In een goed gevulde zaal Fantasio in het pand van het NPI zaten in deze zesde editie van Salon Fantasio vriend en vijand van popprijzen rond de gesprekstafel. Onder leiding van Leonieke Daalder en Gerard Walhof (beiden 3VOOR12) werden de pro’s en cons van de prijzengala’s onder de loep genomen. Naast Maarten Vermeulen, directeur van de Grote Prijs, zaten Jeroen Hofs (Eboman), Peter Smidt (Conamus), Jan Douwe Kroeske (Essent Awards), Frank van Hoorn (Heineken Cross Over Award) en Sietse Meijer (het Parool). Van de organisaties die iets te vergeven hebben zijn Kroeske, Smidt en Vermeulen het meest enthousiast over hun prijzen. De competities genereren media-aandacht; iets waar de winnaar veel baat bij heeft. Van Hoorn, die zelf de Heineken Cross Over Award mag uitdelen is eigenlijk fel tegen prijzen. Althans, zoals ze in hun huidige vorm bestaan: saai en zonder eigen smoel. Hij was ooit uitvinder van de Grote Prijs Van Nederland en heeft het niet zo op een zogenaamde vakkundige jury: “Ik vond vroeger altijd de halve finales het leukst bij de Grote Prijs. Daar stonden de meest eigenwijze acts die zich nergens iets van aantrokken. Maar die haalden nooit de finale dus zorgen wij nu juist wel dat zo iemand wint. Wij willen de meest spraakmakende winnaar. Dat sturen wij gewoon een beetje”. Hofs, zelf winnaar van bijna alle prijzen die er zijn, is niet zo zeer tegen prijzen, maar zou liever een ‘duwtje in de rug’ zien voor muzikanten die zich bezighouden met ‘onderzoek en experiment’. "Niet het maken van een eindproduct of een nieuwe vorm, maar het ondersteunen van de eenzame, risicovolle weg die daartoe leidt zou beloond moeten worden.” Van Hoorn moppert behoorlijk op zijn tafelgenoten die de Essent Award, de Grote Prijs en de Popprijs vertegenwoordigen. Om zijn eigen punt met betrekking tot poprijzen te scoren heft hij zijn eigen Heineken Award terplekke op. Die Award is ooit ontstaan om Heineken bij de zalen onder de aandacht te brengen. Van Hoorn:” Dat is gelukt”. Tot slot: Smidt vindt wel dat er veel verschillende prijzen horen te zijn, en dat het een spelletje behoort te blijven. Maar sluit zijn betoog met een citaat van Nick Cave die op de MTV awards eigenhandig zijn nominatie introk: “Mijn muze is geen paard, of misschien wel, maar in dat geval geval gebruik ik haar niet als renpaard”.