Dit is alweer het tweede jaar dat het festival plaatsvindt op de nieuwe locatie aan het begin van de Universiteit Twente. De ingang voor pers en genodigden is op een andere plek, waardoor ondergetekenden direct midden op het festivalterrein staan. Vanaf dit punt is goed te zien dat het feestje er bij de heren van Mehrfaut goed inzit. Op zoek naar de Chillout Stage, waarbij de bar onderweg wordt aangedaan. Een goed getapt biertje en genieten van het zonnetje en de Franse chansons van Katell. Goed voor het festivalgevoel.
Vanaf de Chillout Stage is het tijd om naar de Bandstage te gaan. Onderweg wordt er nog even een patatje met gehaald bij de patatkraam op het terrein. De Bandstage heeft een leuke line-up. De bands zijn voor het overgrote deel bekende bands in de regio, met twee verrassingen uit Duitsland en Polen. Nu Green Vibrations het niveau is ontstegen van het festival dat zij ooit waren, waren deze twee verrassingen net iets te weinig om de echte ‘GV’ sfeer te kunnen creëren.
Can I Touch Your Friend uit Enschede mag als opener de Bandstage bestijgen vandaag. Naar eigen zeggen gaat het hier om een ambitieuze pop/rock cover-band met als motto ‘Spelen wat het publiek leuk vindt!’. Een beschrijving waar de moed wel een beetje van in de schoenen zakt. Er zijn nog maar weinig mensen die de populaire covers leuk kunnen vinden. De mensen druppelen langzaamaan binnen en lopen wat rond. De muziek van deze band doet het waarschijnlijk prima op de intiemere studentenfeestjes. Dit is echter nog niet helemaal festivalfähig. Het nieuwe geluidssysteem werkt in ieder geval prima. Het is de taak aan het immer strakke Mercy Flush om de P.A. op de harde rockende funk klanken te testen. Dat doen ze zoals wel vaker met veel overgave en zichtbaar plezier. Als je geen plaatsvervangende schaamte krijgt van de zanger/rapper sta je naar een hele vermakelijke band te kijken. Er wordt hier en daar prettig gespeeld met effecten en inmiddels staan er al best wat mensen te grooven. Deze winnaars van de publieksprijs van de Grote Prijs van Twente 2011 weten hoe ze de aanwezigen kunnen enthousiasmeren. Als ze ‘Wake Up’ van Rage Against The Machine coveren wordt nog eens ingepeperd waar de jongens voor een deel de mosterd vandaan halen. De andere mosterd afhaalplek is Incubus. Ze kunnen die bands prima imiteren, ben benieuwd of ze meer eigen identiteit in hun sound kunnen verwerken. Zal ze misschien best goed kunnen doen.
Ciska de Rat is bijna net zo Green Vibrations als de bierpul of, tegenwoordig, de beker. Deze onvervalste skaband met een repertoire vol covers (van covers) krijgen het toch weer voor elkaar om de mensen te laten skanken en verantwoordelijk te dragen voor de nodige glimlach. Deze band staat praktisch elk jaar op dit festival en waarom ook niet. Het wordt drukker bij de Bandstage, het wordt wat warmer en het bier begint rijkelijker te vloeien. Green Vibrations 2012 komt op gang.
Rond 17:00 uur staat Salisbury klaar om hun ‘Wall of Sound’ ten gehore te brengen. Althans zo heet hun debuut EP. Die muur van geluid valt wel mee. Het is vooral lekker in het gehoor liggende rockmuziek, op de alternatieve leest geschroeid. Heeft iemand het daar over Jeff Buckley? Inderdaad. Zijn invloeden zijn ooit heel ver weg. Het publiek staat, zit of ligt mee te knikken terwijl de Nederlands-Amerikaanse frontman met z’n lange haar en korrelige strot prima staat te zingen. Op z’n begeleidingsband is ook niet veel af te dingen. Het zit allemaal prima in elkaar. Goede band voor dit festival.
Wordt het een vette hap, een vegan chili wrap of naar Duitse Analogue Birds kijken? Of combinaties daarvan? Rond etenstijd staat het duo op de Bandstage die de experimentele klanken niet schuwt. Een enorme blaaspijp, meerdere synths, effecten, een basgitaar en ingewikkelde drumritmes zijn verantwoordelijk voor een soort instrumentele analoge dubstep vibe. Mensen op de festivalweide maken denkbeeldige figuren met hun handen en er wordt lekker gegrooved. De twee oosterburen leggen een solide basis neer, maar echt spannend wil het niet worden. Een noisy gitaar had wonderen kunnen verrichten.
Het Poolse Sinusoidal klinkt een beetje als een kruising tussen elektrische droomlounge als LAMB dat maakt en onze eigen Stefany June. Dat laatste heeft dan voornamelijk met het stemgeluid van de zangeres te maken. Het is een interessante band om naar te kijken en prima achtergrondmuziek om met een biertje in het gras te hangen.
Het relaxen zal niet lang meer duren, de soundcheck van Striking Justice maakt snel korte metten met de huppelige loungesfeer die nog een beetje rondzweeft boven de Bandstage. Deze hardcoreband uit Hengelo heeft geen introductie meer nodig. Inmiddels weet je al dat ze graag touren door meerdere landen, waaronder Amerika. Daardoor zijn ze ook een stuk beter geworden. Dat hebben ze weten te vangen in een zestal nieuwe nummers, die over een tijdje worden uitgebracht. Een langzamer nummer over babyboomers maakt veel indruk. Daar komen Modern Life Is War inspiraties om de hoek kijken, zonder op die band te willen lijken. Waarom laten ze niet vaker het tempo wat zakken? Het staat ze goed.
Van Twentse Hardcore en internationale allure naar instrumentale hiphop uit Almelo van E Royal and The Kingsz. Net als hardcore een genre dat je moet liggen. De meeste mensen lijken deze crossover nederhop met funk en soul invloeden prima te kunnen waarderen. Het is nog niet zo vol geweest voor het podium deze dag, de mensen zijn enthousiast. Ze laten zich graag opjutten door de charismatische en welbespraakte frontman. De sfeer is relaxed, maar het kan nog chiller. Om zulke woorden er maar eens in te gooien. Het mag, want het is Roots Creation die de Bandstage gaat afsluiten. Deze sterke reggaeband is een prima afsluiter van de bandprogrammering die best iets spannender had mogen zijn, maar zeker wel vermakelijk was.
Voorheen was het een festival waar je heen ging om het kleine en knusse gevoel, door de komst van de nieuwe locatie is dit er aardig af. Gelukkig, als je bij de Chillout Stage en ook bij de DJ Stage komt, komt dat oude gevoel weer terug. Dansen, gezelligheid en genieten. Green Vibrations is nog een beetje zoekende op de nieuwe locatie, maar weet zich vast wel te nestelen.