Dexter vlamt op lustrum elektrolabel Klakson

Vijf jaar Klakson gevierd met funky elektro met ballen

Er zijn maar weinig Nederlandse platenlabels die internationale faam genieten met een geheel eigen sound. Klakson mag zich tot deze groep rekenen. Dankzij Klakson, Clone en Bunker staat Nederland wereldwijd te boek als toonaangevend in de elektro. Afgelopen zaterdag vierde Klakson haar vijfde verjaardag in het Amsterdamse Pakhuis Wilhelmina. 3VOOR12 besloot een kijkje te nemen nu het label ook op 5DaysOff staat.

Vijf jaar Klakson gevierd met funky elektro met ballen

Is het al weer vijf jaar geleden dat de eerste release op Klakson uitkwam? Time flies when you're having fun... 'I Don't Care' van Dexter was meteen een schot in de roos. Daarna volgden meer krakers van artiesten als Fastgraph, Duplex, en Seymour Bits. Met elf releases sinds 2000 is Klakson niet het meest productieve label, maar kwaliteit weegt blijkbaar zwaarder dan kwantiteit. Er valt in ieder geval genoeg te vieren. Oprichters Steffi, Steven de Peven en Dexter zijn zaterdagavond alledrie present, evenals Alden Tyrell, kopstuk van het Clone-label. Pakhuis Wilhelmina blijft een van de betere toevoegingen aan de hoofdstedelijke podia. Alleen bereikbaar voor de echte liefhebber, houdt deze tent het midden tussen een uit de hand gelopen jeugdhonk en een industrieel kraakpand. Perfect voor kleine feestjes met een hoog ons-kent-ons-gehalte. Aan de vroege kant gearriveerd valt het op dat de weinige bezoekers rond een tafel zitten of achter een pilaarstaan te wachten tot de dansvloer volstroomt. Dat ligt niet aan Steffi, die de zaal plezierig opwarmt met platen van Depeche Mode en Prince - niet te moeilijk. Steven de Peven haalt het tempo vervolgens naar beneden met Jamie Lidell. We hebben hier duidelijk te maken met Rednose District. Windowlickertje erbij, et voilà: handen in de lucht. De tijd is rijp voor een live-act. Alden Tyrell neemt plaats achter zijn Mac-computer, vergezeld van vocaliste. Het begint veelbelovend, maar verzandt al snel in een eentonige brei van kille synths. Tyrell blijkt de perfecte soundtrack te maken voor de flipperkast. Maar erop dansen? Te onpersoonlijk. De afsluiter van Tyrell is een parodie op Dexter's 'I Am Not Alden'. Exact dezelfde plaat, maar dan met de tekst 'Who the Fuck Is Dexter?'. Dexter komt meteen zijn gram halen. Met opgestoken middelvinger loopt hij het podium op en begint zijn live-act met een opgeknipt sample van Beyoncé. Jolig. Een afwisselende set met aanzienlijk meer soul dan die van zijn voorganger doet de dansvloer menigmaal in gejuich ontbranden. Funky elektro met ballen... Je zou spontaan zin krijgen om bij thuiskomst oude Rother-albums uit de kast te trekken. De Peven laat zich vervolgens van een hele andere kant zien. Een glimp van de oude Steven met bijvoorbeeld een plaat van The Advent. Steffi maakt de avond af met een solide knalset. Met een voldaan gevoel naar huis. Het kan dus nog steeds, een goede elektro-avond. Met de nodige uitstapjes naar disco, house, techno en hip-hop kom je je avond wel door. Zaterdag 16 juli zijn in de bovenzaal van Paradiso zowel Steffi als Dexter te beluisteren op een nieuwe Klaksonavond in het kader van het festival 05DaysOff.