De Eenentwintig 2005 Was 2005 een goed popjaar? Ja, uitstekend naar onze mening. Op vele gebieden: wij genoten van een militante Tamil strijdster uit Engeland. We zagen de terugkeer van onze favoriete Belg. Ook wij raakten in de ban van een androgyne zonderling. Om vervolgens vol in ons gezicht getroffen te worden door een Canadees duo dat zonder gitaren harder rockt dan menig rockband. De beste 21 platen van 2005 volgens KindaMuzik, gebracht door 3VOOR12. Ook de motivatie is in handen van de redactie van KindaMuzik. Volgend jaar vind er wellicht een fusie plaats met onze kerstkransjesinvasie. Voor een uitgebreide lijst van recensies, check de site van KindaMuzik. M.I.A. | ARULAR De bloedmooie Sri-Lankaanse M.I.A., van Tamil-afkomst, verbaasde dit jaar vriend en vijand met het bijzonder straffe Arular. Een energieke en bijzonder geile mix van grime, hiphop, electro, dancehall en allerhande world beats. Vul dat aan met opruiende en explosieve teksten, en je hebt met gemak de meest opwindende plaat van 2005. DEATH FROM ABOVE 1979 | YOU'RE A WOMAN, I AM A MACHINE Het Gitaarloze duo Death From Above 1979 rockt met You’re a Woman, I’m a Machine harder dan een band met drie gitaristen, maar komen vaak verassend dansbaar uit de hoek. De Canadezen verheffen lompheid tot kunst. Totdat je er hysterisch van wordt. dEUS | POCKET REVOLUTION Met wat goede wil zou je Pocket Revolution beslist kunnen beschouwen als een Best Of dEUS, waarop ze de bonafide klassiekers hebben ingeruild voor een bundel nieuwe songs. Geiler, rijker en eclectischer dan op Pocket Revolution klonken Tom Barman én zijn band nog nooit... ANIMAL COLLECTIVE | FEELS Animal Collective schuwt conventionele liedjesstructuren en verliest zichzelf geregeld in een harmonieuze wervelwind aan geluid. Feels is wederom een feestmaal, een explosie van kinderlijke euforie die al je zorgen voor even wegvaagt. DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG | PARELS VOOR DE ZWIJNEN Op Lowlands noemde ze zichzelf nog met veel gevoel voor humor 'De Eendagsvliegjes van 2005'. Niemand had dan ook gedacht dat zomerhit 'Watskeburt?!' nog overtroffen zou worden. Maar met de release van Parels voor de Zwijnen bleek dat er meer was, veel meer. Daarmee leverden de heren namelijk een verschrikkelijk origineel en eindeloos grappig album af, vol dikke hits. Als een baksteen dwars door je speakers. ANTHONY AND THE JOHNSONS | I AM A BIRD NOW Het sarcastische romanticisme van Antony schetst de haast surrealistische wereld die hij in zijn pianoballades bezingt. Antony’s stem is dé stem van 2005, Carré smolt, net als alle bladen en andere zalen. De David Bowie van een nieuwe generatie, maar dan zonder één greintje hypocrisie. Een zeldzaam fenomeen dat gekoesterd dient te worden. VIC CHESNUTT | GHETTO BELLS Songs die op zichzelf staan en qua sfeer tevens een spannend geheel vormen. Ghetto Bells is een voorlopig hoogtepunt in het latere werk van één van de grootste songschrijvers van deze tijd. Chesnutt heeft lichtvoetigere platen gemaakt, maar niet eerder manifesteerde hij zich als zo'n geweldige zanger. BLOC PARTY | SILENT ALARMRock » Wichita/V2 Bloc Party maakt de hooggespannen beloften gretig waar met een debuut dat hun postpunkinvloeden soms zelfs ontstijgt. Met een fantastische drummer, een zanger die de tragiek van The Cure’s Robert Smith in zich draagt en een stel liedjes die je stevig in je zij prikken is Bloc Party de toekomst van de gerecyclede postpunkgeneratie. SUFJAN STEVENS | ILLINOIS Sufjan Stevens imponeert en stelt tegelijk gerust. Hij is groots door het klein te houden. Het is volmaakte popmuziek, zonder weerga of bedenkingen. Er