Acht jaar lang speelde Seedling zich te pletter. Tussen 1996 en 2004 verschenen er drie albums en deed de band honderden optredens, vier sessies voor John Peel en vele tournees door Engeland. Geroemd in Amsterdam, bescheiden geadoreerd daarbuiten. Met het laatste optreden in Upstairs At The Garage valt het doek definitief. “Voor wie?” zullen velen zeggen. Maar niet iedereen. Want in de acht jaar dat Seedling bestond, wisten drumster Mariken, bassist Bas, zangeres/violiste Susanne en zangeres/gitarist Marg ook zielen te raken en zelfs harten te breken. 3VOOR12 peilt het belang van Seedling voor de Nederlandse muziek met een uiterst representatieve drievoudige steekproef. Jan Vollaard, journalist NRC Handelsblad: “Seedling staat bij mij in de top 5 van beste Nederlandse bands. Voor mij persoonlijk is Seedling veel belangrijker dan bijvoorbeeld Bettie Serveert. Veel eigenzinniger, spannender. Susanne heeft de viool opnieuw uitgevonden als rock n roll instrument. De haast sardonisch onderkoelde sexualiteit die Marg uitstraalde was, ik vrees dat ik het niet anders kan zeggen, onnederlands goed. Voor de muziek in het algemeen hebben ze helaas jammerlijk weinig betekend. Hun impact is veel kleiner geweest dan die van Bettie Serveert. Ik denk dat het vooral komt door hun eigenzinnige aanpak, de manier waarop ze hun cd’s uitbrachten, bij een klein label, alles in eigen hand houdende. Maar ja, als ze bij Warner hadden getekend, waren ze er na een jaar waarschijnlijk weer gedumpt en had het veel korter geduurd. Nu heeft Seedling een mooi afgeronde carrière met een paar geweldige albums en veel memorabele optredens. Ik kijk er niet van op als de platen over tien jaar collectors items zijn.” Merit van Damer, sinds dit jaar ook een band met drie meiden en een jongen. De band speelt vanavond net als Seedling voorlopig voor de laatste keer live. In de OCCII te Amsterdam: “Nee, we hebben Freek niet erbij genomen om meer op Seedling te lijken! Al moet ik bekennen dat ik wel anders naar Seedling heb gekeken en geluisterd omdat ze dezelfde man/vrouw-verdeling in de band hebben. Als muzikant hoor je daarnaast de intelligente opbouw, de manier waarop Susanne en Marg samenzingen. Dat is inspirerend, maar de invloed daarvan kan ik bij ons niet concreet aanwijzen. Seedling is toch vooral ook heel anders. Veel ruiger, stoerder dan Damer. Hoe hard wij ook rocken, het blijft toch altijd een beetje zo van: ‘ach kijk wat leuk, ze gaan rocken.’ Dat verschil zie je ook bij hun aankondiging dat ze ermee stoppen. Damer staat na vanavond op een laag pitje. Het is het laatste optreden van drumster Karin. Wat we nu gaan doen, weten we gewoon nog niet. Maar je zult ons nooit horen zeggen: ‘Hallo, het is klaar, wij stoppen ermee!’ Dat is niet de stijl van Damer. Seedling doet dat wel. Of het jammer is, weet ik niet. Als je het idee hebt dat je samen niet meer iets moois kunt maken, is het ook jammer wanneer je bij elkaar blijft.” Ingrid Soeters, fan: “Ja, zo noemen ze dat hè. Zelf vind ik het een vervelend woord. Het creëert zo’n afstand. Je bent fan van Britney Spears, snap je? Maar ik heb ze wel een keer of zestig gezien denk ik. Ik heb het Marg gevraagd: ‘Hoe vaak ben ik geweest?’ Als ze het wist, zou ik ook naar Engeland gaan voor het laatste optreden. Maar ik kan helaas geen vrij krijgen. De eerste keer dat ik ze zag was al in 1997, als voorprogramma van Texas. Sindsdien ben ik ze blijven volgen. Lange tijd hield ik het bij in de computer, maar nadat die is gecrasht, ben ik gestopt met tellen. Ik heb alle cd's, alle demobandjes en ook alle T-shirts, op eentje na. Het is een model dat mij niet paste. Nadat ik wist dat ze gingen stoppen, wilde ik het toch kopen om de collectie compleet te krijgen, maar hij is uitverkocht. Een van de beste bands ooit. Niet ‘van Nederland’, gewoon van de wereld, punt.”