Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd's, tracks , mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: The Pipettes - Dirty Mind (Memphis Industries) Disque Pop de la Semaine: Roman - So Ghost? (Karaoke Kalk/Konkurrent) 3FM Megahit: Coldplay - Talk (Parlophone/EMI) De top tien: 1. The Devil & Daniel Johnston (documentaire, gezien tijdens het IDFA) Om te huilen. Voor Daniel, maar ook voor zijn ouders. (Ron van der Sterren) Achteraf maak je je zorgen over hoe het met hem af moet lopen. Wanneer ik een kelder over had zou ik het wel weten. (Leonieke Daalder) 2. Spinvis feat. MC Vinkenoog (Desmet Studio’s Amsterdam, 28 november) Hoogtepunten: Uitkijken over een verliefderig publiek dat stond te glanzen en grijnzen en de woordspuwende side-kick Simon Vinkenoog. (Silvy Broeren) Hoogtepunt was Simon Vinkenoog die vergat op te houden met dichten en dwars door Staat Van Narcose doorging. Het leek en of hij er in bleef. (Robert Lagendijk) 3. The Liars - It Fit When I Was A Kid (cds Mute/EMI) Een blik op de hoes doet je vermoeden dat we hier met een paar mislukte Duitse geinponems te maken hebben, maar wie de cd opzet is al snel weer terug in het bekende Liars-universum: New Yorkse grotestads avant-rock met veel repetitie en hangende thema's. (Jurgen van den Brand) 4. Kelley Polar - Love Songs Of The Hanging Gardens (Environ) Als Tiefschwarz vet geluid is, dan is Kelley Polar cursief. (Aron Friedman) 5. Roman - So Ghost? (Karaoke Kalk/Konkurrent 2005) De Berlijnse Justin Timberlake. (Thomas van Aalten) 6. David Sylvian, lachend (tijdens telefonisch interview) Hij kan het. Ik heb het zelf gehoord. (Ron van der Sterren) 7. Adam Beyer live op Awakenings Drumcode Special (deejayset 26-11-2005) Beyer's set is opbouwend en Gashouderfähig tegelijk. Hulde! (Aron Friedman) 8. Kate Bush - Aerial (dubbel-cd, EMI) Twijfel: mag ze nog wel mogen terwijl ze bij mij altijd heeft gemogen? Altijd is alweer zo lang geleden... Ondanks dat mijn nekharen nog steeds gaan stekelen van haar heksenteksten moet ik maar besluiten: Keet mag nog steeds. (Gerard Walhof) 9. Juan Maclean live in Paradiso, Amsterdam - 30-11-2005 Het perfecte voorbeeld hoe electronische dansmuziek toch live gespeeld kan worden. En alleen daarom al een pluim waard. (Niels Post) Alsof Kraftwerk in LCD Soundsystem was neergedaald. (Robert Lagendijk) 10. Azoto - Exalt Exalt (Track op theme from Radius, 2003) Men houdt in Huize Van Aalten nogal van naaktloperij, en met Exalt Exalt op de stereo krijgt dat een extra dimensie. (Thomas van Aalten) De lijstjes: Aron Friedman draait: Kelley Polar - Love Songs Of The Hanging Gardens (Environ) Wat krijg je als je een Venetiaans kamerkwartet, een New Yorkse discoband en een Berlijnse minimaldeejay een maand samen in de studio opsluit? Kelley Polar geeft het antwoord op deze vraag met het even bizarre als pakkende Love Songs Of The Hanging Gardens. Polar is degene die op het Metro Area album van 2003 de karakteristieke strings verzorgde. Dit jaar brengt hij op hetzelfde label, gerund door geroemd discosampleknipper Morgan Geist, zijn debuutalbum uit. De invloed van Geist, die hem bij de productie hielp, is duidelijk hoorbaar op deze Disque Pop De La Semaine. Als Tiefschwarz vet geluid is, dan is Kelley Polar cursief... appeltje i'tje, je weet toch. 2000 and One - Get Down (12inch, Intacto Records) Whoooohoooooo!!! Tijdje geleden dat ik zo gepakt werd door een rasechte technoplaat. Op het vorige Awakeningsfestival maakte technoveteraan Dylan Hermelijn zijn terugkeer na een jarenlange sabbatical. De laatste zes maanden zette hij de Nederlandse technoscene terug op de kaart met zijn releases op eigen label 100% Pure en haar nieuwe sublabel Intacto. Deze vierde Intactorelease is al even goed als de vorige drie, met op de A-kant een Chicago-esque original 