Eigenlijk was de enige smet op de uitzending van gisteravond dat de streaming video op onze website het begaf. Dat was vooral jammer voor de Amerikaanse zanger-gitarist-voetstamper Daniel Smit AKA Brother Danielson AKA De Zingende Boom, want de zelfgebouwde boom (met negen vruchten!) waarin de prettig gestoorde Amerikaanse neo-folkie optrad moest je er wel bij zien. Gelukkig werd de hele uitzending wel opgenomen door webmeester Menno "Big Daddy" Visser, dus joe kunt nu hier op de site nog kijken hoe het er aan toe ging. Het publiek in de zaal ging overigens helemaal plat voor Danielson's act, en het moet gezegd: het was een uiterst vermakelijk schouwspel om een volwassen man in een Kabouter Plop-boom de meest weirde liedjes te zien en horen uitkrijsen. Liedjes, die overigens soms ontroerend van raarheid zijn. Syd Barrett was er niets bij. Hoe het in het land overkwam, weet ik niet - ik weet wel dat bij de verkeerscentrale in Driebergen rond 22.45uur de eerste meldingen binnenkwamen van mensen, die in de vangrails waren beland, omdat ze wandelende bomen op de snelweg meenden te hebben gezien. Persoonlijke ongelukken deden zich gelukkig verder niet voor. En als dat nu het enige hoogtepunt was, maar nee hoor! Absynthe Minded, een veelal akoestisch opererend gezelschap uit Gent onder leiding van de graatmagere poète maudit Bert Ostyn had in het eerste uur al laten zien dat je niet altijd Marshall-versterkers en een baseball-pet nodig hebt om rock 'n' roll te zijn. De Belgische bleekneuzen bewandelden met groot gemak de weg tussen café chantant en hardrock - in een bezetting van viool, akoestische gitaar, contrabas en toetsen. De geest van Brel en de strot van Lemmy werden broederlijk verenigd in het lange slotnummer Twisted, waarmee Absynthe Minded de kroon zette op een werkelijk zeer overtuigend optreden. Fans van Zita Swoon en dEUS haasten zich naar hun volgende optreden. (En dan te bedenken dat we deze band een jaar 'op de plank' hadden liggen! We wachten dus vol spanning op hun nieuwe cd, die geproduceerd gaat worden door de illustere Jean-Marie Aerts ). The Stilettos zijn een oerrocktrio uit omgeving Utrecht. Barry drumt, Henk Jan hengst op de gitaar, en Armand ontbloot zijn bovenlijf , rammelt met de tamboerijn en schreeuwt zich de longen uit het lijf. Een bassist hebben ze niet nodig. Volgens mij stuurden ze me al singles op toen ik nog Mr. Lee was, en in ieder geval stonden ze in 2001 reeds in -toen nog- Club Lek. Hoe het ook zij, ze zijn er nog steeds, en terecht. Want er zit nog groei in de vierkante millimeter kippenren-rawk van The Stilettos. Zij zijn inmiddels gepokt en gemazeld in het live-circuit en een stuk strakker geworden. En ze schrijven betere liedjes. En ze pauzeren niet meer tussen de nummers door. En die mondharmonica is een aanwinst, want daardoor klinken ze als een soort opgevoerde Outsiders (als joe dat nog wat zegt). En I Want You is een geweldige hommage aan Peter Frampton. Kortom: 10 punten voor de slungelpunks die ervoor zorgden dat het nog lang onrustig bleef in Club 3VOOR12. Volgende week wordt het -hopelijk ook in beeld- een fraaie uitzending vermoeden wij. Met Maxon Blewitt, Skiggy Rapz en jawel...Malle Pietje & De Bimbo's. De video-opnames komen later online.