Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks , mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: Spacekees & Terilekst - Ik Wil een Meisje (Redrum/Walboomers) Disque Pop de la Semaine: Millionaire - Paradisiac (PIAS) release: 27 juni 3FM Megahit: Jem - They (ATO/Sony BMG Music) 3VOOR12/Clipper: Gabriel Rios - Unrock 3VOOR12 Top 10: 1. Brakes - Give Blood (Rough Trade) Heerlijk zonnig en toch rock ’n roll (Anne Broekman) Misschien wel de zomerplaat van 2005 (Robert Lagendijk) 2. Meindert Talma – Live in Club3VOOR12 (17-6-2005) Niks meer aan doen Meindert. Het is goed zo (Robert Lagendijk) 3. Various Artists - WARP sampler (album, Warp) Om nog maar eens te benadrukken dat Warp niet alleen peilloze bliepjes uitbrengt, is er blijkbaar deze sampler (Menno Visser) 4. Dead Combo - Dead Combo (Output Records/Pias http://deadcombo.com/) Het bastaardbroertje van Suicide en zZz. Smerige grotestads rock ‘n’ roll op een elektronisch bedje (Jurgen van den Brand) 5. Dwight Yoakam - Blame The Vain (New West NW 6075) Speak for yourself Arie! (Chris Kijne) 6. Dälek live in Paradiso Bovenzaal Amsterdam, 13 juni 2005 Geef ze eens ongelijk (Niels Post) 7. Hallo Venray - Travelling (video/Excelsior) De film past bij de muziek, de silhouetten bij de band en de low budget stijl bij Hallo Venray (Ward Graumans) 8. Fantomas (live @ 013, Tliburg, 13-06) Je staat een uur te luisteren en te kijken. 9. The Hold Steady - Seperation Sunday (Frenchkiss / import) Heerlijk (Niels Post) 10. Flexa Lyndo - Slowclub (album, 62TV/Bang) Tot in de perfectie gepunte moderne pop (Menno Visser) De Lijstjes: Chris Kijne draait: Dwight Yoakam - Blame The Vain (New West NW 6075) Volgens Ariejan Korteweg van de Volkskrant hebben 'wij' in Nederland nooit zo van Dwight gehouden. Speak for yourself Arie! Gelijk heeft-ie wel dat ie-de nieuwe Yoakam voorzichtig een eindje richting hemel prijst. The Best Honky-Tonk in Town. Corey Harris - Daily Bread (Rounder 11661-3219-2) Corey komt uit de blues maar volgde het inmiddels ook alweer platgetreden pad naar Mali, in de voetsproen van Ry Cooder en Taj Mahal. Op zijn nieuste CD evenwel slaat hij een nieuw weggetje in, dat uitkomt in Kingston. Blues meets Ska en Reggae. Een hele fijne mix. The Greencards - Wheater and Water (Dualtone 80302-01203-2) Het zal je gebeuren: je bent twee Australiërs en een Engelsman en je probeert het als blue-grass-trio te maken in Amerika. En al bij je tweede CD bellen Bob (Dylan) en Willie (Nelson) of je mee wil met hun grote zomertoer langs de minor-league honkbalstadions. Het overkwam The Greencards. En terecht. Ward Graumans draait: Les Fils de Teuphu - Bricoleur (video/eigen beheer?) Een mij onbekende Franse band boft met een creatieve landgenoot. Oliver Gondry (de broer van) maakt met een ouderwetse animatie instelling een vernuftige videoclip. Ik mag altijd graag kijken naar ambachtelijke filmpjes en Oliver Gondry kiest hier zeker niet voor de makkelijke weg. De animatie lijkt misschien simpel, maar hier zijn heel wat hoofdbrekers aan vooraf gegaan. http://www.lesfilsdeteuhpu.com/teuhpu/extraits.php Hallo Venray - Travelling (video/Excelsior) Een clip van een band die staat te spelen vind men soms saai. Vind ik soms ook. Maar nu even niet. De film past bij de muziek, de