Song16: Hoe de fans van de Osdorp Posse de Song van het Jaar kaapten

Terug in de tijd met Def P.

Connor Clerx ,

Er heeft nog nooit zoveel Nederlandse hiphop kans gemaakt om hoog te eindigen in de Song van het Jaar. Maar als één van de Nederlandse rappers er met de titel vandoor gaat is dat niet de eerste keer. Achttien jaar geleden won de Osdorp Posse. En daar zat een curieus verhaal achter.

Def P. denkt met een grijns terug aan de verkiezing, waar nog steeds gestemd kon worden per briefkaart, maar internet voor het eerst de doorslag gaf. In 1998, toen we nog over Nederhop spraken, ontstond er ophef rondom de Song van het Jaar. De longlist, destijds bestaand uit 150 nummers, moest na protest worden uitgebreid naar 151. '10 Jaar O.P.' van de Osdorp Posse werd aan de lijst toegevoegd. De verbazing was groot toen de Amsterdammers er vervolgens, als eerste Nederlandse act ooit, met de titel vandoor gingen.

'Het nummer kwam boven alle te verwachten kandidaten uit dat jaar. Toen dachten mensen: dat is doorgestoken kaart. Maar het was niet alsof mensen dubbel hadden gestemd. Het was gewoon een fanatieke internetaanhang. Het was al vrij bijzonder dat wij een fanclub op internet hadden, dat hadden nog niet veel groepen. De meesten zaten nog helemaal niet op internet, zelfs niet met een website. Dus ja, dan steek je er gauw bovenuit. Ik denk dat tussen het soort mensen dat de Osdorp Posse leuk vond een hoop computerfanaten zaten. De meesten van onze fans waren ook jongens, en jong, zeg tussen de 18 en de 28, dat was precies die computerdoelgroep. Ik geloof ook dat niet iedereen het ermee eens was dat wij op 1 stonden. Maar ja, boeien. Waar maken mensen zich druk om.'

De longlist van 2016 staat vol van Nederlandse hiphop. Broederliefde, Ronnie Flex, Sevn Alias, Frenna, het genre domineert de Nederlandse popmuziek in 2016. Dat ziet Def P. ook: 'Ik denk dat zij precies weer de doelgroep hebben, fanatieke jongeren op internet. Dat zie je ook op YouTube. Oudere artiesten met oudere fans hebben veel minder hits op YouTube dan één of ander mannetje van achttien dat opkomt. Al die schoolkinderen checken dat. Dan is het ook niet heel raar dat ze de lijsten domineren. Ik luister het op zich wel, maar ik ga nergens meer voor naar de winkel. Die hele jonge mannetjes, dat staat zo ver van mijn beleving af dat ik dat echt niet check. Ik vind het tegenwoordig steeds meer house-hiphop, met al die commerciële geluidjes. Ik ben meer van de ouderwetse boombap shit.'