“Sorry, ik heb weinig tijd om te rusten, daarom zie ik er zo slaperig uit”, verontschuldigt de Britse componist Nitin Sawhney zich. Hij werkt momenteel aan twee soundtracks tegelijk. Niet voor niets is zijn motto dan ook ‘vooral rusteloos blijven’. Zijn angst: “Wie te veel rust, wordt snel in een hokje gestopt”. Op zijn vijde speelde Sawhney al piano, hij studeerde rechten aan de universiteit van Liverpool en was korte tijd zelfs acteur in komedies. Maar Sawhney's grote liefde is muziek. Zijn levensdrang werpt zijn vruchten af: hij ontmoette Nelson Mandela, schreef muziek met Paul McCartney, maar ook met Indiase componisten en flamenco gitaristen. “Ik werk samen met de mensen die ik bewonder en zit in de bevoorrechte positie dat ik kan doen, wat ik wil.” In 1999 brak Sawhney in Engeland door met zijn derde album, Beyond Skin, dat genomineerd werd voor de prestigieuze Mercury Music Prize. Gemakshalve werd hij toen ingedeeld in de Asian underground, maar Sawhney kan meer dan alleen tabla’s beroeren. Inmiddels is hij toe aan zijn zevende album, dat wederom gekenmerkt wordt door zijn filmische aanpak. Ondanks zijn gejaagde leven is het concept van het rustige nieuwe album Philtre escapisme. “Er is veel idiote politiek in de wereld, maar uiteindelijk wil je je daar van afzonderen. Philtre betekent helende kracht.” Sawhney zou Sawhney niet zijn als hij op de valreep nog even pleit voor meer muziekonderwijs op scholen. “Veel leraren beperken je visie op het leven, maar het kennismaken met muziek van veel verschillende culturen verruimt juist je blik.” Luister naar het hele interview van Niels Post uit het webradioprogramma Dubbel Check.