Sessie: Saul Williams in de lift van Paradiso

(behind) closed doors - Een man, een woord

In 2004 verscheen het album Saul Williams van Saul Williams. Meestal impliceert een zelfvernoemd album een debuut. Maar niet in dit geval. De aan de Amerikaanse westkust wonende New Yorker is namelijk geen groentje. Vanaf 2001 verschijnt zijn met hiphop doorspekte poezie met grote regelmaat op cd. Tijdens zijn Europese tour voor dit album deed hij een sessie in de lift van Paradiso.

(behind) closed doors - Een man, een woord

Zaterdag 7 mei 2005, 12.30 uur
"De hele ochtend is Saul Williams al knorrig", vertelt de platenmaatschappij. Hij moppert, is knorrig en tijdens een fotosessie kan er geen lachje vanaf. Als mijn voorganger zijn kladblok opbergt, en Williams ziet de videocamera uit mijn koffer komen, klaart zijn gezicht op. We verlaten de kelder van Paradiso en gaan naar de lift. Saul heeft er zin in.

Met de sleutel van de lift in zijn hand neemt hij maar al te graag de rol van liftbediende. "I used to hump my pillow at night", begint hij de sessie. De eerste zinnen van Black Stacey tonen meteen de rapskills van vakman Williams. Halverwege schakelt hij over op een gedicht. Dan is het tijd voor een wandelingetje. Williams banjert door de kleine zaal, keert terug naar de lift en rapt en dicht verder: een rasentertainer uit de underground. Na een kwartier is de sessie voorbij en moet Williams weer naar de kelder voor meer interviews. Zijn gezicht betrekt.