Het zijn op het moment korte nachtjes voor de jongens van Voicst. Elke avond spelen in het voorprogramma van Juliette Lewis and the Licks en de volgende dag weer vroeg op om in ijltempo naar de volgende Europese stad te rijden. “Maar dat maakt allemaal natuurlijk niet uit, want we spelen elke avond voor een volle bak. Dat is een mooie kans”, aldus zanger/gitarist Tjeerd Bomhof. Maar de tropenmaanden legt Voicst geen windeieren. Het gaat lekker en in rap tempo. Want als deze trip over tien dagen afloopt, wordt er meteen bij de volgende internationale act aangehaakt. Ditmaal gaan de drie op stap met Presidents of the United States of America en openen elf maal voor ze. Bomhof: “In 2004 had hun manager ons gezien. Laatste speelden we in hun voorprogramma in Breda. Ze vertelden dat ze later zouden terugkomen voor meer shows. Vorige week kwam het aanbod. We konden ja of nee zeggen.” Het werd ja, maar er was enige twijfel omdat een dergelijke operatie altijd geld kost. Bomhof: “We staan elke avond nog vriendelijk glimlachend achter ons eigen T-shirttafeltje. Voorlopig moet er steeds geld bij.” Maar dat Voicst dankzij de Amerikaanse band in hele grote zalen kan spelen gaf toch de doorslag: “Anders spelen we in Londen voor vijf man, tien als er nog wat dronken gasten zouden komen.” Zelf was de frontman van Voicst nooit de grootste fan van PotUSA: “Sven, onze bassist, was wel een ultra-fan. Hij oefende, net als hun bassist, zelfs op twee bassnaren. Het heeft hem zeker beïnvloed.” Nu Voicst internationaal flink aan de weg timmert wordt het misschien tijd om op eigen kracht de wijde wereld in te trekken. Bomhof: “We hopen nog lang in voorprogramma’s te kunnen spelen. Zo hebben we dat ook in Nederland gedaan. Of we een voorkeur hebben voor bands waar we mee kunnen spelen? Nee, je hebt het niet voor het kiezen. Het gebeurt gewoon.”