2000 and One mix en op de B-zijde een Detroit-achtige remix van Shinedoe. Laatstgenoemde maakt met al haar wonderschone releases furore door heel Europa. Het succes van Intacto is tekenend voor de Nederlandse situatie van het moment, waar een hele generatie nieuwe producers de handen ineen slaat met de oude garde. De Nederlandse dancescne is nog lang niet dood, maar aan het reïncarneren. Adam Beyer live op Awakenings Drumcode Special (deejayset 26-11-2005) Technopuristen en andere hokjesgeesten zitten alweer te janken dat Adam Beyer een mietje is geworden, maar ook de Zweedse technokoning moet met zijn tijd mee gaan. En als je zijn set op Awakenings nog eens naluistert, hoor je dat hij nog steeds niet van zijn troon is gestoten: hij heeft zich alleen verbreed. Je kunt wel tot het eind der dagen Drumcode 1 tot en met 10 achter elkaar plakken, maar zelfs de meest verstokte technoviking wil wel eens een ander standje proberen. Beyer's set is opbouwend en Gashouderfähig tegelijk. Hulde! Robert Lagendijk draait: Spinvis live in Desmet (28-11-2005) Heel mooi optreden. Hoogtepunt was Simon Vinkenoog, die vergat op te houden met dichten en dwars door Staat Van Narcose doorging. Het leek en of hij er in bleef. Mooi hoor. Gelukkig binnenkort op 3VOOR12 TV. Een avondje Paradiso (30-11-2005) Eerst Black Mountain (goed! -wat een band, wat een cd), Dead Meadow (ook goed!) en Ralph Myerz (lekker plat vermaak!). Toen: het hoogtepunt in de vorm van The Juan Maclean. Alsof Kraftwerk in LCD Soundsystem was neergedaald. Gelukkig opgenomen en nu al op 3VOOR12. Check concerts. The Liars - It Fit When I Was A Kid (cds Mute/EMI) Goed singeltje. Blijf The Liars in de gaten houden en verwar ze niet met al die andere naamgenoten. Thomas van Aalten draait: Vitalic - OK Cowboy (PIAS 2005) Je vingers worden bijna glibberig van dit album als je het vastpakt. Goed om nog aan het eind van het jaar de oogst te bekijken van wat er zoal verschenen is in 2005. Vitalic bonkt er nog steeds lustig op los. Roman - So Ghost? (Karaoke Kalk/Konkurrent 2005) De Berlijnse Justin Timberlake. Industriële funk met een mietenstem. En Disque Pop de la Semaine. Azoto - Exalt Exalt (Track op theme from Radius, 2003) Italo voor een gemaskerd bal. Hoog Moroder gehalte. Kwam oorspronkelijk uit de jaren '80 uit als 12" op het Ramshorn label. Men houdt in Huize Van Aalten nogal van naaktloperij, en met Exalt Exalt op de stereo krijgt dat een extra dimensie. Ron van der Sterren draait: David Sylvian, lachend (tijdens telefonisch interview) Wat wilde ik weten van mijn idool? Heel simpel: waarom ik zo van hem hou? Maar ja, daar kun je geen interview mee vullen. En of hij kan lachen, dat heb ik me ook altijd afgevraagd. Ook dat is niet echt een degelijke basis voor een goed gesprek. Maar ik kreeg wel een antwoord. Drie keer, spontaan uit het niets, een lach. Een echte. In het interview ga je het waarschijnlijk niet terughoren, maar in mijn hoofd zijn twee eindjes bij elkaar gekomen door de geluidsgolven van zijn schater. Hij kan het. Ik heb het zelf gehoord Helmet - In The Meantime (album; Meantime / Warner) Dan zit je dus nog in die Sylvian trip en kom je erachter dat het alweer vrijdagochtend tien over negen is. Tien minuten te laat om de trein te halen. Tenzij je overschakelt op de EPO onder de muziek: Helmet. Ga ik altijd heeeeeeeeel hard op. The Devil and Daniel Johnston (3DOC12, IDFA, 26 november) Zijn muziek door hem zelf trek ik nog steeds niet. Maar dit document van zijn leven laat elke reality show die je ooit gezien hebt verbleken als een stukje zwarte wol in Glorix. Zooooooooooooo veel zoooooo goed materiaal zooooooooo goed aangevuld. Om te huilen. Voor Daniel, maar ook voor zijn ouders. Leonieke Daalder draait: Arctic Monkeys - cd titel nog onbekend (release eind januari 