3VOOR12 draait: waar luistert de redactie naar? (Pete Philly, Elle Bandita en Aardvarck)

Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiscspelers van 3VOOR12 (week 51)

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks , mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12.

Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiscspelers van 3VOOR12 (week 51)

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks , mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Clipper vd week: Depeche Mode - A Pain That I'm Used To 3VOOR12 Top 10: 1. Pete Philly & Perquisite - Dazzled Kids (live in Desmet Studio's, Amsterdam, 14 december) Wat Voicst ervan vond, weet ik niet maar volgens mij was het complete publiek (uw gastheer incluis) onder de indruk van deze knappe vertaalslag. (Job de Wit) Voicst zoals je ze nog nooit hebt gehoord: lichtvoetig, speels en (om dat afschuwelijke woord toch maar te gebruiken) groovy. (Leonieke Daalder) Mijn favoriete hiphopact covert mijn favoriete band. En hoe? De kerstman is vroeg dit jaar! (Ron van der Sterren) 2. Elle Bandita – Love Juice (ep Tocado Records) Pittig, kort debuut van Maassluis’ gekste. Lik aan het het hoesje en het smaakt naar meer. (Robert Lagendijk) 3. Aardvarck - Cult Copy (Rush Hour) Volwassen techno met een sterke hang naar vunzigheid. (Aron Friedman) 4. Dan Fante - Klein Geld (2003, Thomas Rap) Er is er maar een die zo'n boek mag schrijven, en dat is een Fante. In stapels voor weinig bij ramsj van de Slegte (nieuw), want Nederland koopt liever trash over Da Vinci codes. (Thomas van Aalten) 5. Pete Philly & Perquisite - Rockin' It Like (3VOOR12 Plundert Musea) Heel knap hoe ze met de samples hun eigen sound weten te behouden, zonder de karakteristieke geluiden van de Oosterse muziekinstrumenten te verloochenen. (Aron Friedman) 6. Spider Rico en Gem - Concert, Rotown (15-12-2005) Spider Rico blies de kerstgedachte meteen al uit mijn hoofd, Gem denderde er foutloos achteraan. (Ward Graumans) 7. Nid & Sancy - Optreden tijdens Song van Het Jaar 2005 uitzending in Desmet, 14 december 2005 Vive La Fete kan inpakken. Hier geen pretentieus tietenschudden of modieuze haarlokken, maar twee gedreven muzikanten die de hele batterij synths en modules zelf bedienen. (Thomas van Aalten) 8. San Andreas live in Emmeloord (OJC De Klos, 10-12-2005) Wat een heerlijke rand(stad)debielen. (Ron van der Sterren) 9. Nathan Fake - Silent Night (Border Community/News) De Engelse producer Nathan Fake voert een simpel idee heel effectief uit ("stille nacht, heilige nacht" met een synthesizer en een beat) en perste er een schattige 7-inch van. (Job de Wit) 10. Strange Attractor - Rorschach II (lp, Music For Speakers) Van jazzy ambient via clicky popsongs naar postrock en terug naar experimentele watdanook. (Gerard Walhof) De Lijstjes: Robert Lagendijk draait: Song van het Jaar gala-avond in Desmet (14-12-2005) Voicst is natuurlijk de morele winnaar van de Zilvervloot in 2005. Maar imho is dat LPG. Als je drie uur opgevouwen in een bussie vanuit Groningen hebt gezeten en je schreeuwt vervolgens de membramen uit de microfoons tijdens je cover van The Cribs, dan sta je met stip bovenaan in mijn coolbook. Ik ben benieuwd wat ze hebben gespeeld toen ze terugkwamen in Grunnen. En waarom blijft de naam van Tookie bij mij naar boven komen? Elle Bandita – Love Juice (ep Tocado Records) Pittig, kort debuut van Maassluis’ gekste. Lik aan het het hoesje en het smaakt naar meer. Kaiser Chiefs – Employment (cd Universal) Na de verkiezing tot Song van het Jaar, meteen het album er maar weer eens ingelegd. Tot mijn stomme verbazing heeft dit debuut niet