijke periode in stijl afgesloten. In een jaar tijd heeft hij zijn volledige kapitaal er doorheen gebrast en eens goed voor zichzelf gezorgd. Wie dacht dat hij voorgoed van het toneel verdwenen was, zit er compleet naast. Weg bij die nare major en op eigen kracht een ongelofelijk sterke plaat maken. Hard Times, Oblivion, Damaris of Battle allemaal geweldige nummers van een van de betere zangers, musici en tekstschrijvers van de afgelopen jaren.Een held om te koesteren, nog vele jaren.

Kasabian - West Ryder Pauper Lunatic Asylum (album, Sony) Damn, wat een titel zie ik je denken. Had ik ook. Zou Kasabian nog steeds zo pretentieus zijn, goed geproduceerd, maar echt geweldige liedjes missen? Nee! Op deze derde is er eindelijk balans tussen de coolness van Kasabian en ouderwets hard werken en overtuigen. Een sterke plaat van een getalenteerde band die nu ook buiten de eilandsgrenzen echte stappen gaat zetten.

De Staat @ Pinkpop
Het beste optreden van Pinkpop 2009. Punt. 


ATZE DE VRIEZE DRAAIT:

Dirty Projectors – Bitte Orca (album, Domino/Munich)
Dadaistische popsongs, verpakt in fraai geproduceerde r&b. West-Afrika ontmoet Brooklyn op deze excentrieke plaat, die Dirty Projectors best eens een groter publiek op zouden kunnen leveren. Als je even niet oplet heb je niet eens meer door hoe raar die plaat ritmisch in elkaar zit, en hoor je alleen maar de sterke popliedjes.

Elbow, De Staat, Bruce Springsteen en Kyteman live op Pinkpop
Weer die twee? Ja hoor, Kyteman en De Staat stalen weer de show. Wat mij betreft vooral de eerste: ik ken die show inmiddels door en door, en toch raakte ik ontroerd tijdens Sorry. Het moment dat de bomvolle tent onder de muziek kruipt en Colin Benders figuurlijk gezien optilt, was voor mij het absolute hoogtepunt van het festival. Verder was ik onder de indruk van het massieve geluid van de E Street Band en de kleine songs van Elbow. Nee, het was geen verrassend festival, wel weer drie mooie dagen.

Damaru – Mi Rowsu (Tuintje In Mijn Hart) (single, Top-Notch/Universal)
Jawel: Top-Notch Suriname is daar. In het Tropische Overzeese is Damaru allang een hit, Nederland zal vast ook voor de bijl gaan voor dit gekke cultliedje. Ongetwijfeld serieus bedoeld, deze reggaepop met kraakheldere stem, maar met een ontroerende knurfterigheid: ik heb een tuintje in mijn hart, alleen voor jou, mijn roosje. Dat niemand dat eerder bedacht heeft.


FIONA FORTUIN DRAAIT:

The Killers live @ Pinkpop 2009
Ach, The Killers. Die waren niet aan mij besteed; aardige liedjes en hun laatste, Day & Age, best een aantal keer geluisterd, maar op de een of andere manier voelde ik het nooit bij die band. Totdat ik ze dit weekend live zag op Pinkpop. Alles viel op zijn plaats: de show - heel goed, het geluid- heel goed, Brandon Flowers- wat een man, de nummers- ik vond ze prachtig. Ik, ik ben fan geworden! Volgende keer loop ik in plaats van Bruce Bradon Flowers achterna richting kleedkamers, kijken of hij dat net zo weet te waarderen.