2006; Domino) Monkeys! Monkeys! Monkeys! Na een kleine 100 keer draaien nog steeds goed, Wat zeg ik: steeds beter. Super!! Het raast, raust, swingt, grauwt. En wij zingen het allemaal keihard mee. Spinvis -Live in Desmet 28 november 2005 Ik filmde dus heb het beperkt tot mij genomen. Trompet, piano, cello en drums, dat is alles wat ik heb gezien. Maar zelfs dat was al goed. De concentratie, inzet en het plezier spatten van het podium af. Vanaf morgen (zaterdag 3-12) 3VOOR12's concert van de week. Kijken! The Devil and Daniel Johnston (3DOC12, IDFA, 26 november) Ik ben nooit een fan van Daniel geweest, maar nu wel. Prachtige film. Dankzij overweldigend veel mooi archief materiaal een fantastisch portret. Johnston is gek, soms regelrecht gevaarlijk maar ook slim, grappig, gevoelig. En achteraf maak je je zorgen over hoe het met hem af moet lopen. Wanneer ik een kelder over had zou ik het wel weten. Job de Wit draait: DJay - It's Hard Out Here for a Pimp (film: Hustle & Flow, Crunk Pictues/UIP) Ik kan niet zeggen dat ik Hustle & Flow (nu in de bioscoop) nou echt een goede film vind, wat meer te maken heeft met Craig Brewers scenario en regie dan met de performance van Terrence Howard als de armzalige pooier DJay uit Memphis die zijn lang vervlogen droom om het als rapper te maken alsnog tot een realiteit probeert te maken. De crunk die hij er in zijn keuken uit draait, is verdomde aanstekelijk. Je zou bijna sympathie voor hem gaan voelen. Matt Mochary & Jeff Zimbalist - Favela Rising (documentaire, VOY Pictures) Ook gezien op het Black Soil International Hip-Hop Film Festival in Rotterdam (volgend weekend op herhaling in Amsterdam, zie blacksoil.com), deze aangrijpende film over de gigantische sloppenwijken van Rio de Janeiro waar de AfroReggae-beweging van Anderson Sa mensen weer perspectief geeft in een schijnbaar uitzichtloze wereld vol geweld, drugs en armoede. Muziek is meer dan entertainment en Favela Rising is een nooit overbodige reminder van hoe goed we het hier hebben. Tiga - Brothers (cd: Sexor, Different/PIAS) release: 6 februari Films over broers vind ik altijd ontroerend, maakt niet uit hoe sentimenteel ze zijn. Liedjes over broers ken ik niet zo veel. De afgelopen week was nogal een heftige week voor de gebroeders De Wit (vijf bij elkaar) en toen hoorde ik ineens het prijsnummer op de nieuwe cd van Tiga. "It's true you're a bit like me but you're a lot like you" gaat het refrein de eerste Song van het Jaar 2006-kandidaat staat bij deze genoteerd. Sowieso fijn dat er nog een paar nummers op Sexor staan die geen cover of jatwerk anderzins zijn. Gerard Walhof draait: Spinvis - Dagen van gras, dagen van stro (cd, Excelsior) Melancholiek meesterwerk van de dichter uit Nieuwegein. Een uniek universum. Luister en kijk zelf. Nu nog op de Luisterpaal, vanaf vandaag "3VOOR12 presenteert ... Spinvis!" on line in geluid, vanaf morgen elke dag in beeld als Concert van de Week op 3VOOR12TV. Kate Bush - Aerial (dubbel-cd, EMI) Twijfel: mag ze nog wel mogen terwijl ze bij mij altijd heeft gemogen? Altijd is alweer zo lang geleden... Ondanks dat mijn nekharen nog steeds gaan stekelen van haar heksenteksten moet ik maar besluiten: Keet mag nog steeds. Want ik moet ook maar gewoon toegeven dat ik alle drie de delen van Lord Of The Rings heb gezien. Semuin - Province (cd, Audiodregs/import) Semuin is Jochen Briesen uit Berlijn, de heartlands van de geluidsmanipulatie. Dat is het vak van Herr Briesen en dat doet hij subtiel en uitgebalanceerd in tien nummers. Zoekend naar structuur, die vindend, lopend langs een melodielijn en die weer verlatend. Met gitaar, fluit, stemmen en alledaags geluid. Klein, breekbaar, intiem en soms verontrustend. Maar altijd schitterend. Jurgen van den Brand draait: Black Mountain (Paradiso 30-11-2005) Ook de jamrock uit de jaren 70 vindt