Het zal je maar gebeuren. Je nieuwe bandje bestaat net een aantal weken en je mag meedoen aan Rock around the clock. Tijdstip? Twee uur 's nachts. Je hebt een kwartier om je spul neer te zetten, een half uur om op te nemen en een kwartier om plaats te maken voor de volgende. Maar wat kan je doen in 30 minuten? De Supersonic Megafuckers een heleboel. Op hun eerste EP 'Couple of Tunes' staan zes nummers, in totaal goed voor negen en een halve minuut aan muziek. Over de Supersonic Megafuckers is weinig bekend, behalve dat het duo simplistische, rauwe, harde, alternatieve garagerock speelt (www.musicfrom.nl) en dat ze meededen aan Rock around the clock. Een enkeling heeft in Merleyn al een glimp van de band kunnen opvangen. Daar gaven ze een aantal maanden geleden een try-out-optreden. Het was tevens het enige optreden van de band tot nu toe. Wij spraken met de drummer Maarten van Tienhoven (31). Gitarist en zanger Joris Bod (27) is op dat moment op vakantie. Maarten vertelt over de totstandkoming van de band. Het begon allemaal een jaar of acht geleden met een coverbandje dat uiteindelijk uitmondde in de band Trunk. Met Trunk wonnen Maarten en Joris in 2003 het Zwolse Studentenbandfestival, brachten ze 2 EP's uit en traden ze meer dan driehonderd keer op. Niet onaardig. Voor Joris en Maarten was het logisch om na de breuk van Trunk samen verder te gaan. Door de zoektocht naar stijlen binnen Trunk, ontbrak het de band aan een echt gezicht. Bij de Supersonic Megafuckers is dat anders, er wordt eigenlijk alleen maar gejamd en de toon is rauw en simpel. "Joris heeft een gave", vertelt Maarten. "Als we samen jammen en er ontstaat een leuke riff, dan is er binnen no time een song gemaakt. Hier een coupletje, daar het refrein, nog een coupletje, misschien nog een, klaar." Joris verzint dan snel een zanglijn en schrijft er thuis even een songtekst bij. Klinkt lekker simpel toch? Supersonic Megafuckers doen niet aan franje. Ze willen zo simpel mogelijke harde muziek met ballen maken. Aan ingewikkelde solopartijen, intro's, eindeloze variaties van riffs en outro's wordt geen aandacht besteed. Liever korte nummers die knallen! Een voordeel van korte nummers is dat dertig minuten opnametijd ruim voldoende was voor het opnemen van de EP. Ze hebben elk nummer wel drie keer gespeeld en thuis de beste takes gebruikt. Voor de lol werd een baslijn toegevoegd en dat beviel goed. Op 'Couple of Tunes' is deze baslijn dan ook te horen. De Supersonic Megafuckers gaan daarom binnenkort op zoek naar versterking: een bassist, zodat de nummers straks ook live gebracht kunnen worden. Maarten vreest echter ook dat ze door een man extra iets van hun uniekheid inleveren. Twee man op het podium, springen er immers meer uit dan drie man. Voordat het zover is, moeten er meer nummers komen. De Supersonic Megafuckers hebben tot nu toe een setje van 15 à 20 minuten klaar, maar dat moeten er minimaal 30 worden om een compleet optreden te vullen. Dat is absoluut geen probleem. De productiviteit van de Supersonic Megafuckers is hoog: er worden per jamsessie wel twee nummers geschreven. Maarten vindt zijn band te 'ongeslepen en rauw' voor optredens in kroegen. Hij denkt meer aan een voorprogramma of een bandjesavond in Doornroosje. En wat gaat Maarten doen zolang er nog geen optredens zijn? Zijn scriptie afmaken (hij is tiendejaars communicatiewetenschappen), werken, jammen en natuurlijk de PR voor de band doen. Voor een band die net zes maanden bestaat, is er nog genoeg te doen!