Pearl Jam - Got Some
Er was dus een nieuw liedje van Pearl Jam, dat ze live speelden bij de eerste Tonight Show met Conan O'Brien. Maar liedje is weg, filmpje is van Youtube af. Wat zonde nou toch zeg. Ik kan het refrein wel even uitschrijven. Gaat iets van: Got some if you need, got some, got some. En dat op een wat onverstaanbare, binnensmondse manier gebracht door Eddie V. Altijd even wennen, een nieuw PJ liedje, want bang dat ik er niets aan vind. Maar zelfs met een iets vollere Eddie in beeld (je bent niet de enige, Ed. Ik zag foto's van mezelf terug van Pinkpop. Misschien moeten we samen een deadline stellen.) dacht ik na een paar keer kijken: ja hoor, kom maar op met de nieuwe plaat (titel: Backspacer, vernoemd naar hun schildpad. Ja, hun schildpad. Het is bloedserieus: http://www.youtube.com/watch?v=uCpQbQ3SYEg)

Patrick Wolf - The Bachelor (Bloody Chamber/Rough Trade)
Heb je hem nou al geluisterd? Gelukkig staat hij nu op de Luisterpaal! En voor wie er graag plaatjes bij wilt hebben, kijk nog eens hier en hier.


MENNO VISSER DRAAIT:

God Help The Girl - God Help The Girl (album, Rough Trade/Konkurrent, release 22/6)
De baas van Belle & Sebastian met alvast de soundtrack van een nog te schieten musicalfilm. In al zijn mierzoetheid blijft het jaren zestig sausje aangenaam aan je kleven. Reuze knap hoe hij toch telkens dat geromantiseerde beeld van de zestiger jaren muzikaal weet te vertalen.

Phoenix (live @ Trouw Amsterdam, 4 juni)
Perfecte locatie voor de Fransen met hun architectonisch geconstueerde dancepop: cool beton met een nog cooler desigernerspuliek. Toch blijft het het oudere materiaal wat menselijker. Trouw Amsterdam is trouwens een aanwinst voor Amsterdam: coole locatie, vriendelijk personeel.

Pinkpop op 3VOOR12 en op TV
De thuisblijversbelevenis was lekker overzichtelijk. Louter de hoogtepunten op een rijtje op tv en je intussen met de laptop op schoot vermaken met de innovatieve mash-ups en intrigerende recensies op de site.


MARTIJN VAN DER VLIST DRAAIT:

The Smiths - Meat is Murder
Voor mij nu al een van de hoogtepunten van het jaar; het concert van Morrissey morgen (zaterdag) in Watt. En met de plaat Meat is Murder is The Smiths-manie ooit begonnen. Nog geen negen jaar oud, geen enkel benul van wat voor persoonlijk leed er wordt bezongen, maar de intensiteit van zanger Morrissey bezorgde mij, mede aangewakkerd door een euforische vader, toen al al kippenvel. Iets wat nooit meer zal verdwijnen. Na ongeveer 10.989 luisterbeurten dompel ik mij nog steeds vol overgave onder in de emotionele waterval van de koning van de treurnis. En als iemand wil weten wat er gedraaid moet worden op mijn begrafenis....ach, laat dat een verrassing blijven!
 
Kyteman's Hiphop Orkest 3VOOR12-Sessie Pinkpop
Wat ben je als (pop)journalist soms toch een bevoorrecht mens. Terwijl Kyteman druk is om de wereld (nou ok, in ieder geval Nederland) te veroveren, vindt het complete orkest toch de tijd om speciaal voor 3VOOR12 een sessie te geven. Wat een Zuid-Amerikaanse passie, wat een kinderlijk enthousiasme. Ken weinig bands waar het plezier zo van afstraalt. Iets om met recht trots op te zijn! En als Frans Bauer gewoon is gebleven, wat zijn deze jongens dan?
 
The Misery Trip- VIP's Art Gallery
Een uiterst intrigerende expositie waarin fotograaf Mark Janssen zijn vaak donkere interpretatie geeft op Beatles-nummers. Er wordt een sombere wereld geschetst en soms is het even zoeken naar de link met een Beatlesnummer, maar onze hersentjes mogen ook wel eens aan het werk gezet worden, toch. Het geeft weer voldoende stof om over na te denken.


MARIJKE URSEM DRAAIT:

Fink – Sort of Revolution (Ninja Tune/PIAS)
Het is de week van het sentiment. Ik was voor het eerst in jaren weer eens in Landgraaf en mocht het nu van ‘de andere kant’ meemaken. Helaas weinig optredens kunnen zijn, maar als ik de recensies mag geloven heb ik ook weinig gemist. Wat me wel is bijgebleven is Fink. Stond niet op de poster, maar Sort of Revolution draaiden we lekker in de auto. Prachtige plaat met stuk voor stuk mooie luisterliedjes, uitermate geschikt voor de lange reis die we maakten naar het zuiden.

