Afgelopen februari deelden Jack en Meg White als The White Stripes na twee jaar weer samen het podium, in de laatste show van Late Night with Conan. Sinds Meg White last kreeg van angstaanvallen, hadden ze niet meer gespeeld. Het was een intens en breekbaar moment. Toch is nog altijd twijfelachtig of het duo de band zal voortzetten. Terwijl Meg White er in huiselijke kring alles aan doet om er boven op te komen, zoekt Jack White andere speelmaatjes. Eerder al richtte hij in 2005 The Raconteurs op. En nu is er een nieuwe band geboren: The Dead Weather, met naast hem in de band Dean Fertita van Queens of The Stone Age, Jack Lawrence van The Raconteurs en, meest opvallende toevoeging, Alison ‘VV’ Mosshart van The Kills.
Een nieuwe supergroep dus en Jack White schiet met deze formatie wederom in de roos. Denk namelijk niet een nieuwe Raconteurs of White Stripes te gaan horen. Het enige waar je White met zijn nieuwe groep op kunt betrappen is dat hij wederom laat zien een meester te zijn in het bijeenbrengen van de juiste mensen op de juiste plek. Debuutalbum Horehound is net een lange jamsessie gemaakt op een warme zomeravond onder een laaghangende, roodgloeiende zon; alle muzikanten voelen zich vrij in hun vurige bijdrages en schuwen daarbij het experiment niet. Misschien juist doordat de meeste nummers een duidelijke richting missen, is Horehound een echt avontuurlijk bluesrock album geworden met overstuurde, ruige gitaren en synthesizers.
De band voorkomt namelijk dat het een mislukte survival tocht wordt, door Jack White na al die jaren weer achter het drumstel te plaatsen. Hij weet op Keith Moon achtige wijze alle grip op de nummers te houden. Zo blijkt maar weer met wat een talent we te maken hebben. Maar The Dead Weather is niet een band met maar één belangrijke speler. Ook de anderen laten zich van hun beste kant horen. Neem alleen al I Cut Like A Buffalo; niet alleen een rappende Jack White, veel meer nog zorgen de orgel en de reggae beat voor een verrassingseffect.
Mosshart maakt haar rol vooral waar in de single Hang You From The Heavens. Het is samen met Treat Me Like Your Mother het nummer waar het spel tussen Mosshart en White het best gespeeld wordt. Waarna Mosshart zingt ‘I wanna grab you by the hair and drag you to the devil’, doen de gitaar en synthesizer een stap terug en imiteert White een lokroep. Treat Me Like Your Mother klinkt als een Bonnie & Clyde in een achterstandswijk, achtervolgd door ruige synthesizers. Ze zingen tegen elkaar in: ‘Play dumb, play dead, play straight. You blink when you breathe and you breathe when you lie.’ Het is een muzikale vrijage waar hitsige blues en die zintuigen prikkelende stem van VV bij elkaar komen. The Dead Weather is dus niet alleen een verrassende formatie op papier, Horehound laat horen dat het ook in praktijk werkt.
Horehound van The Dead Weather komt uit via Sony en is bij ons op de Luisterpaal te beluisteren.