Het zit niet echt mee met de tweede editie van de Stereo DIY-cd. Nadat eerder Cylob z'n site van het net had gehaald, blijkt nu ook I Am Robot And Proud een aantal dingen op h?n pagina te hebben veranderd, waaronder de als MP3 aangeboden tracks. Het door mij geselecteerde Independent Woman lijkt niet meer aanwezig, maar gelukkig staat de file zelf nog wel gewoon op het internet (link is aangepast). Het beruchte Tweede-Album-Syndroom?? Geen sprake van. De tweede aflevering van de Stereo Doe-Het-Zelf compilatie mag op het eerste gezicht misschien een lager aantal tracks bevatten dan de eerste editie maar - vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van - er staan maar liefst drie hele minuten muziek meer op. De bereidingsmethode is hetzelfde gebleven: volg de links, download de daar aangetroffen tracks, brand ze in de aangegeven volgorde op een audio-cd, download en print en knip en vouw het bijbehorende cd-hoesje en voila, je exclusieve, persoonlijke MP3VOOR12#2: Jack To The Sound Of The Underground is een feit. NB: Let op! Het is mogelijk dat sommige downloadlinks bij eerdere MP3VOOR12 edities niet meer werken. Wij kunnen daar helaas weinig aan doen. De tracks staan niet op onze eigen site. We kunnen dan ook niet garanderen dat je ze tot in lengte der dagen op de aangewezen plekken kunt terugvinden. De manier om problemen te voorkomen is simpel: er heel snel bij zijn zodra een nieuwe MP3VOOR12 diy-cd online staat. Wil je er zeker van zijn dat je op tijd bent, meld je dan aan op de 3VOOR12 nieuwsbrief (via ZAPCENTRAL). 1. KAITO - GO Als doorgewinterde anglofiel moest ik met pijn in m'n hart concluderen dat er op de eerste Stereo DIY-cd precies ??n nummer van een Britse band stond. De muziekwereld daar aan de andere kant van de Noordzee lijkt nog een beetje aan het bekomen zijn van de Britpop-storm door zich te goed te doen aan allerhande beschaafde Jeff Buckley na-apertjes, maar als je iets verder kijkt gebeurt er nog genoeg interessants. Kaito bijvoorbeeld, een kwartet uit Norwich dat zich hier in Go - een track van hun bij het Fierce Panda label verschenen debuutalbum You've Seen Us... You Must Have Seen Us - voordoet als een dronken uitvoering van Elastica. 2. JIMMY EAT WORLD - BLEED AMERICAN Er kon eigenlijk weinig mis gaan: na jarenlang van label naar label te zijn gehopt en bakken credibility te hebben verzameld in de punkscene was er eindelijk onderdak gevonden bij het prestigieuze Dreamworks en de mix van Sum 41-achtige popsongs met At The Drive-In-achtige scherpe randjes leek perfect in de markt te liggen. Kortom, het moest nu eindelijk maar eens ?cht gaan gebeuren met dit kwartet uit Mesa, Arizona. Er kon weinig meer mis gaan. Behalve dan dat sinds 11 September een album met de titel Bleed American wat moeilijk aan de man te brengen is. Dat album gaat sindsdien dan ook titelloos door het leven en de single met dezelfde titel is niet echt de wereldhit geworden die het wellicht had kunnen zijn. Het blijft desalniettemin een kneiter van een song. 3. NORTH OF AMERICA - FUCK (REPEATING) Nu Les Savy Fav het tot de playlist van VPRO's Het Lek heeft geschopt en ze, als ze voorjaar 2002 weer eens naar Nederland komen, voor uitverkochte zalen zullen spelen (hopelijk), is het wat mij betreft tijd voor een nieuw persoonlijk troetelproject: North Of America. Na op hun voorgaande platen hun mix van Pavement-achtige indierock met hier en daar een Trumans Wateriaanse knobbel te hebben geperfectioneerd lijkt het Canadese viertal - als we er van uitgaan dat Fuck (Repeating) representatief voor de rest van het album - op This Is Dance Floor Numerology, hun allernieuwste, meer in de weer met scherpe randjes. 