“Toen ik bijkwam was ik niet gelukkig. Ik vond dat het mijn recht was om dood te gaan. Het is een van de meest fundamentele rechten die de mens heeft; de beschikking over zijn eigen leven.” Nee, Vic Chesnutt was ‘pissed off’ toen hij bijkwam uit een coma van een week nadat hij voor de vijfde keer zelfmoord had willen plegen. Maar misschien heeft het zo moeten zijn. Twee jaar later levert hij namelijk een zeer opgewekte plaat af, getiteld Silver Lake. ‘Ik zit lekker in mijn vel’, vertelt hij Jaap Boots dan ook vanuit zijn rolstoel op het South by South West festival. Chesnutt, ooit ‘ontdekt’ door Michael Stipe, werd vooral bekend toen onder andere R.E.M., Smashing Pumpkins en Madonna nummers van hem coverden voor de benefiet-cd The Gravity Of The Situation. Zijn eigen uitvoeringen, die in ieder geval qua opnametechniek behoorlijk konden rammelen, spraken blijkbaar minder tot de verbeelding van het grote publiek. Maar een gebrek aan succes was niet de reden voor zijn zelfmoordpoging. Chestnutt: “Soms vind ik het leven gewoon kut. Dan zie ik er gewoon het nut niet meer van in. Ondanks mijn mooie vrouw en een liefhebbende familie. Ik denk dat ik eigenlijk toch wel heel egoïstisch ben.” Maar gelukkig is er ook nog muziek waarmee eventjes aan het leven ontsnapt kan worden. Iets waar Chesnutt dan ook dankbaar gebruik van maakt als hij weer eens teveel verstrikt dreigt te raken in het hier en nu, zoals hij het zelf noemt. Zijn handicap, waardoor hij technisch niet tot alles in staat is, staat hem daarbij niet in de weg. “Ik hoop dat het bewijst dat je technisch niet heel veel hoeft te kunnen. Als de muziek maar vanuit het hart komt en ergens over gaat. Ideeën en verhalen zijn dan ook heel belangrijk in mijn werk. Net als bij tribal muziek. Die gaat ook vaak over hun voorvaderen en goden. Ik denk niet dat ze veel over de liefde zingen.”