mijn top 10 lijstje gehaald. Jezus, wat wordt er toch veel goede muziek gemaakt! Leonieke Daalder draait: Gem - The Subterranean Parade (split single met Spider Rico; LVR/Excelsior) Gem op z'n ruigst. Leuk! Ook te zien in de 3VOOR12 zaal op Noorderslag. Pete Philly & Perquisite doen Dazzled Kids van Voisct - live in De Song Van Het Jaar uitzending (shows, woensdag derde uur)Voicst zoals je ze nog nooit hebt gehoord: lichtvoetig, speels en (om dat afschuwelijke woord toch maar te gebruiken) groovy. Met een glansrol voor de cello. en natuurlijk The Arctic Monkeys - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not (release 30-1; Domino) Wat kan ik er aan toevoegen? Verveelt absoluut niet. Nu al DE band van 2006. Aron Friedman draait: Aardvarck - Cult Copy (Rush Hour) Het langverwachte album van s' Neerlands grootste Detroitheld is klaar! Het is een verzameling van de eerder dit jaar uitgekomen Cult Copy ep's 1, 2 en 3, aangevuld met een aantal gloednieuwe tracks. Volwassen techno met een sterke hang naar vunzigheid. Motor City aan de Amstel… Het gaat Aardvarck voor de wind. Vorig jaar sloot hij af op Ten Days Off, vorige week was het gerenommeerde Duitse danceblad De:Bug bij hem voor een interview en de boekingen vliegen hem om de oren. En terecht, want hij rockt gewoonweg. Ursula Rucker - Ma'at Mama (!K7) Haar stem doet me een beetje denken aan Bahamadia: beheerst, maar vastbesloten. De meeste nummers bestaan uit een lome hiphop-beat waarover Rucker haar zwoele vocalen laat glijden. Als loungen nog hip was, hadden bobo's van Vak Zuid tot Strand West hierop kunnen spacen. Nu worden het vooral huis- en slaapkamers waar Rucker het best tot haar recht komt. Pete Philly & Perquisite - Rockin' It Like (3VOOR12 Plundert Musea) Van alle tracks die voor de Plundert Musea zijn gemaakt de afgelopen maanden, is die van Pete Philly & Perquisite een van de beste. Heel knap hoe ze met de samples hun eigen sound weten te behouden, zonder de karakteristieke geluiden van de Oosterse muziekinstrumenten te verloochenen. Hulde aan Perquisite dus vooral. Ron van der Sterren draait: Pete Philly & Perquisite - Dazzled Kids, live in Desmet, 14-12-2005 Mijn favoriete hiphopact covert mijn favoriete band. En hoe? De kerstman is vroeg dit jaar! San Andreas live in Emmeloord (OJC De Klos, 10-12-2005) Wat een heerlijke rand(stad)debielen. De band raast over het podium als een kruising tussen The Darkness en Dillinger. Zanger Stephan schreeuwt als een gek, maar beweegt en entertaint als het kind van Robbie Williams en Herman Brood. "Ja mensen, een vingertje in de lucht, ééntje maar, daar gaan we .. Emmeloord, Emmeloord EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEAHHHAHHNMEEELLOOOOOOAAAAARD!!!!" En dat dan veertig minuten lang. Te kort…. Lightning Bolt - Hypermagic Mountain (album, Load Records) Een bliksemschicht bevat genoeg energie om een middelgrote stad (Utrecht?) drie dagen van stroom te voorzien las ik eens ergens. Maar het kan ook in een half uur uit je speaker knallen dus. Gerard Walhof draait: De Song van het Jaar 2005 (live in Desmet Studio's, 14-12) Vijf uur lang kon je erin verzuipen: de muzikale weelde van 2005. Want wat was het muzikaal een goed jaar, wat was het een feestlijke radio- en tv-uitzending, wat waren Nid & Sancy, Voist, Pete Philly & Perquisite (met een fenomenaal originele cover van Voicst!) en LPG goed, wat was het decor goed, wat waren jullie goed, en wat waren wij... De Song van het Jaar 2005, The Remix (3FM, 15-12, 00.00-01.00 uur, en alhier nog on line) En wat was de mash up van 3VOOR12's eigen Hans van Hemert goed! DJ Sandeman joeg er in een uur zo'n zestig nummer