De Schotse band Sons And Daughters leert snel van haar fouten. Zanger/gitarist Scott Paterson: “Op onze eerste ep hadden we het geluid nog niet helemaal voor elkaar. Ons album The Repulsion Box klink veel beter. We hebben precies kunnen vangen zoals we live klinken.” Of zoals Zangeres/gitariste Adele Bethel het debuutalbum omschrijft: In your face. De tien nummers op het album kun je omschrijven als rauwe country punk liedjes. Paterson: “Ik heb een hekel aan lange cd’s. Je komt er nooit toe zo’n heel album in één keer uit te luisteren. The Repulsion Box is als een heftige korte trip die je in één keer moet beluisteren. Het is een kort, scherp statement. Net als The Ramones, zeg maar. Als je twee minuten hebt gehoord, weet je alles. Dat is onze punkmentaliteit.” Bethel vult aan: “Een klap in je smoel.” Dat op het album diverse schoonheidsfoutjes staan, zien Patterson en Bethel niet als een zwaktebod. “Dat geeft het album juist een live gevoel en karakter. Net zoals bijvoorbeeld het album van The Velvet Underground & Nico. Maar het is natuurlijk niet zo dat we ernaar streven om fouten te maken. Ze gebeuren gewoon. Niet dat we echt heel slordig zijn.” Sons And Daughters streeft ernaar om muziek te maken waar je nekharen van overeind gaan staan. “Dat is het mooiste gevoel dat er is. Wij zijn grote fans van de films van David Lynch. Het is maar voor weinigen weggelegd om vrolijke muziek te maken. Alleen Teenage Fanclub komt daar mee weg. Wij niet. Vandaar dat we doomy klinken.”