silhouetten bij de band en de low budget stijl bij Hallo Venray. En dan blijf ik graag even kijken. Basement Jaxx - Oh My Gosh (video/Astralwerks) Basement Jaxx lijkt een genre op zich. De Londense dance act schuwt geen enkel cliche. En de ontwerpers van hun cd hoesjes en de regisseurs van hun clips maken daar dankbaar gebruik van. De clip van 'Oh my Gosh' is al een tijdje uit. Toch is deze clip nog even mijn favoriet. Regisseur Matt Kirkby weet dansmuziek perfect onder te brengen in een bejaardentehuis. Zo had ik 'Oh my Gosh' nog niet beluisterd. Menno Visser draait: Duke Special - Adventures In Gramophone (album, HAG/Bertus, www.dukespecial.com) Dit is wat mijn ex-Duitse leraar 'Ein Geheim Tip' placht te noemen. Alleen komt deze balladeschrijver uit Belfast. Zingt goed, schrijft uitstekende songs, produceert leuk, kortom niks mis mee. Komt nergens zonder uitgebreide marketing natuurlijk, maar over drie jaar schrijft hij talloze hits voor anderen. Nu claim ik hem al. Luister maar eens naar Wake Up Scarlett en je bent verkocht. Various Artists - WARP sampler (album, Warp) Om nog maar eens te benadrukken dat Warp niet alleen peilloze bliepjes uitbrengt, is er blijkbaar deze sampler. Met Jimmy Edgar, !!!, en Prefuse 73 om maar eens wat te noemen. Snoepje van de week. Flexa Lyndo - Slowclub (album, 62TV/Bang) Hoe komt het toch dat Belgen zo goed kunnen produceren? - om maar eens met een retorische vraag te beginnen. Deze Belgen met een onmogelijke naam leveren tot in de perfectie gepunte moderne pop. Beste nummer is Cleo, dat zo goed is dat je het twee keer achterelkaar opzet - kan ook makkelijk, want het duurt maar een minuut.Tijdelijk te proeven in de Luisterpaal. Robert Lagendijk draait: Mötley Crüe – Red, White & Crue (2cd Universal) Gisterenavond een dvd’tje gekeken over de totstandkoming van de MC-reunie. Die Tommy is een lul en zowel Nikki als Vince zijn enorme B-muzikanten. Pas toen na ze na een half uur vierde bandlid Mick Mars hadden teruggevonden (bleek gewoon thuis te zitten –hoe vreemd) werd de InsideOut documentaire beregoed. Mick bleek door een wervelverkleving en overmatig opiumgebruik veranderd in een Nikkelen Nelis. Heel zielig. Vandaag meteen de dubbel-cd/anthologie uit de kast getrokken. Voor Micky dan. Brakes – Give Blood (cd Rough Trade/ Konkurrent) Zonnige deunen met een scherpe rand. Misschien wel de zomerplaat van 2005. Meindert Talma – Live in Club3VOOR12 (17-6-2005) Niks meer aan doen Meindert. Het is goed zo. Anne Broekman draait: Brown Feather Sparrow - Let's Be Fine (Volkoren) Ja ok, het is allemaal langzaam zwijmelende meisjes muziek. Maar die stem is zo betoverend zuiver dat ik ineens de stopknop niet kan vinden. Roisin Murphy - Ruby Blue (Echo/Pias) Nog altijd in mijn cd-speler. Wat in eerste instantie achtergrond muziek lijkt, blijkt ineens gelaagder en interessanter dan Moloko. Jurgen van den Brand draait: Jesu - Jesu (album, Hydrahead, http://www.avalancheinc.co.uk/) De beste plaat die Godflesh nooit maakte. Kathedralen van geluid van Napalm Death-oprichter Justin Broadrick, in deze gesteund door ex-Swans/Prong-drummer Ted Parsons. Dead Combo - Dead Combo (Output Records/Pias http://deadcombo.com/) Al van eind vorig jaar maar daarom niet minder lekker. Het bastaardbroertje van Suicide