‘Geproduceerd door Josh Homme’ meldt de extra hoessticker op dit tweede Millionaire album trots. Niemand minder dan het brein achter de Queens Of The Stone Age heeft hoogstpersoonlijk aan de opnameknoppen mogen pielen. Het resultaat is een Nijntje-boek van een rockband. ‘Beuk’ zegt de drummer. ‘Gier’ de gitarist. ‘Grom’ de zanger. En ‘Pruttel’ de toetsenspeler. In extremo gloort excelsis deo. Toen hun debuut Outside The Samian Flock in 2001 uitkwam, roerden deze Belgen uit Zonhoven in de koker van de ongekende mogelijkheden. Zin in een Prince-pastische? Geen probleem in Come With You. Of liever een alles definiërende gitaarlick voor de Top 100 Allertijden? Ziedaar: Champagne. Uitmuntende muzikanten, wilde ideeën, live een spektakel. Alleen misschien wat richtingloos. Die richting is er nu. Homme wees hoogstpersoonlijk de weg naar de woestijn. Naar verluidt hoorde hij Millionaire eind 2001 in het voorprogramma van Masters Of Reality, terwijl hij net stond te zeiken. Met de broek nog op half zeven spurtte hij de zaal in om maar niets te hoeven missen van de support act. Een vriendschap was geboren. Frontman Tim Vanhamel en toetsenist Aldo Struyf zijn inmiddels kind aan huis in Homme’s optrekje in Los Angeles. Vanhamel vulde de jaren tussen 2001 en 2005 ondermeer met het spelen in Homme’s hobbyproject Eagles Of Death Metal. Struyf is terug te vinden in de kleine lettertjes van Bubblegum, het soloalbum van Queens Of The Stone Age-lid Mark Lanegan. En vijfde bandlid gitarist Ben Wijers hield het in de tussentijd voor gezien. Meteen al bij de eerste beukende maten van opener I’m On A High, waar ook ex-Evil Superstars-maatje Mauro aan meewerkte, is het duidelijk: Paradisiac is niet voor op de nuchtere maag. Pas op track acht komt het eerste rustpunt, Ballad Of Pure Thought. Tot die tijd waanzin, zand in de ogen, duiveluitdrijving, spanningsbogen en balanceren tussen bewondering voor Homme en streven naar eigenzinnigheid. Streetlife Cherry is net een Queens Of The Stone Age-pastische, maar de rest is bewondering afdwingende muzikantenmuziek. De vergelijking met Soulwax, de andere Belgische supergroep die jarenlang wachtte met nieuw albummateriaal, dringt zich op. Beide bands kregen in de tussenliggende jaren internationale erkenning. Beide kwamen vervolgens met een compromisloos ambitieus album. Anders dan Soulwax, is Millionaire met beide benen op de grond blijven staan. Hoewel ze op alle grote zomerfestivals spelen, zijn Vanhamel en de zijnen niet te beroerd om op 29 juni op te treden in Club 3VOOR12. Rijk zullen ze met Paradisiac misschien niet worden, maar Millionaire heeft wel een dappere poging gedaan de woestijngrens naar België te verleggen. Open auto en supermodel Hanelore Knuts heeft Tim Vanhamel al, Paradisiac klinkt als de pijn van de nog ontbrekende tatoeage.