Placebo live @ Pinkpop 2009
Nog meer herinneren. Placebo is bij mij aan komen waaien toen ik een jaar of vijftien was en verdween een paar jaar later weer van mijn rader. Maar na Pinkpop ben ik weer even om. Niet dat ik de oude platen weer uit de kast ga halen en dag en nacht mee ga bleren met Brian Molko, maar het was goed om ze weer te zien. De nieuwe drummer is lekker enthousiast en hopelijk kan hij de boel weer bij elkaar houden. Brian mag trouwens wel eens naar de kapper.. het was al geen lekkere vent, maar die paardenstaart maakt het er niet beter op.

Eels - Hombre Lobo (E-Works/Vagrant/Co-Op/V2)
Tot slot de nieuwe Eels. Ook lekker van vroeger, past in dezelfde periode als Placebo, en ging ook op een gegeven moment vanzelf weer voorbij. Maar nu weer terug op de iPod.  Traditioneel tragisch, meeslepend, maar op de nieuwe van Eels kan ook lekker gedanst worden! En ik hou gewoon van de stem van Marc Everett, kan ik ook niks aan doen.


STEPHAN VAN PEURSEM DRAAIT:

Kyteman Sessie, Gaslight Anthem en Bruce op Pinkpop 2009
Over de dieptepunten zal ik het maar niet hebben, daar hebben we gelukkig bekwame en gevatte recensenten voor. Wel even mijn hoogtepunten van Pinkpop:
Kyteman en zijn vrienden (waaronder de mannen van de Staat) in sessie backstage lieten mij willen dat ik ook muziek kon maken. Gaslight Anthem raakte mij diep met hun eerlijke performance zonder opsmuk en Bruce was gewoon de baas van het festival, icoon Jan Smeets ten spijt...

Deerhunter - Rainwater Exchange Cassette (4AD/V2)
Weer vijf voltreffers van deze band. Deerhunter is hard op weg een van mijn favoriete bands te worden.

Dirty Projectors - Orca Bitte (Domino/Munich)
Vanaf maandag op de luisterpaal, dit manische meesterwerk van de Dirty Projectors. een band die eigenlijk elk album beter wordt, terwijl elk vorige album niet et overtreffen leek. Alsof Talking Heads met het mannelijke gemankeerde broetje van Mariah Carey op safari zijn geweest en al hun reiservaringen en muzikale achtergronden in een album hebben proberen te stoppen.


BART SNOEREN DRAAIT:

Miike Snow - Animal (single) (Downtown/Sony)
Al meer dan een week verslavend!  En dan draai je hem gewoon nog een keer!

Dirty Projectors - Orca Bitte (Domino/Munich)
De balans tussen gekte en liedjes wordt steeds beter.

Go Back To The Zoo - Beam Me Up (Single) (Universal)
Eigenlijk al een oud nummer, maar velen zullen Go Back To The Zoo nog niet kennen. Nu opnieuw opgenomen, onder contract bij een Major, en 3voor12 single van de week. Terecht, want Beam Me Up kan zich meten met de gemiddelde single van, pak hem beet, The Strokes of The Kooks. Ben benieuwd naar het album en des te meer hoe ze het live gaan doen de komende tijd.


ERIC CORTON DRAAIT:

Marilyn Manson – We’re From America
Spekkoek van gitaarplakjes. Er komt steeds meer bij en mondt uiteindelijk uit in een orgie van een gitaarmuur terwijl Manson declameert : God is an excuse..God is an excuse..

Gaslight Anthem – The ’59 Sound Album
Het album is in een nog mooier daglicht gekomen na hun overweldigende openingsact op Pinkpop. En wat een goed liedje weer na Old White Lincoln.

Peter Fox – Stadtaffe 
Deze stadsaap maakt iets wat ik geen naam kan geven maar wat wel erg lekker in’t gehoor valt. Haus Am See is deze week Megahit maar Alles Neu is de openingstrack en bijzonder spannend.