zichzelf iedere keer opnieuw uit. In Australie heb je Wolfmother, in Nederland Orange Sunshine en uit Canada komt Black Mountain, dat woensdag samen met iets monotonere broeders Dead Meadow de klein zaal van Paradiso op heerlijke wijze terugvoerde in de tijd. Terug te luisteren bij 3voor12 onder Concerten. Modular presents leave them all behind (Modular/Rough Trade) Wie op zoek is naar een verzamelaar die een overzicht vormt van de alternatieve (voornamelijk Britse) pop van 2005 hoeft niet verder te kijken. Label Modular verbind The Rakes, Death From Above 1979, Tom Vek en The Kill(er)s op perfecte wijze aan elkaar. Op cd1 in de mix, op cd2 als losse nummers. Liars - It fit when I was a kid (Mute/EMI) Een blik op de hoes doet je vermoeden dat we hier met een paar mislukte Duitse geinponems te maken hebben, maar wie de cd opzet is al snel weer terug in het bekende Liars-universum: New Yorkse grotestads avant-rock met veel repetitie en hangende thema's. Begin volgende jaar verschijnt hun derde plaat. Bekijk ook zeker even de bijbehorende website: liarsliarsliars.com/hotboyz. Niels Post draait: Lightning Bolt - Hypermagic Mountain (Load Records / import) Eh ja. Live al sensationeel bevonden door velen en mijzelf. Slechts gewapend met bas en drums is het een regelrechte geluidsaanval waar Bush het Midden-Oosten in een klap mee zou wegvagen als muziek een echt wapen was. Alhoewel deze terreur dan waarschijnlijker op het Witte Huis zelf gericht stond. En toch nog goed luisterbaar, oftewel op een of andere manier toegankelijk. Wow. Early Man - Closing In (Matador / V2) Metal zonder knipoog, maar ook zonder de franje die het soms zo moeilijk maakt serieus te nemen. Of zoiets. Goede oude Black Sabbath dus... Juan Maclean live in Paradiso, Amsterdam - 30-11-2005 Net op tijd uit Club 3voor12 vandaan om dit nog even mee te pikken. Het perfecte voorbeeld hoe electronische dansmuziek toch live gespeeld kan worden. En alleen daarom al een pluim waard. Niet uit puristische overwegingen. Maar omdat een band de muziek emotie, energie, onvoorspelbaarheid die het voor mij aantrekkelijk maken. Zou niet misstaan midden in de nacht in een grote tent op een festival als Lowlands. Hopelijk tot augustus. Silvy Broeren draait: Elbow (concert Music In My Head, Den Haag, 11 november) Melancholisch en tegelijkertijd glimlachend in vervoering gebracht door frontman Guy Garvey met zijn bezwerende wandelstok. Hij was met zijn dronken kop uitgegleden, vandaar de stok. De bijna evangelische magie tussen Elbow en het publiek was overweldigend, bijna eng. Van verstilde aaaaah-momenten tot dansende en schreeuwende yeaaah-momenten. Elbow staat nu echt in al mijn decemberlijstjes bovenaan! The Devil and Daniel Johnston (3DOC12, IDFA, 26 november) Ik had ‘m stiekem al in de preview gezien, maar moest ‘m gewoon nog een keer zien. Tussen twee andere rockumentaries ingeplakt in een bomvolle 3DOC12 zaal bleek Jeff Feuerzeig’s film net zo’n hoogtepunt als in huiselijke sferen, al dat materiaal!! Dan’s promosong over Mountain Dew vanuit een inrichting, het geboor in de mond van Butthole Surfers zanger Gibby Haynes… of Dan die als Caspar the friendly ghost wil vliegen en zo het vliegtuig met zijn vader en zichzelf erin bijna dodelijk laat crashen ...wow! Een docu die elke dag weer even naar boven komt borrelen in mijn gedachte en van mij voor elke scène apart wel een prijs mag winnen. Spinvis (Desmet Studio’s Amsterdam, 28 november) Weer zo’n juweeltje van een ervaring! Wat was ik aangenaam verrast door dit nu al memorabele optreden van Spinvis met band. Ik kreeg er rode koontjes en een spontaan blijmoedige inslag van. Hoogtepunten: Uitkijken over een verliefderig publiek dat stond te glanzen en grijnzen en de woordspuwende side-kick Simon Vinkenoog. Opgenomen door 3VOOR12 in audio en video.