"We hebben bij het opnemen van de cd 'Summer Make Good' een plek gevonden in IJsland, helemaal afgesloten: geen wegen, geen televisie, geen radio en geen water. Het was eigenlijk een soort vakantie, maar dan met je instrumenten in de achterbak." Gunnar Orn Tynes vertelt vol liefde over de plek waar de laatste twee Mum platen werden opgenomen. De band maakte het huis onderdeel van het proces. "Door het hele pand hadden we versterkers uitgestald, waardoor we het drumgeluid versterkten en daarna op de band zetten. Het resultaat was een 'booming drum house'!" Na zo'n intiem opnameproces moet een plaat op een zeker moment toch worden uitgebracht. Je geeft een stukje van jezelf weg. "Maar dat is juist goed. Dingen worden op een bepaalde manier pas echt als je ze deelt met andere mensen. Toen wij als band begonnen wilden we ook snel dingen uitbrengen." Het geeft ook zin aan het bestaan van de band. "Veel beginnende muzikanten brengen dingen uit die eigenlijk nog niet af zijn, zonder zich dat te realiseren. Dat wil ik juist horen, dingen die uitkomen voordat het eigenlijk kan. Het heeft nog die jeugdige onbevangenheid." Vanaf het podium ziet Tynes tijdens Mum optredens de reacties in de zaal. "Het is heel grappig, maar de reacties lopen heel erg uiteen. Het is moeilijk te peilen hoe mensen het vinden. Sommigen staan er bij alsof ze zich heel erg vervelen, maar die blijken het achteraf heel goed te vinden. En soms wordt ook echt uitbundig en wild gedanst, erg bizar." Als er één plek is waar men de sprookjeswereld van veel IJslandse artiesten op waarde kan schatten, is het wel Japan. "Deze nieuwe plaat voelt voor mezelf ook een beetje Japans aan. Toen ik daar was voor promotie deden de reacties op de plaat en de karakters van de mensen die ik daar ontmoette me heel erg denken aan het gevoel van 'Summer Make Good'. Heel persoonlijk en intiem."