#DTRH14: De Top 10, met o.a. Damon Albarn, Foals en Warpaint

De tien beste optredens van Down The Rabbit Hole

Redactie 3voor12 ,

Down The Rabbit Hole zit er op, en naast de zwaarbevochten overwinning van het Nederlands elftal waren er nog een aantal hoogtepunten zoals de gedurfde set van Damon Albarn, de onverwachte maar overtuigende headliner Foals en Warpaint dat in een halflege tent de perfecte balans vond tussen spannend en toegankelijk. Hier de top 10 wat betreft 3voor12.

0 Nederland-Mexico
Hét onbetwiste hoogtepunt is natuurlijk de 2-1 tegen Mexico. Alle hipjes, hopjes en vlotjes werden en masse achtergelaten en de festivalgangers verzamelden zich rond een groot scherm op het veld. #NEDMEX zag je op DTHR tegelijk met The Naked and Famous, een wedstrijd die onbeslist eindigde.

1 Damon Albarn
Damon Albarn koos ervoor zijn hits achterwege te laten en te focussen op het meer volwassen deel van zijn oeuvre. Dat vraagt eigenlijk om een intieme setting in theater. In eerste instantie had hij dan ook enorm veel moeite om Rabbit Hole te overtuigen, maar met een paar rake uithalen ('Slow Country', 'Kids With Guns', 'Kingdom Of Doom') lukte dat gaandeweg toch. Plus een hartverscheurende ode aan de net overleden Bobby Womack.

2 Foals
Er was een echt grote afsluiter beloofd, er gingen geruchten over Jack White, en plotseling was het dan toch gewoon Foals. De band had dus nogal wat te bewijzen op DTHR, maar slaagde met verve. Dankzij lasers, crowdsurfers en een steengoede show was Foals een waardige afsluiter van de laatste dag.

3 Warpaint
In een halflege tent (voorbeschouwing oranje?) vond Warpaint zondag de perfecte balans. Tussen professioneel en plezier, tussen alle verschillende genres die ze samen laten gaan en tussen spannend en toegankelijk. Een heel klein deel van het DTRH-publiek dacht daar gelukkig ook zo over; de oranjefans hadden er weinig boodschap aan.

4 tUnE-yArDs
Sirenes in de Teddy Widder. Fluorescerende strijdkleuren op de wangen, tUnE-yArDs is op oorlogspad. 'What's a boy to do if he'll never be a rasta? Singing from his heart, but he'll never be a rockstar.' Het meest eigenwijze optreden van de zaterdag.

5 Hallo Venray
Allejezus wat kwam Hallo Venray dit voorjaar met een sterke plaat uit het (bijna) niets. In Beuningen speelden ze als tweede 'Buildings', dat heerlijk zeurt en rockt als Nirvana in de Bleach-periode. Een nummer later ging frontman Henk Koorn rappen (in het geniale Bob Dylan lyrics) als Beck en wisten we het zeker: Hallo Venray was het best bewaarde geheim van DTRH.

6 Hozier
De zondag begint druilerig, maar toen de Ierse singer-songwriter Andrew Hozier-Byrne het podium opkwam brak direct de zon door. 'Laat je betoveren, laat je hart veroveren,' was de boodschap van de aankondigster. En de magie was voelbaar toen de Ier met zijn vierkoppige begeleidingsband begon te spelen.

7 De Staat
De Staat nam op de openingsdag zijn verantwoordelijkheid: toen bleek dat Little Dragon zijn vlucht had gemist was de Nijmeegse band niet te beroerd zijn mooie spot als sub-headliner op te geven en als openingsband te spelen. Bepaald niet hun beste optreden ooit, echt bezweren kun je niet als opener. Maar Down The Rabbit Hole was officieel geopend, met Torre Florim als burgemeester om het lintje door te knippen.

8 The Black Keys
Waar Black Keys-gitarist Dan Auerbach eerder op de dag aangaf dat er in Nashville “duizend betere gitaristen” rondlopen dan hemzelf, speelde de band ’s avonds toch een oerdegelijke set vol hits. Die pas tegen het einde spetterde, dat wel. The Black Keys is simpelweg een band van twee gastjes uit Ohio die van blues en rock houden en daarvan hun vak hebben gemaakt. Misschien is het zonde dat ze live niet veel meerwaarde aan het songmateriaal weten te geven, maar het was goed en daarmee de headliner die de zaterdag verdiende.

9 Poliça
Een ijzersterk optreden van Poliça, dat met twee deels samenspelende, deels elkaar aanvullende drummers automatisch Radiohead- en Portishead-associaties opriep, in een tent die nog niet voor een kwart gevuld was.

10 Admiral Freebee
Admiral Freebee overwon de aanvankelijk matige publieksrespons en zijn eigen weerzin en eigenlijk alles vandaag. Belangrijker nog is dat hij een absolute klasseset leverde. Weer winst voor België en het is ze gegund.