Geen kerstkaartje kon er meer van af. Het was totale oorlog tussen de kompanen Brett Anderson en Bernard Butler van Suede. Tijdens de opnamen van het tweede Suede-album Dog Man Star barstte de bom. Negen jaar later pakte frontman Anderson toch maar even de telefoon of hij het weer goed konden maken. “Dat telefoontje viel best mee”, herinnert hij zich. “Het ging er op dat moment even niet om of mijn eer gekrenkt werd, maar of we nog konden samenwerken.” En dat wilde Butler best. Afgelopen week kwam het album Here Come The Tears uit, onder de bandnaam The Tears. Doelbewust kozen Anderson en Butler voor een nieuwe bandnaam. “We zijn trots op wat me met Suede gemaakt hebben, maar we willen op dit album afgerekend worden, niet op wat we tien jaar geleden deden – we zijn een nieuwe band.” Dat er in de jaren zestig een Amerikaanse garageband met dezelfde naam bestond, wist Anderson nog niet. “De dubbele betekenis van de naam spreekt me aan: tranen van verdriet, maar ook van blijdschap.” Anderson is veranderd sinds hij het laatst met Butler speelde. “Ik ben relatief clean nu.”” Ook schrijft hij over meer beladen onderwerpen. The Ghost Of You gaat over het verlies van zijn moeder, het nummer Refugees heeft een politieke lading: “Asielzoekers worden als het grote kwaad gezien, als politieke pionnen, maar het zijn ook gewoon mensen met een liefdesleven als iedereen.” Dat The Tears muzikaal nog als Suede klinken is volgens Anderson nogal logisch, hij was niet op zoek naar een nieuwe sound: “Op zoek naar een nieuw geluid gaan is meer een journalistieke gedachte. Je gaat als muzikanten gewoon bijelkaar zitten, je doet je ding, en dat rolt er dan uit”. Beluister het hele interview met Brett Anderson van The Tears. The Tears spelen op Rockin’Park, 26 juni in Het Goffertpark in Nijmegen.