Het begon allemaal met Ian Parton en zijn viersporen recorder, ongeveer een jaar geleden. Parton speelde daarvoor al in meerdere bands, als drummer. De thuis bij elkaar geknutselde eigen muziekfragmenten kregen echter zodanig vorm dat Parton er een band bij zocht. Een jaar en amper tien optredens later is The Go! Team, vernoemd naar het team dat na een vliegtuigcrash de rotzooi opruimt, uitgegroeid tot een vrolijk zeskoppig muzikaal monster, dat met krakende blazers, veelvuldig gesample uit muziek van jaren zeventig, rapper en zangeres klinkt als alles wat je al kende op een manier zoals je het nog nooit hoorde.
En dat slaat dus goed aan. “Het gaat wel hard,” geeft ook Parton toe. “Het succes beangstigt me wel een beetje. We hebben tot nu toe alleen maar goede reacties gehad. Afgelopen weekend speelden we nog in Parijs samen met The Dears. Het is te gek, maar ook gek wanneer mensen je nummers meezingen op plaatsen waar je nog nooit bent geweest.” Toch maakt hij zich nog niet echt zorgen over een aanstaande sterstatus. Niet alleen omdat hij voorlopig gewoon nog een noodzakelijke ‘day job’ erop nahoudt om rond te kunnen komen: “Er is veel gezegd over het geluid van ons debuut. Het klinkt heel rauw, niet opgepoets, maar op punten juist bewust overstuurd. Bij BBC Radio 1 wilden ze hem om die reden overdag niet draaien. Een compliment wat mij betreft. Ik wil helemaal niet dat ze me draaien.”
Geen hitstatus dus. Wel credibility. Parton waakt persoonlijk over het behoud ervan. Overdag niet gedraaid worden op BBC’s Radio1 is wat dat betreft een goede stap in de richting. Het rigoreus afwijzen van het aanbod om muziek voor een Mc Donalds reclame te leveren ook. Parton: “Onze muziek was ruig en vrolijk, retro en nieuw, hip. Maar ons label zei meteen ‘no way!’, zonder ons te vragen. Ze wisten hoe ik erover denk. Je wilt toch niet de muziek van je favoriete band horen als je een afschuwelijke reclame ziet? Ik zou meteen afknappen op die band. Je ziel verkopen: al je geloofwaardigheid gooi je er in een keer mee weg.”
Maar zou de populaire Amerikaanse serie Six Feet Under hem vragen muziek te maken, klinkt er een heel ander antwoord: “Oh Yeah!” En die credibility dan? “Ik ben niet overal tegen. Als er een goed idee ligt, kan ik me voorstellen dat The Go! Team haar naam eraan verbindt. Six Feet Under is een te gekke serie. Waar het om gaat is dat je bewust bent van de dingen waarmee je in zee gaat.” Toch is de bewaking van credibility niet het belangrijkst, denkt Parton: “Muziek moet voor mij vernieuwend zijn. We gebruiken veel herkenbare, ‘oude’ geluiden. Maar we maken er wel iets nieuws mee, zonder compromissen te sluiten. Dat staat voor mij voorop. Het is ook een ‘arty experience’. Al wil ik wel iets creëren waarop je ook enorm uit je dak kunt gaan.”
Of de drang om altijd iets nieuws te doen bij een volgend album zorgt voor iets heel anders, durft Parton niet te zeggen. “Je ontwikkelt natuurlijk ook iets eigens, een eigen geluid. Vanaf hier kan het veel kanten op gaan. Misschien meer hiphop... Ik ben nog steeds wel heel dol op blazers. Ik kan alleen maar hopen dat wat we straks doen nieuw genoeg klinkt. Maar laten we eerst maar eens veel gaan spelen. Dit weekend voor het eerst in Amsterdam. Dan is het toch nieuw voor de luisteraars?”
The Go! Team speelt zaterdagavond op het London Calling Festival in Amsterdam. Zie voor meer info hierover op onze speciale London Calling Festivalsite (zie link).
The Go Team: “Succes is wel beangstigend”
Over credible blijven en een album dat te ruig is voor de radio
Het gaat goed met The Go! Team. In Engeland, maar ook daarbuiten. Krap een jaar als band op de aardkloot, net tien optredens achter de rug en nu al uitgeroepen tot topact, niet alleen door NME. Het debuutalbum sloeg in als de titel zelf: Thunder, Lighting, Strike! Zaterdag staat de band op het London Calling festival “to kick some ass.” Vijf dagen eerder belde 3VOOR12 alvast met bandleider en frontman Ian Parton. “Het succes beangstigt me wel een beetje.”