4. AEREOGRAMME - ZIONIST TIMING Kenners weten al jaren dat releases van Chemikal Underground in de regel meer dan de moeite waard zijn, denk aan de Delgados of Mogwai of Arab Strap. Met Aereogramme zal als het even mee zit ook het (iets) grotere publiek kennis maken met dit Schotse label want dit trio rondom Craig B (ex-Ganger) koppelt de reguliere Chemikal-kwaliteit aan een stevig Placebo-achtig rock-geluid. Zionist Timing is afkomstig van hun debuutalbum A Story In White. De band staat begin januari op het Eurosonic festival in Groningen. 5. BOBBY CONN - WINNERS Bobby Conn is het type skinny, white indiekid, komt ergens uit het midwesten van de VS, is zo gek als een deur en heeft de funk door z'n aderen stromen. Een dergelijke combinatie zijn we in de muziekgeschiedenis al eerder tegengekomen, maar waar Ween snel strandde in een overdaad aan meligheid kunnen we Conn wel als een soort van hedendaagse erfgenaam van Sly & The Family Stone beschouwen. Winners is afkomstig van Conn's aktuele album The Golden Age. 6. TREMBLING BLUE STARS - THE GHOST OF AN UNKISSED KISS Oorspronkelijk begonnen als een solo-project van Robert Wratten, de voormalig frontman van de legendarische Britse indiepop band, de Field Mice is er op TBS's nieuwste album Alive To Every Smile bijna sprake van een Field Mice-re?nie, want er doen nogal wat andere voormalige bandleden aan mee. Van dat op Subpop verschenen album is The Ghost Of An Unkissed Kiss de single. 7. FUGU - SOL Y SOMBRA Na een handvol 7"-singeltjes - waaronder splits met onder meer St. Etienne en Stereolab - is Fugu1 het eerste album van Fugu, het project van de Franse multi-instrumentalist Mehdi Zannad. Op de track Sol Y Sombra - een hartverwarmend mooi en verzorgd, Beatlesk popliedje - wordt Zannad naar verluidt vocaal ondersteund door Stereolab's Laetitia Sadier, maar ik moet bekennen dat ik haar er niet in terug hoor. 8. CAMERA OBSCURA - EIGHTIES FAN Als Belle & Sebastian je iets te stevig zijn, ben je misschien meer in de wieg gelegd voor Camera Obscura. Ze komen ook uit Schotland, ze zijn ook met een heleboel en ze klinken net iets zijiger. Eighties Fan staat ook op hun zojuist verschenen debuutalbum Biggest Blues Hi Fi maar deze downloadbare versie is afkomstig van een eerdere ep en is geproduceerd door Stuart Murdoch, inderdaad: van Belle & Sebastian. 9. DEATH CAB FOR CUTIE - I WAS A KALEIDOSCOPE In I Was A Kaleidoscope - afkomstig van hun meest recente plaat The Photo Album - klinkt Death Cab For Cutie eigenlijk best wel een beetje als Guided By Voices, maar dan alsof de band nog zin in het leven heeft en niet is afgestompt en verbitterd door jarenlang als leraar voor de klas te hebben gestaan (zoals Robert Pollard van GBV). Deat Cab For Cutie is al een paar jaar een grote naam in de Amerikaanse college-radio-scene, maar aan deze kant van de oceaan vooralsnog zo goed als onbekend. 10. CLIENTELE - AN HOUR BEFORE THE LIGHT Het Londonse kwartet The Clientele lijkt gespecialiseerd in het maken van prachtige, verstilde, naar de jaren '60 ruikende popsongs die zo breekbaar en verlegen zijn dat je verwacht dat ze zich onder het bed zullen verstoppen als je een onverwachte beweging maakt. An Hour Before The Light is afkomstig van hun allernieuwste ep A Fading Summer. 