uit de lijst doorheen. Een feest der herkenning en een onderstreping van dat 2005 muzikaal zo'n goed jaar was. Zonder ook maar een moment uit de vierkwarts te raken. Draai 'm op al je komende feesten! Strange Attractor - Rorschach II (lp, Music For Speakers) Vet duo bestaande uit labelbaas en Sonar Lodgehelft Richard van Kruysdijk en Legendary Pink Dot Niels van Hoorn met hun tweede lp (vinyl dus). Van jazzy ambient via clicky popsongs naar postrock en terug naar experimentele watdanook. Met medewerking van Marie-Claudine Vanvlemen (de andere Sonar Lodgehelft), Edward Ka-Spel (een andere Legendary Pink Dot) en Richard Sinclair (voor de ouderen onder ons: halfgod uit de Canterbury Scene: Robert Wyatt, Caravan, Hatfield & The North). Tamelijk briljant. Nu op de Luisterpaal. Ward Graumans draait: Spider Rico en Gem - Concert, Rotown (15-12-2005) Eerdere kerstsingle-presentatie in Utrecht gemist. Dus voor de herkansing naar Rotterdam. Spider Rico blies de kerstgedachte meteen al uit mijn hoofd, Gem denderde er foutloos achteraan. Met Maurits bungelend aan de lampen boven het publiek of ondersteboven over de schouders van Spider Dennie. Dankzij de geluidsman vooral de ritmesectie gehoord, maar die stond dan ook als een huis. If I should fall from Grace: The Shane MacGowan story (documentaire 2003) Ooit eerder op TV voor driekwart gezien, maar dankzij de Sinterklaas uitverkoop in zijn geheel. "A man of many words and few teeth". MacGowan is nog niet afgeschreven. Op zijn best voor volle zalen brullende rauwdauwers, met wodka-jus in de hand, ogen dicht en nummers over regenachtige avonden in Soho. Met mooie beelden van vader MacGowan ("That Principal was a wanker…."), Pogues-shows en dagen uit het leven. Ontroerend. Suicidal Birds - Me Animal (Club 3VOOR12 18-05-2005) Ja, ik bloei laat. Maar kende alleen die andere single, totdat afgelopen woensdagmiddag deze voorbij kwam. En daarna dus de rest van de donderdag ook. Thomas van Aalten draait: Nid & Sancy - Optreden tijdens Song van Het Jaar 2005 uitzending in Desmet, 14 december 2005 Vlaams duo dat zich aan elektronica waagt; originaliteitsprijs voor de omschrijving wint het niet, maar Vive La Fete kan inpakken. Hier geen pretentieus tietenschudden of modieuze haarlokken, maar twee gedreven muzikanten die de hele batterij synths en modules zelf bedienen. Werkzaamheden waarvoor men doorgaans gemakzuchtig naar de laptop graait. Nid & Sancy werken! Een track van The Kills in een beukende funkversie, Desmet heeft een nieuwe fundering nodig, als het niet de hele Plantage Middenlaan is. Madrugada - The Deep End (CD, Virgin/EMI, 2005) Ligt het nu aan mij of is dit album dit jaar weggevaagd in de tsunami van jongetjes met gitaren die iets over oh my God, dancefloor of you're so lucky zongen? Zanger Sivert Høyem begint steeds meer vorm te krijgen als tijdloze preker, een Noors neefje van Koning Cave. Aan alles hoor je dat de intenties van de band oprecht en uit het hart is. Dan is de NME ineens ver weg. Een mooi, warm Madrugada album waarop het toch voortdurend lijkt te regenen en stormen. Dan Fante - Klein Geld (2003, Thomas Rap) Roman van de zoon van de begenadigde John Fante. Fante sr. beinvloedde generaties, van Bukowski tot Ellis. Klein Geld gaat over de mislukte, aan alcohol verslaafde schrijver Bruno Dante en de vloek van het schrijverschap van zijn pas overleden vader Jonathan Dante. Ziet u al de overeenkomsten? Met een kwijlende stinkhond in de achterbak van zijn auto maakt hij de wegen van Los Angeles onveilig en leeft van avondwinkel-voedsel, zoete wijn en dat allemaal betaald met een gejatte creditcard. Humoristisch, maar verwacht