Martha Wainwright dwingt stilte af in Club 3VOOR12, De Jeugd Van Tegenwoordig respect

Maar...Elle Bandita spant de kroon

Ja het was weer leuk bij de eerste Club 3VOOR12 van het nieuwe seizoen. Echt waar. Maar Elle Bandita was het leukst. Martha Wainwright en De Jeugd Van Tegenwoordig mochten er trouwens ook best wezen.

Maar...Elle Bandita spant de kroon

We moesten ons eerst even door een onzin-interview met de tegendraadse (of stonede danwel dronken ofwel ongeïnteresseerde ofwel over het paard getilde ofwel flauwe ofwel nerveuze ofwel vervelende ofwel gestoorde -doorhalen wat niet van toepassing is) Jeugd Van Tegenwoordig heen-vreten, maar toen kwam de Club wel gelijk los met hun functionele onzin-rap. De perfecte eendagsvlieg (of zoals zij het zelf formuleerden "strontvlieg") was goed op dreef. Hoogtepunt van hun vette show was het moment waarop muzikaal meesterbrein achter de groep Bas Bron met zijn vocoder-stem het refrein van "Voorjekijkedoorlope" overnam . Opvallend moment: Vieze Fur die geen zin had om Watskeburt in de gewone versie te doen. Hangt het nummer ze nu zelf ook al de keel uit? Da's wel erg vlot. Gelukkig smeten ze zich wel vol enthousiasme in een nieuw prijsnummer dat gebukt ging onder de geniale titel "Happen Naar De Baas." Blijft nog wel de vraag over wat drummer Rimer Veeman nou echt aan dit optreden toevoegde, maar een kniesoor die daar echt over valt. Kortom, de Jugend grossiert in het betere club- en buurthuis-werk, zeer geschikt om de jeugd van de straat te houden. Martha Wainwright (ja, de zus van) tapt uit een geheel ander vat. De New Yorkse singer-songwritester stond er nagenoeg alleen voor met haar akoestieken gitaar en pakte meteen flink uit met een prachtnummer van haar debuut-cd: het indringende "Bloody Mother Fucking Asshole" -naar verluidt begonnen als een haat-brief aan haar vader Loudon Wainwright, zo verklapte ze in het onderhoudende interview. Ondersteuning kreeg ze van haar producer Brad Albetta, en van het massaal toegestroomde publiek, waarvan vooral het vrouwelijke deel aan haar lippen hing. En toen was het de beurt aan Elle Bandita. De Pipi Langkous van de electro-punk, afkomstig uit Rotterdam. Na een hilarisch interview nam zij het podium in haar eentje volledig in beslag en voorzag de woorden punk, electro, vrouw, gitaar, sex-appeal en rock 'n roll van geheel nieuwe invullingen. Dat daarbij snaren braken, cassettebandjes in het rond vlogen, drumcomputers stotterden, synthesizergitaren bromden als Harley Davidsons en de Peaches van de Lage Landen bijkans struikelde over haar eigen enthousiamse c.q. amateurisme was trouwens geen enkel probleem, want Elle Bandita beschikt met haar 19 jaar over een geweldige strot en een fantastische uitstraling, en nog belangrijker: over een aantal hele goeie songs. Enige minpuntje aan haar set, die terecht werd beloond met een toegift: nooit meer beginnen met een cover. En zeker niet van Elton John… (audio en video vanaf vrijdag online)