en zZz. Smerige grotestads rock ‘n’ roll op een elektronisch bedje. The Atomic Bitchwax - 3 (Meteorcity/Bertus) Ed Mundell eruit, zanger van cultstonerband Core erin en zie: nieuw elan en de sterkste stonerplaat in maanden. Niels Post draait: Dälek live in Paradiso Bovenzaal Amsterdam, 13 juni 2005 Het loopt in Nederland nog niet echt storm voor een van de interessantste underground hiphopacts zover die mij bekend zijn. Public Enemy meets My bloody Valentine schijnt ooit iemand gezegd te hebben, ik sluit me daarbij aan. DJ Still is een genot om naar te kijken. In Duitsland en Frankrijk schijnt het kwartje inmiddels wel gevallen te zijn, daarom is het zeer de vraag of ze snel weer terug komen naar Nederland. Geef ze eens ongelijk. (Het optreden is n ate luisteren op 3VOOR12 http://3voor12.vpro.nl/concerts ) The Hold Steady - Seperation Sunday (Frenchkiss / import) Tweede album van deze rockers uit New York. En ze hebben het kunstje gefinetuned. Amerikaanse classic rock in een indie jasje met daarover heen het karakteristieke, vaak komische gelal van zanger Craig Finn. Heerlijk. Spacekees & Terilekst (Redrum/Walloomers) En zo stijgt Spacekees stiekum in een week van ondercover gast van DAC in de Club, naar de Single van de Week. Mag er zijn hoor dat debuut met zijn maat Terilekst. Mag ook wel na al die jaren. Gerard J Walhof draait: Fantomas (live @ 013, Tliburg, 13-06) Je staat een uur te luisteren en te kijken. Probeert het onnavolgbare te volgen. Knikt af en toe een maatje mee. En denkt dat het allemaal volstrekt normaal is wat Mike Patton en zijn mannen in een moordend tempo op het podium ten gehore brengen. Tot je je realiseert dat je naar perfect uitgevoerde waanzin in stripvorm zit te kijken. Bij Fantomas is geen maat, wat zeg ik, geen tel hetzelfde. Alsof in een seconde tekenfilm 24 verschillende beeldjes zijn verwerkt. Vol onmogelijke ritmische wendingen maar in een schitterende dynamiek. Zonder drummer Dave Lombardo die met Slayer mee moest maar met de 55-jarige Terry Bozio voor wie Frank Zappa ooit The Black Page No1 schreef en wiens drumstel annex gamelan de hele helft van het podium innam. Toch jammer voor al die ...(vul zelf alle genres in)metalheadz dat ze niet meer dan vier tellen achter elkaar mee konden bangen... Mum meets Xenakis (Mum & Radio Kamerorkest @ Muziekgebouw aan 't IJ, Amsterdam, 11-06) De botsing van culturen de avond ervoor tussen Warp (Plaid, Jamie Lidell) en de London Sinfonietta was buitengewoon teleurstellend maar de bespreking daarvan valt buiten het kader van deze rubriek. De botsing tussen het IJslandse Mum en de composities van modern klassiek componist Iannis Xenakis (1922-2001) daarentegen was behoorlijk geslaagd. De hermetische, wiskundige geluidssculpturen van Xenakis (oorpronkelijk als architect en ingenieur opgeleid door Le Corbusier) contrasteerden prachtig met de warme, intuitieve (voor een deel) elektronische muziek Mum. Het concert werd aangeboden als een hedendaagse suite en dirigent Peter Eotvos en Mum hadden dan ook veel aandacht besteed aan de overgangen van het RKO naar het IJslandse kwartet en vice versa. En aan "Intervention 4" waarin groep en orkest met elkaar versmolten en een enigszins platte maar wel hartelijk gemeende compositie. Volgend jaar meer in het