Voordat Vuigtuig het podium betreedt verzorgen Eva van Pelt (kleinkunst/pop) en Yasser Ibrahim (dichter) het voorprogramma. Eva is een denker, in haar afsluitende nummer spreekt ze ‘Ik ben eigenlijk een cirkel, ik ben alleen niet rond. Ik heb best veel te zeggen, maar er komt niets uit mijn mond’. Haar nummers zijn positief pretentieus. Het gaat namelijk overal en nergens over. De zachte begeleiding van haar drummer en gitarist maken het af. Ze maakt constant oogcontact met de toeschouwers. Haar woorden worden dan ineens intiem. Tussen de nummers door is het angstvallig stil. In combinatie met de doordringende ogen van Eva zorgt het voor een bijna gênante sfeer. Uniek en verrassend goed.
Alternatief Valentijn met Vuigtuig
Een liefdevolle en toch vuige zondagmiddag
Voor iedereen die een vaste relatie heeft is zondag 14 februari een bijzondere dag. Voor de groep zonder scharrel, lotgenoot of verkering was er dit jaar een alternatief. De EP-release van Vuigtuig! Deze speciale release vroeg om een intieme zaal en dan is Zaal 3 van het Theater aan het Spui is dan een uitstekende keuze. De nieuwe schijf ‘Aller Harten’ is een ode aan de liefde in de breedste zin van het woord. Echt ontsnappen aan Valentijnsdag was er dus niet bij. Maar dat was niet erg.
Yasser Ibrahim geeft vanavond tegenwicht. De beste man heeft zich gespecialiseerd in vunzige gedichten uit de klassiek Arabische wereld. Romantiek is ver te zoeken. Zo eindigt één van de gedichten die hij voordraagt ‘wie in slaap valt neuken we’. Genadeloos. Hij voert plichtmatig met papier in zijn hand gedichten op van eeuwenoude dichters. Bij het laatste gedicht wordt hij bijgestaan door Bart Lybeert van Vuigtuig. Voor wat achtergrondgeluid. Het is opmerkelijk, humoristisch en tegelijkertijd compleet fout. Heerlijk vuig.
Het nieuwe werk van Vuigtuig wordt in stukken gepresenteerd. Zo is het openingsnummer ‘Ware Liefde’ de tweede track op de EP. Ze spelen ingetogen en geconcentreerd. Als de eerste zin: ‘ware liefde kan soms zo verstikkend zijn’ is uitgesproken is de aandacht van de volle zaal volledig getrokken. De nieuwe nummers zijn wat we gewend zijn van de Haagse band. Alleen gaan alle songs over de liefde. Nederlandstalige liedjes die met een dosis rock ’n’ roll worden opgevoerd.
Halverwege de show wisselen enkele leden van instrument voor ‘Grot Der Liefde’. Jorte Weij maakt het nummer spannend door trompet op te pakken. Blijkbaar is hij niet alleen de basgitaar machtig. Op ‘Naar De Hemel’ blinkt de band uit in simplisme. Met alleen zang en gitaar voeren ze een fijne ballad op. Gelukkig voor de heren dat liefdesliedjes vrij gangbaar zijn in de popmuziek. Zelfs na vandaag blijven de songs relevant.
Bart roept na het laatste nummer meermaals dat het nu echt voorbij is. Het publiek joelt uitbundig en roept om een toegift. ‘Ik ga nu de deur van de zaal open doen’ laat Bart vervolgens weten. Even lijkt het alsof ze echt vroegtijdig het podium verlaten. Maar dan geven ze toch toe. Natuurlijk. Na afloop van de geslaagde middag is er de mogelijkheid om na te borrelen met de jonge heren. De EP wordt achteraf verkocht als een liefdesbrief. Geheel in de stijl van Valentijn hebben ze besloten dat je hem maar één keer kan openmaken. Snoezig.