11. THE ZEPHYRS - GO GO BAR Zou het aan het Schotse drinkwater liggen? Of aan het klimaat? Feit is in ieder geval dat Schotland al sinds mensenheugenis garant staat voor de smakelijkste gitaarpop. Aan het rijtje Eugenius, Teenage Fanclub, Delgados et al kunnen we nu ook de Zephyrs uit Edinburgh toevoegen. Go Go Bar is een track van hun v?rige album It's Okay Not To Say Anything. Hun nieuwste When The Sky Comes Down It Comes Down On Your Head verscheen bij South Paw, bekend van Mogwai. 12. FLIP KOWLIER - KWESTIE VAN ORGANISATIE Technisch gesproken is het Nederlands maar in de praktijk versta je echt helemaal n?ets van het West-Vlaamse dialect van Flip Kowlier. Hij deed z'n ding eerder in de alterna-rockers My Velma en is als onderdeel van 't Hof Van Commerce een grote naam in de wereld der Frithop (de Vlaamse tegenhanger van de Nederhop), maar slaat op z'n eerste album als solo-artiest w??r andere wegen in. Hier in Kwestie Van Organisatie klinkt hij als de Belgische Elliott Smith met een vleugje Dylan. 13. HOOD - HOME IS WHERE IT HURTS Velen probeerden het eerder, maar Hood uit Leeds slaagt er eigenlijk pas ?cht in om moderne techniek en echte instrumenten naadloos te combineren tot prachtige popsongs. In Home Is Where It Hurts - de titeltrack van een eerder dit jaar verschenen ep - worden een ratelende drumcomputer en getokkelde en lo-fi? gitaren op hartverwarmende wijze gecomineert. Het aktuele album van Hood heet Cold House en verscheen in november bij Domino. 14. LALI PUNA - SCARY WORLD THEORY Nog meer bewijzen dat je ook met met kille electronica warme en gevoelige liedjes kunt maken. Lali Puna is de band van de zangeres Valerie Trebeljahr en wordt hierin ondersteund door allerhande mensen uit de hoek van bands als de Notwist en het Tied & Tickled Trio. Scary World Theory is de titeltrack van Lali Puna's nieuwste album. 15. I AM ROBOT AND PROUD - INDEPENDENT WOMAN Dit is inderdaad een verherinterpretatie van het gelijknamige nummer van Destiny's Child en daarmee een zoveelste teken dat de hedendaagse r&b en electronica dichter bij elkaar liggen dan sommigen denken. I Am Robot And Proud komt uit Toronto, Canada en hun debuutalbum The Catch is zojuist verschenen bij het Britse Catmobile label. 16. CYLOB - CUT THE MIDRANGE, DROP THE BASS (DEMO) Cut The Midrange, Drop The Bass - hier verkrijgbaar in een demo-versie - is de aktuele hit-in-sp? van Chris Jeffs aka Cylob. Een semi-ironisch, semi-retro, semi-parodi?rend electro-rave-anthem met geweldig clichematige tekst en dito vocal-effecten. Alleen verkrijgbaar op single en n?et op Cylob's gelijktijdig op Rephlex - het label van de Aphex Twin - verschenen album, Mood Bells. 17. MOUSE ON MARS - UNTITLED STATES OF Al sinds begin jaren 90 lang trakteert Mouse On Mars ons via hun talloze platen op hun creaties van vernuftig door elkaar stuiterende electronica in de beste Duitse traditie. En als we deze exclusieve track mogen geloven kun je er sinds kort nog op dansen ook. Wel, in ieder geval een beetje. Untitle States Of is een eerste in een serie alleen via het internet te verkrijgen tracks van dit duo. Check de Mouse On Mars-website (www.mouseonmars.com) voor verdere info. 18. LOUIE AUSTEN - GRAB MY SHAFT Louie Austen is niet van deze tijd. Als een soort Oostenrijkse eenmans variant op de fameuze Rat Pack heeft hij dedcennialang ervaring opgedaan in de duurste nachtclubs van de wereld en croont lichtgewichten als Robbie Williams in een zucht onder tafel. Zijn nieuwste album, Only Tonight, op het altijd hippe Kitty Yo label, is een unieke samenwerking met de electronica-meesters Patrick Pulsinger en Mario Neugebauer. Op de clubhit Grab My Shaft laat deze Weense ladiesman zich van z'n vunzigste kant zien, het is dan ook een duet met Peaches.