is een concept in het spel van hier tot ginder, maar ook zonder maar het flauwste benul te hebben van die context, is Illinois een betoverende cd. LCD SOUNDSYSTEM | LCD SOUNDSYSTEM De spanning werd langzaam opgebouwd, maar begin 2005 verscheen het dan toch echt: het eerste complete LCD Soundsystem album. Het is een elektronica-rock-cocktail die het beste van Giorigio Moroder, no wave, Felix Da Housecat, The Fall en Kraftwerk combineert. Natuurlijk inclusief de festivalhit van dit jaar: 'Daft Punk is Playing at My House'. SYSTEM OF A DOWN | MEZMERIZE System Of A Down topt met het oude recept van explosieve, op mescaline gedragen songs met meeslepende refreinen. Het kunstje is bekend, daar niet om, maar System Of A Down is de enige die het zo goed beheerst dat de verveling nooit toeslaat. Sunn O))) | Black One Black One is simpelweg de beste, zwaarste, zwartste, hardste, en meest angstaanjagende Sunn O)))-plaat ooit.. Het is een sublieme nachtmerrie die eindeloos mag doorgaan. MAXÏMO PARK | A CERTAIN TRIGGER Een retrorockband op Warp, het kon allemaal afgelopen jaar. Maxïmo Park presteerde het om met hun debuutalbum, A Certain Trigger, Franz Ferdinand naar de kroon te steken en al marcherende op de bravoure van zanger Paul Smith een groot deel van de hoekige rockconcurrentie aan de kant te zetten. JAMIE LIDELL | MULTIPLY Voorheen bakte Jamie Lidell nog wel eens moeilijk verteerbare muziek, maar met Multiply ontpopt hij zich als een volleerd soulzanger. Onder de vette laag soul ligt een stevige basis moderne elektronica, blazers en stemkunstjes. Meneer Lidell zou moeiteloos Idols hebben gewonnen, maar net zo goed staat hij in alle hippe bladen. En dat doen weinigen hem na. OPETH | Ghost Reveries Een goed uithoudingsvermogen is een vereiste wanneer je Ghost Reveries van Opeth uit wil luisteren. Anders val je op het einde van uitgeput inelkaar. Maar dan krijg je ook wat: een fraai contrast tussen harde en zachte stukken en een overdonderend rijk palet aan sferen en emoties. KANYE WEST | LATE REGISTRATION Kanye West is op dit moment zonder twijfel de belangrijkste artiest in de hiphop, misschien zelfs wel van de hele muziekindustrie. Hij steekt qua creativiteit en talent met kop en schouders boven zijn collega's uit, en dat onderstreept hij nog maar eens met Late Registration en de geweldige superhit 'Gold Digger'. Geen stoere praatjes, maar echte gevoelens, meesterlijke producties en ijzersterk geheel. JOSH ROUSE | NASHVILLE Met Nashville levert Josh Rouse opeens tien voltreffers af die niet zouden misstaan in de hitlijsten. Klassieke popliedjes waarop je onmiddellijk verliefd wordt en waarmee je de rest van je leven wilt delen. High On Fire | Blessed Black Wings Blessed Black Wings bewijst het nogmaals: High On Fire is de best klinkende band ter wereld. Het drietal heeft zijn richting gevonden en verpulvert alles op zijn weg. HARD-FI | STARS OF CCTV Op Stars of CCTV mixt HARD-Fi verder net zo makkelijk The Clash met The Specials, dub, ska en reggae of hiphop met indierock. Het prettig gevarieerde album is dan ook een cocktail die pop as fuck is én tegelijk een rauw, grofkorrelig randje van lowbudget opnamen en directheid weet te bewaren. SUPERPITCHER | TODAY Superpitcher toont het menselijk gelaat van techno. Met zo’n artiestennaam ben je verplicht om meer dan perfect te mixen en Superpitcher doet dat dan ook con brio. 11 tracks vatten 72 minuten perfectie samen. Today is een les in troost. EARTH | HEX: OR PRINTING IN THE INFERNAL METHOD Op Hex: or Printing in The Infernal Method gaat Earth de confrontatie met de eindeloze prairie aan: lome doommetal in een western landschap