geen kolder. Er is er maar een die zo'n boek mag schrijven, en dat is een Fante. In stapels voor weinig bij ramsj van de Slegte (nieuw), want Nederland koopt liever trash over Da Vinci codes. Neem dan trouwens gelijk Don Delillo's Kosmopolis mee. Job de Wit draait: Rex the Dog op Rauw (11, Amsterdam, 9 december 2005) Idealiter zag ik mij omgeven door vers geharste Italiaanse homo-basten, voor net die juiste sfeer. De Engelse dj/producer Rex the Dog was voor het eerst in Nederland met een laptop-set van zijn euforische neo-italohouse schuine streep vet geluid. Niet één nieuwe single uitgebracht dit jaar, toch was het een evenement dat de koude tocht naar 11 helemaal waard was. Gebrek aan Italiaanse nichten geen bezwaar, het was zo ook fijn armbewegingen maken in de maat van hit Prototype. Ook goed: malloot in haaienpak. Pete Philly & Perquisite - Dazzled Kids (live in Desmet Studio's, Amsterdam, 14 december) We vragen nogal wat van de sterren tijdens zo'n feestelijke Song van het Jaar-uitzending: helemaal naar de studio komen voor één eigen nummertje en een cover naar keuze instuderen (en uitvoeren). Pete Philly & Perquisite (hiphop-duo)maakten het zich niet makkelijk door een uptempo rock-song te kiezen - van een eveneens aanwezige band. Wat Voicst ervan vond, weet ik niet maar volgens mij was het complete publiek (uw gastheer incluis) onder de indruk van deze knappe vertaalslag. Nathan Fake - Silent Night (Border Community/News) Zit-ie al in 3voor12's speciale kerstkanaal, dit sfeervolle kerst-techno-singletje? De Engelse producer Nathan Fake voert een simpel idee heel effectief uit ("stille nacht, heilige nacht" met een synthesizer en een beat) en perste er een schattige 7-inch van. Op wit vinyl natuurlijk, dus het plaatje kan als kerstbal zo de boom in. Volgend jaar ook graag Rudolph the Red-Nosed Reindeer (Rex the Dog Remix), zo komen we er wel. Thomas Gesthuizen draait: Future Warriors feat. Papa Zai - Pembe [7 inch, Farout] Afrobeat door een groep Finse musici met een Angolese zanger achter de mic? En dat op het Far Out label, beter bekend van haar releases van Braziliaanse artiesten? Tot een identiteitscrisis hoeft het gelukkig allemaal niet te lijden. Dit singeltje rockt aan beide zijden met de in twee stukken gehakte track 'Pembe'. De Future Warriors baseren zich op een klassieke afrobeat-groove maar geven er een eigen draai aan. Eddie Kendricks - Body Talk [lp Life:Styles compiled by dj Spinna, Harmless] Stoned soul, oorspronkelijk uitgebracht door Motown eind jaren 70 en destijds te vinden in de kratten van de eerste hip hop-deejays. Wie geen zin heeft om jaren te zoeken of veel geld uit te geven voor het origineel is dit deel uit de uitstekende compilatieserie Life:Styles door hip hop/house-producer Spinna een aardig alternatief. Spinna verzamelde 14 funk-, soul-, electro- en jazztracks uit de jaren 70 en 80. Daarbij maakt hij weinig overlap met bestaande compilaties. Mzekezeke - Shhhhh [cd Ama B.e.e., EMI South Africa] Kwaito is Zuid-Afrika's meest populaire pop-genre van de afgelopen 10 jaar. Artiesten als Tkzee en Mapaputsi gaan met gemak drie keer platinum (drie keer 50.000 verkochte exemplaren). De teksten worden door sommigen als vulgair beschouwd, maar erg politiek correct is de gemiddelde cd-koper niet. Mzekezeke is een mysterieus persoon die altijd een bivakmuts draagt en over wiens ware identiteit veel gespeculeerd wordt. Zoals in deze track zoekt hij de grenzen van smaak en fatsoen op, en daarmee is hij een van kwaito's meest bekende namen geworden. Deze cd is alleen uitgebracht in Zuid-Afrika maar wel online te bestellen via Zuid-Afrikaanse online cd-zaken.