Luistertest: Spinvis

Verder met: France Gall, Living Colour en Ja Zuster, Nee Zuster

Ook op Dagen Van Gras, Dagen Van Stro, het tweede album van Spinvis, is het nostalgie troef. Hij zingt bijvoorbeeld over het gevoel dat je als klein jochie hebt als je in de rij voor de hoge duikplank staat te wachten. Maar niet alleen in zijn teksten zoekt Erik de Jong het verleden op. Ook muzikaal hoor je de geluiden van weleer. Een mooi moment voor een luistertest.

Verder met: France Gall, Living Colour en Ja Zuster, Nee Zuster

Erik de Jong kan er kwaad om worden: termen als ‘zolderkamermuziek’ of Nieuwegeinse doorzon pop’. De media mogen graag dat soort termen gebruiken om de muziek van ‘thuisknutselaar’ –nog zo’n term- Spinvis te duiden. Laatst kwam de burgemeester van Nieuwegein bij de veertiger langs om hem te danken voor het belangrijke werk dat De Jong doet als ambassadeur van de slaapstad –nog zo één. Maar goed, wie in weinig woorden de rijke sample muziek van Spinvis wil omschrijven komt al gauw terecht bij ‘knutselpop uit Nieuwegein’. En omdat er net een nieuw album van hem is verschenen en de media er massaal op duiken, zal De Jong de komende tijd even op zijn lip moeten bijten. Misschien is het wel het belangrijkste album van vaderlandse bodem in 2005: Dagen Van Gras, Dagen Van Stro,. Want had De Jong nog alle tijd gehad om aan zijn titelloze debuut te werken, de opvolger moest natuurlijk –immers, zo werkt de muziekindustrie- een stuk sneller gemaakt worden. Voor het ongeduldige publiek was er nog wel een aangenaam tussendoortje: Nieuwegein aan Zee, een verzameling in beeld en geluid van speciale tracks, b-kantjes, mp3’tjes en liveopnames. Maar vriend en vijand van de Nederlandstalige liedjesschrijver keken uit naar de het ‘echte’ tweede album: de lakmoesproef. Het album waarop de twijfelaars Spinvis zullen afrekenen. “Ik kan niet tegen die stem”, “Hij zingt vals” en “Het is zo Hollands”, zijn enkele van de vooroordelen tégen. “Prachtige stem”, “Gewaagd” en “Mooi sentiment” pleiten vóór. Wat voor- en tegenstanders verdeelt, maakt in ieder geval dat de muziek van Erik de Jong heel erg eigen is. Zijn invloeden zijn dan ook niet alledaags. Of misschien juist wel. Wie goed de oren openzet hoort heel wat Hollands erfgoed terugkomen in de muziek van Spinvis. 3VOOR12 ging met een stapeltje platen onder de arm langs bij Spinvis voor een luistertest. Daarin fragmenten van: Ja Zuster, Nee Zuster – Laadumaar Meneer Boudewijn de Groot – Tante Julia Gerard Reve – Leest De Avonden France Gall - Poupee de Cire, Poupee de Son The Damned – I Feel Alright Stephen Malkmus – It Hurts Skik – Op Fietse Meindert Talma - Dat is Niet Goed He Living Colour – Glamour Boys Zo zei Erik de Jong over: Ja Zuster, Nee Zuster – Laadumaar “Harry Bannink: groot componist en ook fantastisch gespeeld. Dat was een andere tijd. Mooie doortrapte arrangementen waar je als kind al in hoort hoe die accordeon erdoorheen geweven zit. Het heeft een bepaalde lichtheid; een zonnige wereld.” The Damned – I Feel Alright “Wat ik mooi vind aan die tijd is dat je het zelf ging doen. Dit vind ik echt punk: The Ramones niet. Dat was meer snelle rock. Helter Skelter van The Beatles is echt punk: niet stoer willen spelen, maar lelijk. Amerikaanse punk is meer rock: Engelse punk draait meer om eenvoud en stijl. Waarschijnlijk zeg ik nu allemaal domme dingen.” Living Colour – Glamour Boys “Hier hou ik echt van. Dit moet je in de auto horen, of op het strand. Goede feestmuziek. Ik kan dit niet maken. Zonnige feestmuziek: dan moet je over iets heen stappen en dat kan ik niet.” Luister naar de extra lange versie van de luistertest van Spinvis. De korte versie was op 28 mei in 3VOOR12 FM te horen op 3fm.