Holland Festival, alstublieft. Luigi Archetti / Bo Wiget - Low tide digitals II (cd; Rune Grammofon/Konkurrent) Het Noorse Rune Grammofon-label grossiert in soms tegen de jazz aanhangende, maar altijd spannende vermenging van instrumenten en elektronica. Nu weer met Low tide digitals II, het tweede album van gitarist Luigi Archetti en cellist Bo Wiget. De twee instrumenten, besluipen elkaar, bespringen elkaar, smelten samen en wijken. Kreunen, jammeren in boventonen. Het lijkt wel...En de elektronica bindt, ontregelt, swingt of juist niet. Avontuur. Volgend jaar Holland Festival, alsublieft. David Gibbs draait: Malcolm Middleton - Into The Woods (Chemikal Underground/Konkurrent) Erg vaak gedraaid deze week. Stephen Malkmus - Face The Truth (Domino/Konkurrent) Minder vaak gedraaid deze week Public Image Limited - Public Image Limited (Virgin) J. Lydons 'tweede' plaat uit de kast gehaald. Conclusie? (Net als bij Malcolm Middleton), niet zo goed als de eerste! Ron van der Sterren draait: Mike Patton, live in 013, 13 juni 2005 = GOD = degene wiens naam wij niet mogen uitspreken = degene die je het gevoel geeft dat er iets is wat je nooit kunt verklaren, iets waar slechts in kan geloven. Deze doet in één uur meer dan die andere in zeven dagen voor elkaar heeft gekregen: een wereld creeeren die wij nooit zullen controleren, laat staan begrijpen. Terry Bozzio, live in 013, 13 juni 2005 Jezus in vermomming. Zonder GOD is ie nergens, blijft het een rare snuiter die iets probeert uit te leggen waar je eigenlijk om moet lachen. Klinken zijn bekkens als omvallende porseleinkasten met te duur zilver ertussen, speelt ie flauwe drummelodietjes in schouwburgen voor in pak verpakt publiek. Ontstijgt hij het stigma van geniale freak niet. Maar dankzij GOD valt hij eindelijk op zijn plaats, wordt zijn evangelie niet alleen verhoord, maar ook gehoord. Trevor Dunn en Buzz Osbourne, live in 013, 13 juni 2005 De apostelen kennen hun plek. Tussen de twee heiligen in. Op het podium is voor hen een bescheiden plek ingeruimd, maar zij zijn de onmisbare link met het volk die het geloof toegankelijk maken. Peter Hoogeveen draait: Fantômas, live in 013, 13 juni 2005 "FAN-TAS-TIES", ik heb hier, wederom als 2 jaar geleden, geen woorden voor. Je probeert het te zien als muziek, maar uiteindelijk is het een roes, een rollercoaster trip. Een David Lynch-achtig gevoel doet me bij sommige thema's die de revue passeren de nekharen overeind staan. En wat een mazzel dat hun enige niet-festival optreden mocht plaatsvinden hier in NL. As I Lay Dying - Shadows Are Security (Metalblade) Een vijftal houthakkers uit San Diego, die je maar beter niet in een steegje moet tegenkomen. Goed geproduceerde thrashmetal, bestaand uit melodische riffs onderlijnd met veel dubbele bass en vocalen die er niet om liegen. De gitaren worden voor deze derde plaat uit het vet getrokken en gemarteld tot de laatste noot heeft geklonken. Bill Hicks - Satirist, Social Critic, Stand-up Comedian (LIVE DVD, Rykodisc) Een superbe verzameling live-shows van de veel te vroeg overleden (32) stand-up comedy held waarvan je eigenlijk geen genoeg van kan krijgen. "A lot of Christians wear crosses around their neck. Do you think when Jesus comes back, he ever wants to see a fucking cross!!!"